*kilka dni później*

Zastanawiam się nad sensem mojego życia. Praktycznie to tylko siedzę w tym pokoju, albo podsłuchuję chłopaków jak rozmawiają. Luke traktuje mnie z czułością, którą z dnia na dzień wzajemnie pogłębiamy. Mój dzień wygląda tak: budzę się obok blondyna, schodzę na śniadanie, później wracam do pokoju, w międzyczasie podsłuchuje chłopców, znowu jem. To samo codziennie. Dziwne, że dopiero po kilku dniach, tygodniach, miesiącach wzięło mnie na przemyślenia, ale to pomińmy.

Leżałam właśnie z Lukiem na łóżku i widać, że nie tylko ja myślałam nad różnymi sprawami.

- Może wyjdziemy gdzieś? Nie wiem, na miasto, do kina, cokolwiek, byleby nie być ciągle w tym lesie. - Zaproponowałam Luke'owi. Brakuje mi miasta, tej wolności. O mojej "przyjaciółce" jak i innych znajomych już dawno zapomniałam. W sumie to nawet nie wiem, czy oni nadal żyją. Chłopak zerknął na mnie, po czym westchnął.

- To nie jest za dobry pomysł, Ana. Sama o tym dobrze wiesz. - Odpowiedział chłopak, lecz nie odpuszczę i może uda mi się go jakoś namówić. 

- Luke, proszę. Brakuje mi tego. Czuje się jak w klatce, więzieniu! - Lekko uniosłam głos wraz z ostatnim zdaniem. 

- A co jak coś ci się stanie? A co jak ktoś nas zobaczy, złapie?  W każdej pieprzonej chwili możemy zginąć.

- Nikt nas nie złapie. Wszystko będzie dobrze. No proooszę, kochanieeeee. - Zrobiłam maślane oczy. Pamiętam, że to działało na większość ludzi. 

- Dobra. - TAAAAAK, udało się! - Ale.. - Zawsze musi być to "ale", eh.. - Ubierz się jakoś tak, aby nie wyróżniać się zbytnio, ok? Pójdziemy do kina.

- Oki, oki! Dziękuję! - Pełna radości przytuliłam się chłopaka. Blondyn objął mnie ramieniem i czule złożył krótki pocałunek na mojej głowie. Mimo tego co było na początku naszej "znajomości" układa nam się świetnie. To znaczy, jak każda para, jak każdy chłopak z dziewczyną kłócimy się jednak o jakieś błahostki, ale nie było jeszcze takiej sytuacji, żebyśmy zranili siebie za bardzo słowami, czy nie odzywali się do siebie przez kilka dni. 

- No to szykuj się, skarbie. Za 30 minut jedziemy, okey? - Powiedział wprost w moje ucho, po czym oboje wstaliśmy z łóżka.

- Okey. - Uśmiechnęłam się promiennie do blondyna. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej zwykłe, czarne spodnie, szarą koszulkę i czarną rozpinaną bluzę z kapturem. Przebrałam się w to i mniej więcej ogarnęłam włosy, Luke w czasie kiedy ja się szykowałam wyszedł z pokoju.

*LUKE*

- Co kurwa? Kiedy? - Spytałem Jake'a. 

- Wczoraj w nocy. Więc musimy jak najszybciej wcielić plan w życie. Musimy zacząć działać bez względu na wszystko, rozumiecie?

- Taa. - Przytaknął od niechcenia Ashton. Jemu się nie podobał zbytnio ten plan, aczkolwiek się do niego dostosował i go zatwierdził, oczywiście dodając jakieś korekty. 

- No to kiedy zaczynamy? - Spytał Calum. 

- Najlepiej jak najszybciej. Jeśli się da, to nawet już dziś wieczorem, w nocy..

- Kurwa. - Mruknąłem do siebie pod nosem. Obiecałem Anastasi, że pojedziemy do kina. Kurwa, miał to być jej najnormalniejszy dzień od kiedy tutaj jest. 

- ... To co, zbieramy się o 21? - Kontynuował Jake. W odpowiedzi dostał albo krótkie "yhm", albo kiwnięcie głową. 

♥♥♥

Zimno teraz na dworze, co nie??? To tak na ogrzanie wieczorku, albo umilenie nauki :D 

J & A