Nine years later....

"-but mama it's their fault! Sinadya po nila na ihulog ang favorite pen ko!"

I stop my track when I heard my eight years old princess trembling voice, Im sure that she's defending herself again, siguradong pinapatawag na naman kami nito sa school bukas.

Kahit pag-aari namin ang pinapasukan nila ayaw pa rin naming may special treatment sila, they were just normal student for the board members of the school and that's what my lovely wife wants. They have to study like a normal students.

"Eliz Margareth!" napangiti ako ng marinig ang naiinis na boses ng mahal ko. What makes me feel more warm and contented is hearing my princess name which is a combination of my mom and my grandma, I'm sure grandma will be the happiest grandmother if she knows we used her name for her princess, I was pull back in the present as my beautiful Queen speak again. "Me and your papa just went there two days ago! What do you think you're doing?"

"Mama, it's really their fault po." matigas na ang boses na sagot niya sa ina niya, oh boy, nangangamoy grounded na naman, wala pa naman akong magawa kapag disiplina na ng ina nila ang umiiral. "My daddy Phyto bought that for me! That's special for me mama, kaya po iniingatan ko!"

This is where Im proud of Eliz, I can give anything she likes and it'll counts because she value everything that she recieved from anyone, she's a keeper.

"Come here." malumanay na ang boses na wika ni Koko, siguro napagtanto niya rin na may point ang prinsesa namin, bumaba ako pero tumigil din ng muli siyang magsalita. "Baby, kahit mali nila it's not good to beat those three boys, sabi ng teacher mo natanggal pa ang ngipin ng isa, ang isa naman may bukol sa noo, ang isa naman dumugo ang ilong, hindi mo naman kailangang manakit ng tao kasi masama 'yon, kung hindi ka naman nasaktan just talk to them, kung ganu'n pa rin sila tell your teacher, okay?"

"I learn martial arts for nothing po mama, I have body pain for alot of times while learning po, tapos po hindi ko man lang kaya ipagtanggol ang self ko?"

I took a deep breath, It's really bad to talk back on Koko but my little one has point too.

"You learn martial arts not to beat your classmates baby, try to control your anger okay?"

"I'll try po mama, sorry po if I talked back to you, I need to say what's in my mind too, para po hindi masakit sa ulo."

"Okay, if you're upset just think about me, papa, kuya and baby Damien, okay baby?"

"Opo, I love you mama."

"I love you so much, mahal ko."

I tap my chest where my damn heart is swelling in so much happiness. Hindi man perpekto ang pagpalaki namin sa kanila pero sisiguraduhin ko naman na marunong sila humingi ng tawad, gumalang at sumunod sa mga payo namin sa kanila.

"Mama!"

Mabilis akong bumalik sa second floor ng makita si Damien, ang limang taong bunso namin na kakagising lang, hawak-hawak siya sa kamay ng yaya niya habang naglalakad at mukhang masama ang gising, agad na lumiwanag ang mukha niya ng makita akong naglalakad papunta sa kanila.

"Daddy ko! Up! Up!" excited na inumang niya ang matatabang braso niya sa akin. Hinalikan ko muna siya sa noo bago binuhat. "Daddy! Miss po kita." sambit niya at sinabayan pa ng malutong na halik sa pisngi ko.

I smiled. "Papa miss you too."

Nasa hagdan na kami ng marinig ko ang boses ni Eliz.

"Papa? Gising na po ba si Damyano?"

"Ateeee ko!" nagpapadyak na sigaw ni Damien. Pagdating sa baba mabilis ko siyang ibinaba sa sahig, mabilis naman siyang tumakbo sa ate niya na halatang sabik na sabik din sa kanya. "Ate! You're here na!" aniya sabay yakap kay Eliz na mas mahigpit naman ang iginanting yakap.

"You come here." Koko motioned me.

May ngiti sa labing nilapitan ko siya ng inumang niya ang mga braso niya sa akin. Hinalikan ko siya sa labi bago siya binuhat, ako naman umupo sa sofa at kinandong siya patalikod sa akin at kontentong pinapanuod ang dalawang anak namin na naghabulan paikot sa malapad na sala.

"Ate, I want to go in your classroom too, can I come tomorrow?"

"Really? Sama ka sa amin nina mama at papa."

"Can I papa?" nagniningning ang matang baling sa amin ni Damyano. Who can resist that cuteness? "Hello po mommy!"

