Seher:

Wróciłam do domu razem z Mehdim przygotowaliśmy coś do zjedzenia posiedzieliśmy razem. Było naprawdę dobrze nie pytał o nic po prostu było tak jak by nic się nie wydarzyło. W pewnym momencie dostałam SMS:

„Muszę cię zobaczyć przed wyjazdem"
Ps. Yaman.

Cieszyłam się wtedy, że obok nie było Mehdi'ego. Bo jak by przeczytał tego SMS to by się wściekł. Wstałam z sofy i znów dostałam SMS od tego samego numeru:

„Czekam za rogiem"

Nie wiedziałam czy mam iść czy tez nie iść. Postanowiłam iść bo sam by tu przyszedł a to nie był by za dobry pomysł. Tłumaczyć się na szczęście nie musiałam przed wyjściem bo Mehdi był w łazience wiec nie słyszał. Wyszłam z domu i skierowałam się chodnikiem w wspomniane wcześniej miejsce. Szłam przed siebie na moje nieszczęście zaczął padać lekko deszcz. W końcu stanęłam na przeciwko Yaman'a który stał obok auta.

- No jestem..

- Widzę, że przyszłaś..

- To słucham co chcesz? - pytam zaczynajac się denerwować jak zawsze gdy jestem blisko niego.

- Seher to co wtedy powiedziałem.. - znów spojrzał mi w oczy - Było prawdą.

- I co związku z tym ? - mówię odwracając wzrok od niego.

- Dlaczego uciekasz ciagle wzrokiem? Gdy tak robisz to za każdym razem utwierdzasz mnie w przekonaniu, że czujesz to samo ale próbujesz się bronić.

- Pleciesz bzdury..

- Nie prawda czujesz to samo ale uciekasz do tego.. - podszedł bliżej.

- Przestań! Mam już dość znów się pojawiłeś komplikujesz wszystko..

- Przyjechałem bo długiej walce by się zmienić dla ciebie..

- Za późno kiedy ja chciałam byś się zmienił miałeś to w dupie.. Potem mnie wypuściłeś kazałeś wypieprzać! A teraz żagle wracasz i mówisz bzdury!

- To nie są bzdury to prawda Seher wiem, że widzisz to w moich oczach.

- Fakt być może i widzie ale nie potrafię ci zaufać rozumiesz za bardzo mnie skrzywdziłeś..

- Seher ja..

- Przestań Yaman oboje wiemy, że nawet jak byśmy spróbowali to to się nie uda.

- Dlaczego?

- Nie pasujemy do siebie zrozum to i wyjedź - mówię odwracając się czując, że napływają mi łzy do oczu.

- Dobrze. Nie będę przedłużał chce byś wiedziała, że ja będę na ciebie czekał.

- Boże on czekać będzie..

- Seher..

Ruszyłam przed siebie nie potrafiłam już dłużej powstrzymywać płaczu. Ale dlaczego ja płacze? Dlaczego wyjesz głupia! Przecież on nic dla ciebie nie znaczy. W tym monecie zostałam szarpnięta w tył. Yaman przyciągnął mnie do siebie i objął mocno się do niego przytuliłam.

- Przepraszam za wszystko - szepta do mojego ucha.

- Jestem już zmęczona ciągłym uciekaniem... - westchnęłam.

Yaman odsunął się trochę odsłaniając już mokre włosy z mojej twarzy.

- Kocham cię..

Nic nie zrobiłam gdy zbliżał się do mnie w końcu poczułam jego usta na moich. Za każdym razem oddałam pocałunek. Staliśmy na środku chodnika w deszczu się całując. Romantycznie prawda?

- Zeynep? - usłyszeliśmy za plecami.

Odwróciłam się i zobaczyłam Mehdi'ego z zaciśniętymi dłońmi.