Chapter 5
Chapter 5
Pagtanggol
"Uhm Miss Quinn?" sabi ni Sean sa hindi kalayuan.
hawak hawak niya ang panyo ko.
"Sayo ata to--" naudlot na sabi niya.
hinablot ni Shawn ang panyo na hawak ni Sean at iniabot niya ang panyo saakin
tumayo lang sya sa harapan ko at tinitigan ako. nakakunot ang noo niya at mukhang galit.
"W-what? " tanong ko.
"Panyo mo" sagot niya.
kinuha ko ang panyo na inaabot niya at sinilip kung asan si Sean.
bago pako makalingon ay hinarangan ako ni Shawn.
"What are you looking for?" mabusisi niyang tanong.
"Ughh wala" inirapan ko siya at tinalikuran.
Hinila ko si Sab papuntang canteen.
naiinis parin ako kay Shawn. yun na yun e. mapapansin na niya ulit ako. urghh!!
"Dalawang order nga po ng chicken, spaghetti and soda nalang po for drinks" sabi ni Sab sa nagtitinda.
pinag mamasdan ko lang ang canteen. namimiss ko ito. lahat ng memories na naipon ko dito ay priceless. urgh highschool life is the best parin talaga.
naisip ko lahat nang mga nangyari noon.
Nang nakuha nanamin ang order namin ay agad akong lumingon lingon para mag hanap nang mauupuan namin ni Sabrina.
Habang humahaba ang leeg ko sa kakahanap nang upuan ay napamura nalang ako sa bumangga sakin.
"Wtf!?" malutong kong mura habang nakatingin sa natilapon kong pagkain sa sahig.
Tinaas ko ang ulo ko at nakita si Chel na ngayon ay naka halukipkip na nakaharap sakin.
"Opss. Sorry." pilosopo niyang sabi.
Humugot ako nang malalim na hininga. Nang gigilaiti na ako sa inis.
Lulusob na sana si Sabrina nang hinigit ko ang kamay niya kaya napahinto siya.
"Let me go Quinn! Tuturuan ko nang leksyon tong babaeng to!" sigaw ni Sabrina.
Hindi ko siya pinakawalan sa mga kamay ko. "It's okay. Hayaan nalang natin."
"No it's not okay, sinadya ka niyang banggain! " sigaw nang isang babaeng hindi ko kilala.
"And who are you para pag sabihan ako?" mataray na sabi ni chel.
"It doesn't matter what my name is, what matters right now is how disrespectful you are! mahiya ka naman, nasa school ka pero pinapakita mo na wala kang pinag aralan!" sabi nang babae na ngayon ay inaayos ang damit ko.
"H-how dare you!" sigaw ni chel.
"Mama mo how dare you" sagot nang babae.
hinila niya ako paalis sa eksena at sumama naman samin si sab.
"Uy thank you ah! hindi mo naman ako kailangan ipagtanggol pero salamat" sabi ko sa babaeng ngayon ay nakangiti sakin.
she looks kind. i already like her.
"Wala yun, kasalanan naman kasi niya e. by the way my name isa Kim" pag papakilala niya.
"Oh my name is Quinn and here's my friend Sabrina" sagot ko at nakipag kamayan kami sakanya.
"Uyy let's hang out bet din kita" sabi naman ni sab sakanya.
"Sure" sagot ni Kim at tumawa.
Pagkatapos noon ay naghanap kami nang pwede naming tambayan.
nakahanap kami nang lugar sa school kung saan mayroong isang puno at may tatlong upuan.
"Uy dun tayo!" sabi ni kim na ngayon ay tumatakbo na papunta sa mga upuan.
masaya kaming nag kwentuhan habang kumakain nang biglang nag ring ang bell.
sabay sabay kami sa pag punta sa kanya kanyang mga classroom.
katabi lang pala namin nang room si Kim.
Room 7 sila Room 8 naman kami.
bago pa kami makapunta sa mga rooms ay nakadaanan namin si Shawn.
"Kuya!!" sigaw ni kim kay Shawn.
sa lakas nang sigaw niya ay nag echo sa buong corridor ang boses niya.
lumapit naman saamin si Shawn.
"Hey Kim!" sagot niya.
"Wait, kuya? " tanong ko sakanila habang naka halukipkip.
"Ahm yes, Quinn! kuya ko siya, baket? kilala mo?" tanong ni Kim saakin.
Bago pako sumagot ay nagsalita naman si Shawn.
"Siya yung kapatid ko na nakatira sa States." inakbayan niya si Kim
Bigla ko naman naalala si Kim! Yung kinukwento ni Shawn! kapatid niya pala ito?
"Haynako mag kapatid nga kayo, pareho niyong laging pinag tatanggol si Quinn" singit naman ni Sab.
Nag sitawanan kami. ilag saglit pa ay nagsipasok na kami sa mga classrooms namin dahil kami nalang ang natira sa corridor.
Ewan pero hindi ako nabored the whole time dahil miss na miss ko ang highschool life.
"Bye bestie Quinn" sabi sakin ni Sab habang kumakaway bago ako bumaba nang School bus.
kapasok ko sa loob ay agad kong hinanap si mama para yakapin.
pumunta ako sa tatlong kwarto pero wala siya o kahit sino man.
sinubukan ko ring pumunta sa banyo pero walang tao.
nang nakarating naman ako sa kusina ay may nakita akong isang cake na may kandilang may apoy.
dali dali ko iyong nilapitan at pinag masdan.
isang ordinary cake. plain white at walang kadesign design.
habang pinagmamasdaan ko ang cake ay napalingon ako sa aking harapan.
"Remember Quinn, ang pagbabalik mo sa nakaraan ay may magandang maidudulot, but there will always be consequences" sabi ni lola na seryosong nakatingin sakin.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro