Kartka z pamiętnika 7
16.02.2019r.
Nie chcę zapominać o Rosette. Pamiętam jak się poznaliśmy. Mieliśmy po 10 lat. Przyszedłem na plac zabaw nieopodal naszych domów. Nagle zobaczyłem jak nieznajoma dziewczynka upadła i płacząc trzymała się za zdarte do krwi kolano. To byłaś ty. Podszedłem do ciebie nie mogąc patrzeć jak płaczesz i odprowadzając cię do rodziców opowiadałem żarty, aby tylko odciągnąć twoją uwagę od krwawiącej nogi. To już nie wróci. Zepsułem wszystko...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro