Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 12

Chapter 12

The Consequence

"Bye Shawn! Thanks for today, i really enjoyed it! " sabi ko kay Shawn nang makarating na kami sa harapan nang bahay namin.

"Anything for you Quinn ko," ika naman niya. Kumindat siya at kumay sabay ngiti bago mag drive paalis.

Pag sinasabi niya iyon. Yung 'Quinn Ko' arghh! May kung anong kumikiliti saakin at kinikilig ako.

Urgh this day, i think i'm gonna remember this day forever. I really appreciate him for his great effort, that beach view with a moon reflecting in the water and the city lights behind, i'm inlove with that beautiful place.

Pumasok na'ko sa bahay, nadatnan ko doon si tatay na ngayon ay nasa sofa habang nanonood ng tv at si mama na nag huhugas nang mga pinggan.

"Oh ayan na pala yung dalaga natin, how's your date with Shawn?" bungad saakin ni tatay.

Grabe sa lahat ata nang mga tatay sa mundo siya yung gustong mag ka boyfriend ako at sobrang botong boto pa talaga siya kay Shawn. Ewan pero para nga silang mag barkada e.

"Grr dad it's not a date it's just a.. Ahm.." bumuntong hininga ako at umirap sa kawalan. "Okay it's a date pero it doesn't mean anything." pagtatama ko kay papa na ngayon ay hanggang tenga na ang ngiti.

"Defensive masyado, guilty to." tumatawa siya at binalin ulit ang atensyon sa tv. Basketball nanaman. Tss! I hate sports.

Hindi ko nalang pinansin si dad at umakyat na ako agad papunta sa kwarto.

Napagod ako sa araw na ito but it was worth it!

Bago ako natulog ay nag dasal muna ako, nag pasalamat sa lahat.

Dahan dahan naring pumikit ang mga mata ko. Bago pa ko tuluyang matulog ay nag echo nanaman sa isip ko yung sinabi niya.

'Anything for you Quinn ko.' AHHHH!! BINABALIW NYAKO!

Agad akong makakatulog neto dahil sa sobrang pagod pero at the same time binabalikan ko yung nangyari kanina.

Pipikit na sana ako nang tumunog ang phone ko. Agad ko itong kinuha.

Shawn:

I got home. I enjoyed this night Quinn! I want you to be my everyday girl. I miss you!

Napangisi ako. Agad ko siyang nireplyan.

Ako:

Uyy Shawn! Super saya ko din! Thank you ah!! Thank u so much! Ily! Imy!

Napanga nga ako sa text ko. Omg! Na carried away ako shet! Nag ily ako sakanya!!?? Ahh!! Too late! na send ko na. Perooo ily naman as a friend yun ah? Haysss! Erase!

Hinintay ko siyang mag reply pero natagalan. Napa pikit pikit na ako. Bigla naman akong napalingon ako sa pag bukas nang pinto. Bumangon ako para isara ito, mukha yatang hindi ko ito naisara nang maayos.

Nang hinawakan ko na ang door knob ay may biglang kamay ang humablot sa kamay ko.

Tinignan ko ang kamay, isang kulobot na kamay ang nakita ko.

Inalis ko ang kamay ko roon at napaurong nang kaunti dahil sa takot.

"S-sino yan?" natatakot kong tanong.

Lalo pang bumukas ang pintuan at doon ko na tuluyang nakita ang isang babaeng nakatayo sa likod nang pintuan. It's lola.

"L-lola?" nanginginig kong tanong.

It's frekin scary sobrang nacecreepihan na ako. I thought lola was dead?

"Lola, bu-buhay ka? " tanong ko.

Itinaas lang ni lola ang kamay niya at iniabot saakin. Tinignan ko lang siya, nag aalinlangan ako kung ibibigay ko ang kamay ko. I'm scared.

"Don't worry apo i won't hurt you" sabi naman niya nang nakita akong nanginginig na sa sobrang takot.

What choice do i have? After all she's my lola, she won't hurt me.

I took her hands na kanina pang nakaabot saakin.

"Close your eyes," ika niya. Sinarado ko naman ang aking mga mata.

Sa ngayon ay nanginginig parin ako sa sobrang takot.

"Open." maikling sabi ni lola. Sabay bukas ko naman saking mga mata.

And i was shocked, nasa isa kaming paraiso, maganda at malawak, walang katao tao, isa lang itong malawak na damuhan at para bang walang hanggan.

"Apo, i missed you a lot," ika ni lola habang umiiyak.

Nanlaki ang mga mata ko sa nakita kong pag iyak niya. Mukhang sobrang nasasaktan siya.

"I miss you too lola, " sagot ko naman sakanya. Sa ngayon ay hindi ko alam kung matutuwa o matatakot ba ako, pero nandito na, gusto ko rin namang makausap si lola at klaruhin ang mga bagay bagay na nangyari.

"Lola? Panong nangyaring nakabalik ako sa past?" tanong ko sakanya.

"Cause that's what you wish," sagot naman ni lola.

Natahimik lang ako dahil gulong gulo na ako sa mga pangyayari.

At biglang naisip ang mga pagpaparamdam niya.

"Lola how about yung mga sinasabi mo? Yung Co-consequences sa pag babalik ko rito?" tanong ko uli.

Ngumiti siya, isang creepy na ngiti ang binigay niya.

Ilang saglit pa ay tumawa siya nang malakas, nakakatakot. Bigla naman siyang nanahimik at naging seryoso ang ekspresyon nang kanyang mukha.

"Apo, about the consequence, be careful with all of your actions, dahil iba ito sa dati, maaaring hindi mangyari ngayon ang mga bagay na nangyari sayo noon, everything can change Quinn, but what you need to prepare and get nervous about is the main consequence," pagpapaliwanag ni lola.

Sa ngayon ay nanginginig na'ko sa takot, anong main consequence?

"M-main consequence? " tanong ko.

"Apo, sa bawat birthday mo ay may mawawalang isang taong mahalaga at malapit sayo, " pag papaliwanag ni lola.

Napanga nga ako sa sinabi niya.

"Apo take care of yourself, this is the last time that I'll ever see you" dagdag niya.

Ting!

Napamulat ako sa tumunog na cellphone sa tabi nang kama. Agad ko iyong dinampot at nakitang may 2 unread messages ako.

Sean:

I miss you Quinn!

At

Shawn:

Hmm.. Tama ba nakita ko? Nag ily at imy ka sakin? Shet! Quinn masyado mokong pinapakilig!

Kinusot kusot ko pa ang mga mata ko habang naka nguso habang binabasa ang text. Hindi ko na muna sila nareplayan dahil sa pag iisip ko sa napaniginipan ko.

Bago ako bumangon ay napaisip ako sa sinabi ni lola. It's not just a dream, it is a warning on what's about to happen.

I love where i am now. But the consequence is something that i can't take.

Hindi ko kayang may mawalang tao na malapit sakin.

I just can't.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro