CLASH

Ajax Draven's POV

The six of us worked together to write a detailed report of the experiment about the pseudosemideuses for about four days. We also included in the report the demigods involved on the incident last night, as well as our concerns regarding the experiment. Kaya ngayon ay wala sina Deion at Eliora. Dahil silang dalawa ang nakakaalam ng eksaktong detalye tungkol sa experiment, silang dalawa ngayon ang nasa ministry para i-submit ang report.

Pinunasan ko ang espada ko matapos mapatay ang mga gargoyle na nanggulo sa courts ni Dionysus. Narito ako ngayon sa domain niya para sa mission na naka-post sa ministry. Bawat isa sa amin ay may kanya-kanyang misyon na tinanggap mula sa mga deities. Sobrang busy ng buong mythological realm dahil busy ang mga diyos at diyosa nitong mga nakaraang araw. Ito rin ang dahilan kung bakit kabilaan ang commissions na naka-post sa ministry araw-araw. Tatlo nga ang misyon na tinanggap ko ngayong araw. Isa ay mula kay Artemis na may pinalikom na materials para sa bagong arrows ng mga hunters niya na nakukuha lamang sa Yule Forest na pugad ng mga chimera. Pangalawa ay itong kay Dionysus. Ang pangatlo naman ay kay Demeter.

Mabilis ko lamang naubos ang mga kalaban dito sa domain ni Dionysus kahit marami sila. Hindi naman kasi ganoon kahirap patayin ang mga nilalang na 'yon. Ang kaso lang ay wala ang mga servants niya. Natatawa nga ako na nag-aalala siya sa mga alak niya kaya siya napilitan na mag-hire ng magpoprotekta sa domain niya. Nakasulat pa sa mission details na hindi bale nang may masirang columns sa courts niya, kahit ang statue pa niya na nasa gitna ng domain niya, basta raw mapangalagaan ko ang barrels niya na puno ng alak. That god really has set his priorities straight.

Pumunta ako sa pinakadulong bahagi ng domain ng diyos at hinanap ang malalim na balon. Naroon kasi ang exit. Kailangan ko nang pumunta ngayon sa domain ni Demeter. She wants me to find out the cause of the decaying of her crops, especially the vines in her garden. The goddess stated that she is certain that it isn't from a normal cause.

When I reached the well, I did not think twice and just jumped inside. Ilang sandali lamang ang lumipas ay naramdaman ko na nag-iba ang paligid ko. Pagmulat ko, nakasakay ako sa isang bus. Tiningnan ko ang signboard sa unahan at nalaman kong papunta ito sa pinakamalapit na probinsya na kilala dahil sa mga aning palay at mga prutas at gulay na nanggagaling dito. Sakto!

Sumandal na lamang ako sa headrest at pumikit. Wala namang nakapansin sa biglaan kong paglitaw rito sa loob ng bus. Ang bait-bait ni Dionysus para bigyan ako ng mas mabilis na daan para makapunta sa location ng portal ni Demeter.

Umabot lamang ng tatlumpung minuto ang byahe at ngayon ay nasa harap na ako ng isang kubo kung saan naka-pin ang portal papunta sa domain. Maginhawa rito sa paligid. Para bang nakakagaan ng pakiramdam ang ginintuang kulay ng bukid at ang preskong ihip ng hangin.

Kumatok ako sa pinto ngunit walang sumasagot. Marahil ay wala talagang tao rito dahil pagmamay-ari ito ni Demeter. Wala rin namang tao sa paligid kaya't inilabas ko na ang espada ko. Kailangan ko ulit sugatan ang sarili ko dahil kailangan ko ng dugo na ipapatak sa doorknob ng kubo.

Pinagapang ko ang vigor ko sa sugat ko at ipinatak ang dugo sa knob. Matapos nito ay hinawakan ko lang ito at pinihit. Bumukas ang pinto ng kubo at mula rito sa labas ay nakita ko ang isang simpleng loob ng kubo. Pero nang tumapak ako papasok sa loob ay naramdaman ko agad ang barrier na tumama sa balat ko. Damang-dama ko ang pag-iiba ng paligid. Ang bahay na kinalalagyan ko ngayon ay malayong-malayo sa nakita ko sa labas. Para bang napunta ako sa ibang dimensyon.

The house feels so warm. It looks like this was made by a loving mother. The orange, brown, and green motif of the interior makes me feel like my mother is embracing me. This doesn't look like a domain at all, it looks more like home. It is designed to make someone feel like they're welcomed home. Demeter is a mother, after all. A mother waiting for her daughter, Persephone, to come home.

Lumabas ako ng bahay at bumungad sa akin ang isang masaganang hardin, at 'di kalayuan dito ay natanaw ko ang isang vineyard. Marami ang mga tanim na bulaklak at mga halaman sa hardin. Mayroon ding fountain sa gitna nito at doon ay nakatayo ang estatwa ng dalawang babae at sa ulo nila ay nakapatong ang koronang gawa sa mga dahon at bulaklak. Siguro ay si Demeter at si Persephone ang mga 'yon. Mahahalata naman ito sa halos magkatulad na features ng dalawang estatwa. Sa gilid ay nakita ko ang isang ilog na dinadaluyan ng kumikinang na tubig. Maganda rin ang sinag ng araw at hindi masakit sa balat.

Isang lalaki at isang babaeng attendant ang lumapit sa akin. Nakasuot sila pareho ng chiton na kulay brown at mayroong gintong vines na makikita sa ilalim ng kanan nilang mata. Patulis din ang mga tainga nila. "Magandang umaga ho. Inaasahan namin ang inyong pagdating."

"Magandang umaga rin ho. Maaari niyo po ba akong dalhin sa vineyard at ipakita sa akin ang problema?" Nginitian lamang nila ako at tumango. Tumalikod lamang sila sa akin at nagsimula nang maglakad patungo sa direksyon ng vineyard.

Habang naglalakad ay binabati ako ng mga farmer na nakakasalubong namin. Hindi lamang pala ang mismong lugar ang warm, maging ang mga tao pala na narito.

Nang marating namin ang yard ay napansin ko ang mga tuyong dahon at ang mga maliliit na bunga ng ubas na kulay itim at tuyot na. Parang hindi man lamang nabigyan ang mga ito ng pagkakataon na lumaki.

"Sana ho ay matulungan niyo kami. Nasasayang lamang ang mga bunga nito na dapat ay naipapamahagi na namin sa mga mortal sa oras na 'to," pagmamakaawa ng babae habang hinahawakan ang dahon.

"Wala naman ho kaming nakikita na peste pero hindi po namin malaman ang sanhi kung bakit nabubulok ang mga bunga at ang ilang parte ng halamang ito. Maging ang kapangyarihan ng diyosa ay hindi napapagaling ang sakit ng halamang ito," sabi naman ng lalaki.

Tumango-tango ako. Pumikit lamang ako at sinubukan kong pakiramdaman ang paligid. Hindi kaya mayroong kalaban na nagtatago rito sa domain niya?

I checked all the life strings around, and I found out that nothing is suspicious. Sakto lamang ang bilang ng life string sa loob ng domain. Wala ni isang monster sa loob. Kung ganoon, bakit nabubulok ang tanim na 'to?

Sinundan ko lamang ang bulok na vine hanggang sa tumigil ito malapit sanga kung saan nagsimulang maghiwa-hiwalay ang mga vine. Ibig sabihin ay narito lamang sa parteng ito ang sanhi ng problema. Mukha namang normal lang ang pagkabulok nito. Sinubukan kong hawakan ang sanga ngunit binawi ko rin kaagad ang kamay ko bago ko pa man ito mahawakan. Mainit ang hangin na nakapaligid sa parteng iyon ng tanim. Sinubukan ko ulit na ilapit doon ang kamay ko hanggang sa maramdaman ko ang init nito. Pamilyar ang sensasyon na nararamdaman ko sa kamay ko. Para bang nasusunog ang kamay ko ngunit wala namang nangyayari rito.

The vine has a decomposing energy around it. It was like the aura in the underworld. What is this called again? Miasma? It is the source of the decay of this specific vine. Pero paano ito tatanggalin?

"How do you deal with decayed vines before?" Natigilan ako nang marinig ang isang boses sa isipan ko. 'The vines that sprouted from an infected vine should be pruned to prevent death and avoid chaos.' Tumingin ako sa dalawang farmer na kasama ko ngunit nakatingin lamang sila parehas sa mga sanga. Hindi isa sa kanila ang nagsalita. The authority in the speaker's voice...is it from a god? Pero sino ang diyos na iyon kung sakali? And why does the line sound familiar?

