Seher:

Minęło kilka dni w tym czasie doszłam do siebie nie całkiem ale jest lepiej niż było. Postanowiłam dziś wyjść trochę na powietrze. Był już wieczór wyszłam na taras w swetrze usiadłam na kanapie i patrzyłam w gwiazdy. Yaman omijał mnie szerokim łukiem jedynie pytał czy czegoś mi nie potrzeba potem znikał. Wstałam i chciałam wrócić nagle obok mnie zjawił się Yaman. Nie był za bardzo trzeźwy. Chciałam odrazu odejść lecz złapał mnie za rękę.

- Zostań zemną - mówi i zbliża się do mnie zakładając mi na szyje swój szal.

- Nie trzeba było..

- Cii - nic nie mów tylko tu bądź.

Mówi o siada na kanapie ciągnąć mnie za nim usiadłam prawe na jego kolanach. Poprawiłam się i usiadłam obok.

- Coś się stało? - pytam spokojnie.

- Nie dlaczego pytasz ?

- Tak z ciekawości.

- Wiesz co zabiorę cię gdzieś choć - mówi i łapie mnie za rękę.

Czekał na moja reakcje nie ciągnął jak wola za uszy. Tylko czekał.

- Gdzie chcesz mnie zabrać ?

- W piękne miejsce - mówi i wciąż czeka na moja relacje.

- Piłeś.. - mówię patrząc na niego.

- Spokojnie nie dużo.. gdybym tego nie zrobił.. nie odważył bym się..

- Na co? - pytam.

- To choć przekonasz się - mówi i ruszam za nim.

Wyszliśmy z domu i wsiedliśmy do auta. Yaman wciąż trzymał moją rękę. O dziwo nie mocno delikatnie jak by był się, że się rozpłynie. Odjechaliśmy kawałek nagle Yaman zatrzymał się.

- Mam prośbę. To ma być niespodzianka mam prośbę mogę zawiązać ci oczy?

- Nie zabijesz mnie? - pytam na co Yaman wziął jedynie głęboki wdech.

- Nie - mówi i wyciąga apaszkę.

- Dobrze.. - po chwili moje oczy były zawiązane a Yaman ruszył dalej.

Po kilku minutach chyba auto się zatrzymało Yaman wysiadł pomagając mi tez wysiąść. Złapał mnie za rękę i prowadził przed siebie tłumacząc jak mam iść. W końcu się zatrzymał stanął za mną i odsłonił mi oczy. Po chwili otworzyłam je i spojrzałam przed siebie.

- Wow - jedynie z siebie wydałam.

- Podoba ci się ? - mówi i przytula mnie id tyłu.

- Bardzo.. - mówię nieco się odsuwając od niego.

Piękny widok morza mnie uspokoił siedzieliśmy z Yaman'em na pisaku. Patrzyliśmy na morze i na gwiazdy w nim błyszczące.

- Jest naprawdę pięknie.. - mówię patrząc na Yaman'a.

- Wiem miałem nadzieje, że ci się spodoba.

- Bardzo - mówię patrząc na niego.

- Seher ja chciałbym ci coś powiedzieć.

Nie wiem dlaczego ale miałam złe przeczucia.

- Tak?

- Przygotowałem kolacje - mówi wstając i wzdychając.

Wstałam za nim on znów złapał mnie za rękę prowadząc w głąb lądu. W oddali było widać stolik z dwoma krzesłami. Zatrzymałam się diametralnie i spojrzałam na Yaman'a.

- Chce wrócić do domu.