~
Hindi niya alam kung saan siya magsisimula. His heart is broken, really broken. He had move on his relationship with Roxsan Santos a few years ago then now, another heartbreak came into him,
Arian Aisne Fermia broke his heart because he chooses the man she love most and that pains him.
Siguro nga ay wala na talaga siyang pag asa na maging masaya sa pag ibig, halos maunahan na nga siya ng maharot niyang kapatid dahil mukhang may nagpapatibok na ng puso nito.
He sighed. He is no good when it comes to love. He's too ideal and kind that's why they're leaving him hanging. But that the path he chooses, naniniwala kasi siya na kapag mahal mo ang isang tao, dapat ay pakawalan mo.
"Hoy! Robin Makalaylay! Pupunta ako sa meet and greet ni Blaze baby!" paalam sa kanya ng loka loka niyang kapatid.
Napailing naman siya. "Do whatever you want."
"Aysus! Humahashtag heartbroken ka naman dyan! Alam mo, umalis alis ka rin kasi minsa dito sa Hospital ng may iba ka namang makilala. Mawawala rin yang pag sintang mong pururot kay Aisne."
Aisne..
Fuck! Hindi niya nga alam kung paano siya magsisimula kahit na buong puso niyang pinalaya ang dalaga. That sunrise he found out Aisne laying on the sand in their private resort, akala niya.. Akala niya sa kanya na ang dalaga. Akala niya ito na ang tuloyang maghihilom sa sugat sa puso niya pero nagkamali siya. Mas lalo lang nadagdagan ng sakit ang nararamdaman niya.
He shook his head. He needs to get rid this emotions. Pwede naman siyang mag focus nalang sa MMI, dito niya nalang itutuon ang lahat ng atensyon niya.
He doesn't even know why he's unlucky with that thing called love, siguro nga ay hindi para sa kanya ang pag ibig. Maybe God created him to help people with mental illness and devoted himself to his profession.
Akala siguro ng ilan, babae lang ang may karapatang masaktan. Babae lang ang nakakaranas ng ganitong kalagayan dahil kadalasan, ang mga lalaki ang nang iiwan but in his case, hindi naman siya iniwan dahil hindi naman niya naging pag aari si Arian Aisne pero masakit. Sobrang laki ng epekto nito sa kanya. Pakiramdam niya ay durog na durog siya.
Men can also feel the pain too. Mens get heartbroken too and mens get emotional too. Hindi naman lahat ng lalaki ay manloloko at puro bayag lang ang ginagamit.
Napagpasyahan na lang ni Robin na lumabas nga ng Hospital. Magpapahangin lang muna siya saglit para kahit paano'y makahinga, makahinga sa sikip ng dibdib na nararamdaman niya.
His heart..
How to heal his wounded heart?!
Nakarating si Robin sa malawak na lugar di kalayuan sa syudad. Halos kitang kita niya nga ang buong syudad sa kinalalagyan niya. Bumaba siya sa sasakyan niya.
Damn! This is refreshing.
Siguro kung umiinom at nanigarilyo siya wala siya sa ganitong lugar para mag relax, basa isang bar siguro siya ngayon. Glad that he doesn't drink and smoke. Hindi naman kasi maganda iyon sa kalusugan niya at ingat na ingat siya sa bagay na iyon dahil sila nalang naman ni Robina--his sister ang magkasama ngayon after their parents died a few years ago.
Pumikit siya at dinamdam ang lamig ng simoy ng hangin sa kanyang balat kasabay niyon ang paglabas ng imahe ng mukha ni Aisne sa kanyang isipan. He shook his head. Hanggang dito pala'y susundan pa rin siya ng pagmamahal at sakit na nararamdaman niya ngayon.
He can't relax while thinking about her. May mahal na itong iba at hindi na dapat siya umasa pa.
Umiling siya at saka tumalikod na, sasakay na sana siya sa sasakyan niya ng may mapansin siyang isang bulto ng babaeng nakaupo sa malaking tipak ng bato roon, tila ba hindi ito natatakot na mahulog mula aa kinalalagyan nito.
Saglit na tumigil si Robin at pinagmasdan ang babae. Her brown curly hair were flowing as the wind touches it. Pikit ang mga mata ng dalaga at tila ba dinadama ang simoy ng hangin.
Tila ba may sariling isip ang kanyang mga paa at humakbang papalapit sa dalaga. Hindi niya alam kung bakit, pwede naman siyang umalis na but.. Hindi niya talaga maintindihan.
"I don't want a lot for Christmas
There is just one thing I need
I don't care about the presents
Underneath the Christmas tree
I just want you for my own
More than you could ever know
Make my wish come true oh
All I want for Christmas is you."
