Chapter 1

The Wish

"Does it hurts ija?" tanong niya.

hindi ko na napigilan at unti unti nang tumulo ang mga luha ko. niyakap ko siya ng mahigpit at humagulgol sa pag iyak.

umakyat na ako sa kwarto at nag pa tugtog ng mga malulungkot na kanta, binuhos ko nalang ang iyak ko, sinubukan akong pakainin nila mama ngunit wala akong gana.

Tingggg.. tunog ng phone.

isang message galing kay Sean.

Sean:
"Quinn, i'm sorry i didn't mean to hurt you".

hindi ko iyon pinansin at napahiga ako.

Ilang saglit pa at bumukas ang pinto, may nakita akong isang babae na pamilyar ang mukha, pitch black at ang tanging nagpapailaw lang ay ang kandila na nakatusok sa hawak niya.

"Lola? " tanong ko sakanya at unti unti siyang pumasok sa kwarto.

"Make a wish Quinn" sabi niya na nakangiti.

kumunot ang noo ko sa sinabi niya, birthday? bukas palang naman ah?

"Uhm lola bukas palang naman ah" sagot ko sakanya.

umiling siya at nginitian ako.

isang kakaibang nakakatakot na ngiti.

"Make a wish" ulit niya habang patuloy parin siya sa pag ngiti.

hindi ako mapakali sa sitwasyon na iyon.

tinignan ko ang cake.

Happy Birthday Quinn,
Make a Wish and it will come true.

Kumunot ang noo ko sa nabasa kong nakasulat sa cake.

dali dali naman akong pumikit at nag wish.

"I wish i could go back to the time where i first met him" hiling ko.

naramdaman ko naman ang unti unting pag patak ng luha sa mga mata ko.

nasasaktan ako.

dumilat ako at inihipan ang kandila, at tuluyan ng dumilim ang paligid. wala akong makita dahil walang liwanag.

unti unti ulit bukas ang pinto kaya't naliwanagan ang paligid.

but lola was not here.

Kinusot kusot ko pa ang mga mata ko sa pag iisip na baka nag iilusyon lang ako.

tumingin ako sa paligid para hanapin si lola pero hindi ko siya nakita. maging ang cake ay nawala.

litong lito pakong bumaba ng hagdan para hanapin sila pero walang tao sa bahay.

WHERE DID EVERYONE GO!?

nag papanic nako sa mga panahong ito at hindi ko na alam ang gagawin.

"Mom!?" "Dad??" "Lola" ulit ulit kong sigaw sa pag hahanap sakanila.

Walang sumasagot.

naiiyak nako dahil hindi ko na alam ang gagawin.

Lumabas ako nang bahay para tignan sila sa labas.

Pagkabukas ko nang pinto ay bumungad saakin ang nakakapanindig balahibong ngisi ni lola na nakatingin sa kaluluwa nang mga mata ko.

Natakot ako and at the same time humagulgol sa iyak.

naudlot naman ang pag iyak ko nang marinig ang alarm clock ko.

Pweh! Nanaginip lang pala ako.

it was frightening. Buti nalang at nag set ako nang alarm kundi omygash i'm gonna die sa panaginip na iyo! Or shall i say nightmare?

umupo ako sa aking kama at inisip ang panaginip.

Mejo kinakabahan pa ako dahil sa letseng bangungot na iyon. Nagmuni muni muna ako saglit.

nang biglang bumukas ang pinto.

nakita kong nakatayo roon ang aking lola na may dalang isang cake na may kandila.

pamilyar ata ito?

Lalong bumilis ang tibok nang puso ko. This happened already. Ganitong ganito!

kumunot ang noo ko sa nakita ko.

lumapit saakin si lola at ibinigay palapit saakin ang cake. "Make a Wish Quinn" sabi niya.

nanindig ang mga balahibo ko sa sinabi niya. nananaginip ba ulit ako?

kinurot ko ang braso ko para alamin kung nananaginip pa ba ako. ngunit nasaktan ako, kumpermasyon na gising ako. Napanga nga ako.

"Lola?" tanong ko.

ngumiti siya, ibang ngiti. yung ngiting nasa panaginip ko, natatakot na ako sa mga panahong ito.

"Make a Wish" ulit niya habang naka ngiti.

tinignan ko ang nakasulat sa cake. parehong pareho sa naka sulat sa panaginip ko.

ipinikit ko nalamang ang mga mata ko. nanginginig nako sa takot.

"I wish i could go back to the time where i first met him" hiling ko at hinipan ang kandila.

ngumiti lang saakin si lola sabay sabing "If thats what you want"