"Pinuputol lamang po namin iyon at pinapatubo muli gamit ang ability na ibinigay sa amin ng diyosa." Iyon naman pala, bakit hindi na lamang nila iyon gawin dito?

"Sinubukan nga po namin na gawin iyon nang ilang beses na ngunit bumabalik lamang ang pagkabulok ng mga ito." Napansin ko na hindi nila nararamdaman ang init sa paligid ng vines. Would my sword be able to do anything?

"Stand back." I summoned Azrael and covered one of its hilts with vigor. With one swing, I was able to cut the infected vine. Then, I thrusted my sword towards the part where miasma is still present. "Azrael: Soul cleansing blade." The aura around the vine that was a little dark a while ago was slowly replaced by my vigor. I know this sword art would work, because plants have souls, too, the vegetative soul. When my vigor died down, I tried touching the vine. The decomposing aura surrounding it a while ago was gone, and the part is healthy. "You can now grow the vine back."

Hinawakan nila ang vine at mula sa kamay nila ay sumibol ang kulay green na ilaw. Maya-maya pa ay nagsimula nang tumubo ang naputol na parte ng vine. Nagpatuloy lamang ito sa paggapang hanggang sa maging kasinghaba na ito ng iba pa. Ngayon ay puno na ito ng masaganang dahon ngunit wala pa ring mga bunga.

Nang mawala ang ilaw sa kamay ng dalawa ay nakita ko sa mukha nila ang ang saya. Nakangiti na ang mga ito ngayon at halatang masayang-masaya sila sa nangyari. "Maraming salamat po!"

Matapos nito ay sinamahan nila ako pabalik sa loob ng bahay. Ngayon ay kasama na rin ang iba pang mga tagapangalaga ng domain ni Demeter. "Isang malaking tulong po ang naidulot niyo sa amin. Masisigurado po ninyo na makararating ito sa diyosa."

Nginitian ko lamang sila habang patuloy na iniinom ang juice na inihanda nila para sa akin. Napakapresko sa pakiramdam ng inumin at para bang ang pagod ko na dulot ng buong araw na ito ay nawala. Parang ibinalik nito ang lahat ng nawala kong lakas. "Thank you for this. I need to go now."

Tumango lamang ang mga ito at inihatid ako sa backdoor kung saan naroon ang portal. "Maraming salamat, anak ni Thanatos. Hanggang sa muli."

Paglabas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang bukid na pinanggalingan ko kanina. Madilim na ngayon kaya't mas malamig na ang simoy ng hangin.

Naramdaman ko na mabigat ang kanang kamay ko. Nang iangat ko ito ay nakita ko ang isang kulay gintong singsing na katulad ng vines. Napangiti ako dahil sa munting regalo na ibinigay sa akin ng farmers ni Demeter.

My senses heightened when I felt a pair of eyes watching me. Humampas ang malamig na hangin sa mukha ko, at para akong binuhusan ng tubig nang masalubong ang matingkad na mga matang kulay asul. Hindi kalayuan sa akin ay nakatayo ang lalaking palaging nagpapakita sa akin. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Para bang nakadikit na sa lupang tinatapakan ko ang mga ito at hindi ko maigalaw. May isang pwersa na para bang humihila sa akin pababa para lumuhod at yumuko sa harap ng taong 'to. Nang humakbang siya papalapit sa akin ay naramdaman ko ang kapangyarihan niya sa buong paligid.

"Cursed." Umalingawngaw sa buong paligid ang malalim niyang boses.

"Death," sabi pa nito habang patuloy na naglalakad palapit sa akin.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaluhod na lamang sa lupa. Naramdaman ko ang sakit ng tuhod ko dahil sa malakas na pwersang dala ng kapangyarihan ng taong kaharap ko. Nakagat ko ang labi ko para pigilan ang panginginig nito. Hindi ko rin mapigilan ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko. Para bang inuubusan ako ng hininga ng taong kaharap ko.

Nang tuluyan na siyang makalapit sa akin ay mas lalo kong naramdaman ang kapangyarihan niya. Hindi ko kita ang vigor niya sa kahit na anong parte ng katawan niya ngunit damang-dama ko na binabalot nito ang buong paligid.

Kinilabutan ako nang makita ang paglabas ng espada sa kanang kamay niya. Kulay ginto ang espada niya ngunit hindi ko ito makita nang maayos dahil sa dilim na bumabalot sa paligid.

Is he a deity? I closed my eyes and activated my ability. A shiver started running all over my body as my eyes caught a glimpse of his life string. A bright light blue life string was connected to him. Unlike the life string of the mortals and the demigods, his life string looks majestic. It was the color of crystals, and it emits blue dusts that glimmer. Is this how the life string of a deity looks like?

My eyes widened in horror when the hilts of his sword started glowing the same color of his eyes, intense blue. I deactivated my ability and started thinking of the possible ways I can escape him. I cannot fight him alone. "The vines that sprouted from an infected vine should be pruned to prevent death and avoid chaos." Wait...that was him?

His deadly eyes met mine for the second time, and I never felt scared of my life like this. I gulped when his cold blade touched my neck. Before I could even speak, my surroundings changed. It was the scene I am trying so hard to forget, the scene of my mother's death. That same person was still standing in front of me, sword slowly piercing my skin.

My eyes caught the glimpse of my mother slowly dying in her broken car. Her breathing was getting heavy as she looked outside the car. A tear escaped her eye while looking at the other side. I followed her eyes and I saw the person I saw in the courts on the day of my first hearing. I might not have seen their face, but I remembered the other details about them. I am sure that it is her. Sino ba siya? At anong kinalaman niya sa pagkamatay ng nanay ko?

Before my mother closed her eyes, she weakly turned her head in another direction before smiling. I looked in that direction, and I instantly regretted my decision. It was like my world collapsed when I saw my father looking at my dying mother, face showing no emotion. He's there? He could've saved my mother!

A drop of tear ran down my eye as a drop of blood trickled down my neck. It was painful, but the pain I feel inside me overcomes the wound from the tip of the god's sword.

I felt anger slowly growing inside of me. Thanatos could have saved my mother, yet he chose to stand there, doing nothing...

Her life string is not even red yet!

"The death of the dead is life," the god said. It was the same line Atropos had said. "Die, son of death, die!" Then, he swung his sword, aiming for my head.

My heart beats loud, followed by a thin sound. I felt a surge of unfamiliar power inside my body. Within a blink, my sword appeared in my grasp, clashing with the god's blade. An unfamiliar vigor is surrounding it. Far from its deep purple color, the vigor around my sword is pitch black with the hint of green, like it was void of light. My opponent tried to push me with a huge amount of force when suddenly, an enormous amount of vigor bloomed before me. The restraining force restricting me from moving was broken like a glass. I felt my body tingling with power as I stood up, eyeing the god who is trying to kill me.

"Die!" His voice was now laced with anger and authority, but I did not feel anything. My heart is covered by anger and pain to be scared of him. He tried to attack me again, but I just deflected his blade. He kept attacking me until his sword hit my chest.

I was waiting for the pain in my chest, but I only heard something break. Then, I felt something crawling on my shoulders. When it passed through the sleeves of my shirt, I saw its dark green eyes glowing as it crawled towards my sword. It was the snake necklace given to me by my mother. The snake surrounded the handle of my blade, then, the other hilt of my sword turned dark green.

"How dare you defy the order of a god like me?" The light surrounding the blade of the god's sword intensified as I felt his anger. "Taste the wrath of a god!" With his sword, he draws a magic circle in front of him. The magic circle was covered with different letters I do not understand. "With the divine laws and the heavenly principles, I reward you...death." He swings his sword towards the magic circle and when it hits the circle, a huge amount of magi rushes towards my direction.

I closed my eyes and prepared myself for an attack. I gathered enough energy and let my blade run through my palm. "Azrael..." When I opened my eyes, I saw a spark of light on the tip of my sword like the sword responded to my call. "Dark wings, encage."

Before the attack reached me, A huge pair of black wings surrounded me, eating the god's attack. Before the wings disappeared, I dashed to where the god was standing. I swiftly slid my blade and grazed his cheeks. When the wings disappeared, I saw the unknown person in the courts, standing right in front of me.

"That's enough." It was a woman's voice. She touched me and suddenly, I found myself standing in front of the door of the Stellars base.

It was like adrenaline finally left my body. I kneeled to the ground and tried to catch my breath. I almost died in the hands of a god. A god who is still unknown to me. If it's not for that lady, I would have been a cold corpse by now.

⚔