"Ngayon lang ako napansin." umiiling na bulong ng mahal ko. "Where's my hug baby bear?"

Kontentong niyakap ko si Koko habang hinihintay si Damyano na makalapit sa amin.

"Mama!" nanghahaba ang ngusong tumingala siya sa ina niya, dumukwang si Koko at hinalikan siya sa labi. "I love you po."

"Love you too little one, play with ate."

"Okay ka lang ba?" tanong ko sa kanya ng bumalik na si Damyano kay Eliz, buong pagsuyong hinaplos ko ang buhok niya. "I heard you earlier."

"Im good, she's growing up so fast, she knows how to defend herself already." turo niya kay Eliz. "Masyado pa siyang bata para maging bayolenteng tao, natatakot ako na baka magsampa ng kaso ang mga magulang ng tatlong 'yon."

"Baby?"

Bumaling siya sa akin. "Bakit?"

"Don't forget that she's a Montevista, magalit ka man pero ayokong may nanakit o mananakit sa inyo, I will do my best to protect all of you, saka hindi naman nangunguna ang mga anak natin sa gulo, they fight back once they reach their limits." I stated seriously.

"Thanks mahal ko, just don't destroy anything, away bata lang 'yon."

"Kaya nga, pero kung nagmatigas sila magpasensiyahan nalang kami." no one can hurt them, not in my sight.

"Oh!" gulat na napaayos ng upo si Koko ng makitang natumba si Damyano kasama ang ate niya, pero imbes na umiyak sabay pa sila tumawa ng malakas at nagkilitian.

"Best view ever." naririnig kong bulong niya bago sumandal sa katawan ko. "Mas pasaway pa ang unica natin kaysa dalawang lalake natin eh, minsan lang ako pinatawag kay Xandre, he punched his classmate too, ganu'n na ganu'n rin ang sagot ni Eliz."

"Can't remeber-"

"Hindi mo pa alam nu'n, Xandre won't say sorry, kasi hindi niya raw mali, bakit daw inutusan ko pa siyang magsorry."

"Tama nga naman ang anak natin, bakit siya magsosorry kung hindi niya naman mali, for sure na provoked lang 'yon."

Tumango siya. "He told me that too, hindi naman daw siya ang nanguna, pero they're now friends."

"Mama, is ate in trouble again?"
magkasalubong ang kilay na lumapit sa amin si Damien. Kahit siya yata nasanay na sa ugali ng ate niya, bago pa namin malaman pinapatawag na kami ng principal.

"Not anymore."

Lahat kami napatingin sa direksyon kung saan nanggaling ang baritonong boses ni Xandre.

"Kuya!" tumatalon sa tuwang sinalubong ni Damyano ang kuya Xandre niya na kakapasok lang sa main door. "Kuya up!"

"Binata na siya." malungkot na sambit ni Koko habang nakamata sa dalawa, "Kailan lang ba nanghuhuli ng tutubi 'yan, hay ayokong tumatanda sila, masakit sa heart."

"Hi my Queen, hey pa." pareho niya kaming hinalikan sa ulo bago umupo sa tabi ko at kandong si Damyano. "Malungkot yata ang mama ko?" seryosong tanong niya sa ina niya.

"Don't grow up fast little one." she beg to Xandre.

I took a deep breath as tears fell on her cheeks.

"Ma..." natatawang inilapag niya si Damien sa sofa at umupo sa armrest malapit sa amin. "I wanted to, but this is life, ayoko nga din naman makitang tumatanda kayo eh, ngayon pa nga lang sumasakit na ang puso ko sa isiping mawawala kayo sa amin."

"Xandre." saway ko sa kanya. Hinila ko si Damien at niyakap sa tagiliran muntikan na itong mahulog.

"Papa that's the reality." nakangusong inilapat niya ang ulo sa ulo ng ina niyang namamasa pa ang mga mata. "I love you mom."

"Ano pala ang nangyari kay Eliz? Wait where's that girl." tanong ko ng hindi ko makita ang munting prinsesa ko.

"I asked for icecream papa!" malakas na sagot niya na nasa dining pa yata.

"Dumating ang mga magulang nu'ng mga bata, galit na galit nga po eh."

"Tapos?" interesadong tanong ni Koko, "Are they going to sue-"

"Sue?" Xandre smirk. "Sa akin pa nga lang takot na sila, I settled that already ma."

"Ano na naman ang ginawa mo? Xandre hindi nakukuha sa pananakot ang-"

"We're talking Eliz here ma, of course I have to do something about it."

"And what is that?" sabad ko sa usapan nila.

"Well, I just pull some strings," he smirk, "I found out that one of the father has a high position in custom and do some illegals stuff, ang dalawa naman parehong buwaya na pulitiko, so there everything is settled."

"Good." I muttered firmly. Sa murang edad ni Xandre he already have his way to fix anything that has to do with our family.

"Ice-cream for everyone." masayang anunsyo ni Eliz kahit malayo pa siya sa amin at nasundan pa ng nakakabinging sigaw niya ng makita siguro si Xandre. "Kuya!"

Eliz serve the ice cream to all of us and we just stay on the living room, talking about their classes.

It was nine in the evening and now we're watching Disney movie with the kids, nasa gitna namin ni Koko si Damyano na tahimik lang, si Eliz naman nakaunan sa braso ko at yakap-yakap ang blue teddy bear niya at si Xandre natutulog na sa kabilang panig ng kama at nakayakap sa ina niya.

"Mama?" basag ni Eliz sa katahimikan.

Sabay kami ni Koko na tumingin sa kanya. She cutely yawn giving us a sweet charming smile.

"Yes baby?"

"Am I grounded?"

Tumango si Koko. "Rules are rules, don't worry you will have alot of activities so you won't get bored."

"Okay po, Im sorry again mama."

"Ate," pakikisali ni Damyano sa usapan na bahagya ring humikab. "Uncle Sky give you a box of girly things."

"Really? Was it all blue?"

"Opo."

"Yehey!" masayang niyakap niya ang teddy bear niya. "I really love our uncles! They always give us gifts!"

Tama si Eliz, araw-araw may mga box ng kung anu-ano ang dumadating sa bahay mula sa mga uncles nila, they spoiled our kids too, mas sobra pa nga magbigay ang mga 'yon.

Naiiling na napatingin ako kay Koko, a sweet smile appear on her lips as we stared on each other, gamit ang kaliwang kamay hinaplos ko ang buhok niya.

"I love you." I mouthed.

"I love you too." she mouthed back. Kinuha niya ang kamay ko sa buhok niya at hinalikan. Mabilis akong tumikhim at sunod-sunod na bumuga ng hangin, hearing those words everyday still excites my heart.

"Papa Im grounded right?"

"Yeah?" tumatangong binalingan ko si Eliz. What this brave girl up to? "Why?"

"And it's a long weekend for me."

"And?" mukhang may binabalak 'to ah.

"I will call my uncles and I will pretend Im a beautician."

Napangisi ako sa idea ng anak ko, may uuwing luhaan na naman nito, alam ko kasing hindi nila matatanggihan ang mga anak ko.

"I will call your ate Tala, uncle Ruix girls, para tatlo kayong beautician." excitement registered on my wife voice.

"Yehey! Salamat po mama!"

"Okay, isali mo si daddy."

My eyes widen. "Mahal ko naman, ang-"

"And Kuya too."

"Ikaw rin baby ha?" bumangon si Eliz at isinampa ang kalahating katawan sa akin at tiningnan si Damyano. "Okay ba 'yon?"

"Okay po."

Hmmm..supportive.

"Yehey! Best grounded moment ever!"

Naiiling na niyakap ko si Eliz, this girl will be the death of me, siguradong kumikutitap na kulay asul na naman ang mga koko namin nito, dagdagan pa ang make up, my princess will surely make a cheerleading squad this Saturday.

"Go to bed now." pukaw ko sa kanilang dalawa. Pareho silang umangat ng ulo at masama ang tingin sa akin. "What? It's late-"

"We're on bed papa!" nakasimangot na tinalikuran ako ni Damyano at niyakap ang mama niya. "Diba po mama? I'll sleep here po!"

"Oo naman, kahit gabi-gabi okay lang." may panunukso ang matang tiningnan ako ni Koko. "Diba papa?"

"I have days!" napapalabing inilipat ko si Eliz sa tabi ni Damyano. "Bad ka baby." nakasimangot na tiningnan ko siya pero tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Good night mama, papa, Damyano and kuya namin." inaantok na bulong ni Eliz. Si Damyano naman nakapikit na pero gumagalaw pa ang pilik mata. Tinapunan ko rin ng tingin si Xandre, nakadapa na pero nakayakap pa rin ang kamay sa tiyan ng mama niya.

My eyes darted on my wife who's closing her eyes while brushing Damien's hair with her fingers. Inabot ko ang mukha niya at banayad na hinaplos 'yon, through the years she's been a good woman, mother and wife, hindi rin biro ang magpalaki ng mga Montevista pero kaya niya naman kontrolin ang mga anak namin, naka-focus ang atensiyon niya sa pagdidisiplina sa tatlo.

Xandre's not just my version but Eliz too, sa awa naman ng Diyos nakuha niya naman ang charm ng mama niya at mga mata, but to the thought of having the Montevista genes they're all feisty, they have the arrogant, intimidating personality. Si Damyano naman ang kahawig ng lolo Dominador, they have the same smile and face aura.

Tama si Koko, si Eliz ang pinakamatigas na ulo sa kanilang tatlo, lalo na kung alam niyang may lulusutan siya hindi siya titigil sa pagdedepensa sa sarili niya.

"Matulog ka na mahal ko, may pasok ka pa bukas." pukaw ni Koko sa akin. "Ang lalim yata ng iniisip mo?"

"Hanggang ngayon kasi parang nakalutang pa rin ako sa ulap." I smiled at her. "We have three children already, parang kailan lang ano? Parang isang linggong pag-ibig, noong Lunes lang kita nakita sa opisina ni Divina, Martes ng nakawin kita sa kanya. Noong Miyerkules nagsimula ang kabaliwan ko sayo, Huwebes naging marupok ka na, Biyernes puno ng kasiyahan, Sabado nagkatampuhan, Linggo nagkasuyuan at pagdating ng maraming araw puno ng pagmamahalan and that will last forever."

"Mahal ko?"

"Hmm?" masuyong nginitian ko siya. Alam kong kinilig siya eh, hindi lang halata.

"Hindi ko akalaing alam mo ang isang linggong pag-ibig na kanta."

I shot her a warning glance seeing that teasing smile. Imbes na kiligin nanira pa ng moment.

"Mayaman ako pero hindi ibig sabihin nu'n hindi ako observant sa mga bagay-bagay, ikaw Olivia panira ka ng sweet moment eh."

"I have three words story to tell you and I'm sure you're mind will travel back in time." nangingiting hinawakan niya ang kamay ko at matiim na tinitigan ako sa mga mata. "Ready?"

"Tell me, kapag hindi ko nagustuhan hindi ka makakalakad sa linggo." I smirk.

Tumaas ang kilay niya. "Kung magustuhan mo, outside the kulambo ka sa loob ng isang linggo."

May pagdududang pinasadahan ko ng tingin ang mukha niya, pero sabagay, short story lang naman, malamang hindi gaano maganda 'to.

"Deal." pagpapayag ko.

"Our Love Story."

Slowly a sweet smile appeared on my lips. Indeed a very nice story. "One week without love making is worthy." tumatangong sambit ko.

"Mama, papa?"

Pareho kami nagkatinginan ng marinig ang boses ni Xandre. Inaantok na tumingin siya sa amin bago muling pumikit.

"Ang corny niyo po."

"Hey!" sabay na protesta namin ni Koko na ikinatawa niya ng mahina. Makakatikim na talaga 'to sa akin eh.

"No practice driving for you." agad na hukom ng ina niya sa kanya.

"But mama-"

"And no driving your Ducati." pagpatuloy ni Koko. "Say a word, maglalakad ka talaga papuntang school."

"Let's sleep, I love you Koko."

"I love you too papa." Xandre mumble sleepily. "And my savage mama."

Imbes na mainis napangiti nalang si Koko, alam na alam na rin ng mga anak namin kung paano bumawi sa amin.She hold my hand on her cheek as she close her eyes. "I love you too baby."

I close my eyes with a smile on my lips, alam kong hindi sa lahat ng oras nababalot kami ng kasiyahan, with the woman I love, the kids we have, the trust and the undenying love, trials can't beat us easily, I have enough reason to fight, to live and to face every struggles life will gives us.

Driven life is hard but in the name of true love, every path we take will be smooth.

Minsan ang pagsubok mismo ang tumutulong sa atin para maging matatag, para harapin ang katotohanan, we live not just for happiness but we live to fight against the trials for the people we love.

Hindi man akong perpektong tao pero gawin ko ang lahat mabigyan lang ng perpektong buhay ang mga mahal ko, I live not just for myself but for them too.