Laking gulat niya ng kumakanta ang dalaga. At hindi lang iyon dahil masyadong malambing ang pagkakakanta nito sa kantang iyon na binagayan naman ng boses nito.
All I want for Christmas huh?
Napailing siya, damang dama na siguro nito ang papalapit na pasko.
I don't want a lot for Christmas
There is just one thing I need, and I
Don't care about the presents
Underneath the Christmas tree
I don't need to hang my stocking
There upon the fireplace
Santa Claus won't make me happy
With a toy on Christmas day
I just want you for my own
More than you could ever know
Make my wish come true
All I want for Christmas is you.
Patuloy niya lang na pinakinggan ang boses ng dalag. Maging siya ay napapikit na rin habang dinadama ng dalawa niyang tenga ang bawat lyrics ng kantang lumalabas sa bibig nito.
Her voice is an angel. Indeed.
Nang tumigil itong kumanta ay saka lang siya dumilat. He slowly clapped his hands not thinking that he may creep her out.
"Wow! Amazing voice." kumento niya dahilan para mapalingon sa kanya ang dalaga.
They met their gaze. He gulped upon seeing her amber eyes. She's beautiful.
Ang buong akala niya ay susungitan siya nito pero laking gulat niya ng ngumiti ito sa kanya.
"As expected, someone's listening to me." anito. Bumaling ito ng tingin sa kalangitan. "Sorry if I disturb you here."
Umiling siya. "No, I should be the one saying sorry to you. Hindi ko sinasadya, nagandahan lang ako sa boses mo." aniya.
Napag isipan niyang lumapit dito at umupo sa tabi nito. Hindi niya alam pero magaan ang pakiramdam niya sa dalaga.
"Madalas ka ba rito?!" he asked trying to start a conversation with her.
She nod. "Yeah, nandito ako kapag depressed ako or kapag kailangan ko munang lumayo sa magulong mundong kinalalagyan ko."
Tumango tango siya tila ba iniintindi ang sinasabi nito.
"Ikaw? Madalas ka ba rito?!" balik tanong nito sa kanya.
He shook his head. "First time actually, I just need a place to relax."
"Heartbroken I guess?!" tanong nito.
Napangiti siya ng mapait. "Fast judgement."
"I know. I can see it in your eyes. Well, parehas lang naman tayo ng kalagayan ngayon. I'm heartbroken too, that's why I'm here."
Nabigla siya sa sinabi ng dalaga. With her beauty and he thinks that she's kind hearted, sinong lalaki ang tatanggi sa ganitong babae?!
"You know I'm a exclusive Doctor of a group in underground society, and all this years I'm still secretly in love with my Master, the Master of the group but I have no chance because clearly, he's madly in love with the Queen." malungkot ang bawat salitang binitiwan nito.
Hindi man niya maintindihan ang mga sinasabi nito but he can feel her pain.
She's in pain also.
"Masakit ang pag ibig ano?!" tanong nito sa kanya. "Lalo na kung hindi naman ikaw ang bida sa storyang sinusulat ng lumikha sayo, isa ka lang sa mga extra na darating lang kapag kailangan. Masakit pero totoo."
He froze. He's speechless. This woman is too deep.
"Minsan naisip ko, paano kaya kung ako iyong heroine sa storyang iyon at hindi siya. Paano kaya kung sa akin nahulog ang loob ng hero at hindi sa kanya. Magiging masaya kaya ako? Hindi ko kaya mararandaman iyong sakit na nararamdaman ko ngayon?! Everybody needs to have their own story, hindi iyong extra ka lang, hindi iyong hinatak ka lang para madagdagan ng eksena ang bawat kaganap sa isang libro o programa. Lahat ng tao naghahangad ng happy ending. Malas lang iyong mga katulad natin na hindi na yata matatagpuan ang bagay na iyon." ngumiti ito ng mapait. "Maybe God created me to cure people around me, to be devoted to my profession."
Again, he froze. Parang kanina lang ay sinabi niya iyon sa sarili. What's with her? Parang apektadong apektado siya sa mga sinasabi nito.
Tumayo na ang dalaga at bahagyang pinagpagan ang kamay nito. Napatingala siya rito.
"I want to have my own story." sigaw nito na umalingawngaw sa ere. Lumingon ito sa kanya. "Beatrice Black Zereso by the way." pakilala nito sa kanya.
Inabot niya ang nakalahad nitong palad at saka tumayo.
"Robin Makalaylay."
He was expecting her to laugh at his surname but she didn't. Instead, she cupped his face and claim his lips passionately.
"Nice meeting you Mr. Robinhood." she winked at him and walk away.
What the..
What the hell just happened?!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro