Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 34


Muli kong tinapunan ng tingin ang telepono ko na tumutunog na naman, halos dalawang linggo ng tumatawag si Olivia pero hindi ko sinasagot.

I have to clear up my mind, hanggang ngayon kasi hindi pa rin naibsan ang sakit na dinulot niya, hindi pa rin mawala sa isipan ko ang mga tanong kung bakit nagawa niya akong lokohin sa kabila ng lahat ng pagmamahal na ipinaramdam ko sa kanya.

I have a trust issues and she know that. Dapat noon pa lang sinabi niya, wala sanang nasasaktan ngayon. Hindi niya ako masisi kung ganito ang nangyari, kung ganito ang reaksyon ko.

God knows how many times I tried to call her, to see her but I can't, the pain stops me everytime I tried. I've been here in Greece for two weeks now just to think.

Mahirap man kalabanin ang sarili pero kailangan ko munang lumayo, gusto kong malaman kung kaya kong tikisin ang nararamdaman at para kahit papaano umaliwalas din ang isipan ko.

Hungkag akong natawa dahil sa mga inaakto ko, naghahanap ako ng katahimikan pero hindi naman nabawasan ang sakit, hindi nabawasan ang pagmamahal ko sa kanya, oo galit ako pero hindi ko pa rin maitangging minarkahan niya na ang puso at buong pagkatao ko.

I can't even drop a glass, her face always stop me not to destroy anything, time will come and I will bring back the Koko she left in me.

Nasasaktan ako sa kaalamang umiiyak siya, na nasasaktan siya pero hindi ko pa rin kayang durugin ang harang ng panloloko na inilagay niya sa pagitan namin. Hindi ko naman inisip na may mga nakaraan siya.

Malalim akong napabuntong hininga ng maalala si Marie, matagal na pala silang nagkikita ni Arman at kung hindi pa nakuhanan ng video ni Kato ang paghahalikan nila hindi ko pa malaman na ginagago niya na ako ng wala akong kaalam-alam.

Ang gagong Arman naman ginamit lang si Marie para gantihan ako sa ginawa ko sa negosyo niya noon. Im still puzzled about how my cousin smashed his business, sa pagkakaalam ko dalawa nalang ang natitira sa kanya.

Sunod-sunod akong lumagok ng alak ng maalala si Divina. Tama nga ang hinala ko noon na may tinatago siya sa akin, nagpasalamat pa rin ako dahil kahit papaano hindi niya ako kinasusuklaman at sinisi sa pagkamatay ni tito Baltazar.

At ang tungkol naman sa babae hinayaan ko nalang 'yon, I have a new chapter in my life that I am dealing right now, posible ring si Divina ang nagpadala ng mga gamit ko na sinuot ng babae noon.

Now I have to deal with this new trial. Tama si Divina, hindi ko na dapat pang hayaang mawala sa akin ang babaeng mahal ko, I just need to slowly accept that it's just a trial in our life.

"Fuck! Im so fucked up right now!" naiinis na tinampal ko ang dingding, bakit ba ang hirap gumalaw? Damn this anger!

I stop thinking when my phone vibrate again. Nanginginig ang kamay na pinindot ko ang answer button at loudespeak.

My hand turned into fist waiting for her to say a word, I miss her but my anger is over powering me, I was even trembling because of mix emotion.

"Are you still mad?"

Umangat ang kamao ko at tila may sariling isip na sinuntok ang dingding, pinatay ko ang tawag at sapo ang ulong dumausdos ako sa sahig, the anger and pain is suffocating me.

Tinapunan ko ulit ng tingin ang cellphone ng tumunog 'yon, my bleeding hand reach for it, I wanna try again, I will try if I can stand talking to her.

Sinagot ko ang tawag at inilagay sa loudspeaker bago inilayo sa akin ang telepono baka masira ko pa.

"I- Im s-sorry," pumiyok ang boses niya at nasundan ng masakit na hikbi. "S-sasabihin ko naman sana sayo noong Sabado, kaya nagpareserved ako ng time mo, sa-sana pinakinggan mo ako."

May luha sa matang tumingala ako sa kisame. It's painful hearing her sobbing but I can't still beat my anger, I can't.

"Mahal kita, mahal na mahal."

"You're hurting me even more." walang buhay na sagot ko, another tear escape from my eyes as another thought came in me. "I don't know if that words has meaning to you or it's just another fooling words."

"I-if you can't feel the love i-it's okay, thank you so much in everything, gusto ko lang malaman mo na- na masaya akong bumalik ang nawawalang pangarap ko-" she pause as she talk a deep breath. "At ngayon hahayaan ko nalang na- na mawala ulit sa akin 'yon kahit masakit."

"How can you let go of your dreams-"

"So-sorry if I ruined your life-"

"What do you mean?"

"Mama?"

Napatda ako sa kinauupuan ko ng may marinig akong pamilyar na boses.

"You're crying again, enough po please? Do you wanna play PS4 again?"

Mabilis na tinapunan ko ng tingin ang cellphone ko ng mapagsino ang bata, siya ang kausap nina Sky!

"Mama!" matigas ang boses na tawag niya kay Olivia na patuloy lang sa pag-iyak. "Stop please? Look, listen mama."

"I- I am listening."

"Stop crying, stop being sad, okay lang po na wala akong papa, I will never ask you to give me one again, just please stop crying? It's making me mad mama, your tears gives me hard time to breath, it makes me wanna destroy everything in this house just to make me breath again."

"S-sorry if I failed you my little one, but don't hate your pa-"

"How can I not hate him for making you cry again and again mama? Hooow?" sigaw ng bata na sinabayan ng malakas na kalabog. "I can't breath mama."

"Xandre!"

Xandre? Fuck! Isang malakas na suntok ang pinakawalan ko ng maalalang pinagseselosan ko pa siya!

"Anak-"

"Mama kung hindi ka na po niya love hayaan mo na po, ako nalang mahalin mo."

"O-Okay."

"Good, I'll ask naynay to get me icecream, Im really upset."

"S-salamat ulit, siguro pinagtagpo lang tayo para paglaruan ulit ng tadhana, gusto ko mang lumaban pero hindi ko kaya, kulang ang tatag ko Ardouz, it's painful to let go but I will, sana naibigay ni Analy ang ninakaw ko sayo six years ago, I love you, I will be fine and-"

"A-again?" wala sa sariling tanong ko.

"Hindi ko alam kung alin doon ang gusto mong marinig, pero it makes me happy na kahit sa huling sandali narinig ko ang boses ng taong pinapangarap kong matagpuan ulit sa paglipas ng maraming taon, mahal na mahal kita Ardouz, maraming salamat for giving me my new strenght, a strenght that I needed in times like this. Salamat."

"Oliv- fuck!" sinabunutan ko ang sarili ko ng marinig ang end call tone. Mabilis na tinawagan ko siya pero block na ako sa kanya.

Natatarantang tinawagan ko si mama. I felt so light, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pagkatapos marinig ang lahat.

"Where the hell are you? You're making me-"

"Mama, it's Olivia." nanginginig ang boses na putol ko sa kanya.

"Anong-"

"The woman that cause me trouble six years ago."

"I know."

"You- what? Ma-"

"Go home and fix this." she muttered and she cancel the call.

Nagmamadaling pumasok ako sa kuwarto at mag-impake na sana ng matigilan ako. "P-paano kung ibinenta niya ulit ang sarili niya sa iba? Kaya nagkaanak siya?"

Ipinagpatuloy ko ang pag-impake kahit na magulo ang isipan ko at tumigil lang ng tumawag si mama.

"Uuwi ka ba ngayon? Saan ka tutuloy?"

"Yeah, Im in Greece, sa penthouse lang muna ma, ma?"

"Okay ka na ba?"

"Paano kung ibinenta niya ulit ang-"

"Nagdadalawang isip ka sa nararamdaman mo para sa kanya? Go home first."

Wala na akong nagawa kundi ang mag-impake, pinatayan niya na naman ako ng tawag eh.

I was wearing my shoes when Phyto called me.

"Finally!" he breathed. "Masaya ako sa kaalamang hindi ka nagbigti o kung kaluluwa mo ang sumagot I dial a wrong number then."

Phyto and his ghostly issue!

"What do you want?"

"Pupunta kaming China, may racing kami lahat doon, baka gusto mong sumama? To unwind you know."

"When?" I ask as I stand up.

"Two hours from now. We'll stay there for a week, sama ka na."

"I have to fix my life Phy, kayo nalang." malalim akong napabuntong hininga ng makita ang sugat sa kamay ko.

"Fix? Akala ko ba ayaw mo na kay Oli? Believe me ang guwapo ng anak."

"Fuck you!" I scowled at him. "Humanda kayo sa akin. Hindi pa tayo tapos."

"We're all ready bastard." natatawang sabad naman ni Rexuz. "We have Olivia and that smart kiddo who always have his unique ways."

"Oo nga." natatawa ring sabad ni Sky sa usapan. "Kapag hindi ka makipagbati kay Olivia, nariyan naman si Max, can I ask something?"

Hindi pa man ako nakasagot pero nagsalita na siya. "Ano kaya ang pakiramdam kung makita mo si Olivia na yakap-yakap ni Max-"

"I will fucking kill you!" I muttered firmly. No I can't let that happen, she's mine. "And him-"

"Just imagine Olivia having sex with Max or with me."

Tiim ang bagang pinatay ko ang tawag at sinuntok ng sinuntok ang kama. I will kill those bastard! Humanda sila sa akin!

I walk towards the bar while calling Divina, nakailang tungga rin ako ng alak bago niya nasagot ang tawag.

"Is there changes?" agad na tanong niya na nagpabuntong hininga sa akin, tumingala ako at bahagyang hinilot ang batok ko. "Huwag mo ng patagalin 'to-"

"You planned it well Divina."

"Did I?" painosenteng tanong niya pero nasa boses naman ang pagmamalaki, she's indeed a badass Montevista Princess, "Oh wait, she told you already?"

"Yeah." sumandal ako sa bar at muling uminom ng alak, "She gave me back my clothes, I don't know what the fuck I am feeling right now, lahat kayo niloko ako, even my mom-"

"Kay Olivia kami naka-depende Ardouz, siya ang involve dito at sino kami para pangunahan siya? Pero kung magalit ka sa amin okay lang, isa lang ang masasabi ko sayo, stop being selfish. Kung mahal mo siya tanggapin mo ang anak niya."

"I can't see any problem with that, wala akong pakialam kung ilan ang anak at naging lalake niya, I love her, masakit lang na pinaikot niya ako sa kamay niya, na niloko niya ako."

She took a deep breath, "Talk to her, that's the only way so you can decide easily, hangga't hindi mo siya hinayaang magpaliwanag manatili kang ganyan, indecisive, manatiling magulo ang isipan mo."

"Okay, maybe you're right," tumatangong ani ko. "Confronting her is the only way."

"So you're coming home? Anong oras ka makakarating dito?"

"Baka hating gabi na, maraming salamat for being the bridge of me and Olivia, and sorry about your dad-"

"Past na, hayaan mo na 'yon, pareho na tayong nagbayad sa mga ginawa natin, I made a revenge out of Olivia and here you are- you mess up, while here I am paying by being a bridge for your happy ever after." she chuckled.

A smile appeared on my lips. "Thanks Div, see you soon."

"Yeah, see you soon, love her with all of your heart."

"Hmmm no doubt on that." may ngiti sa labing pinatay ko ang tawag. Muli akong sumalin ng alak at uminom, hindi ko pa man nababa ang baso nakita kong tumatawag si lola. Mabilis na sinagot ko ang tawag. "Hey my-"

"Don't call my wife your queen!"

"Aw." I chuckled hearing lolo's mad voice. "But she's my queen too grand."

"She's mine you twerp, how-" I tilted my head when he pause. "You seems so happy, go home son and face your shit, your lola is worried sick about you and-"

"Because she loves me." magiliw na turan ko.

"I hate it, but of course! We love you-"

"Lola only."

"Ardouz baka tumaas ang dugo ng mahal ko!"

Mahal ko. Fuck! I miss my baby!

"Umuwi ka na, tama ng ka-dramahan 'yan." dugtong ni lola. "Bye son, we love you-"

"I don't love him na." pagmamaktol ni lolo na nagpatawa sa akin.

"Ohhh Im going to cry, I miss that laughter."

"Don't cry Margareth, come here, I'll give you a hug."

"Okay." sumisinghot na sabi ni lola, pinatay ko ang tawag at tiningnan lahat ng sulok at baka may maiwan pa ako.

It was quarter to one a.m when I reach at my penthouse, sobrang tahimik na ng buong hotel ng pumasok ako at tanging night shift na staff nalang ang mga nakikita ko.

Namamanhid ang katawan ko dahil sa excitement na makita si Koko para pakinggan ang mga sasabihin niya, hindi pa rin ako makapaniwalang muli kaming pinagtagpo ng tadhana at ni Divina pagkalipas ng ilang taon.

She ruined me, not once but twice, pero ngayon sisiguraduhin kong hindi na siya muling makawala pa sa akin, she's mine from the very start and till the end of my life. I will never do the same if ever we will have to face another problem like this.

Pagdating sa penthouse I took a quick shower, pagkatapos magbihis muli kong binuksan ang cabinet na pinaglagyan ko ng napunit niyang damit, I smile remembering how wild she is as a first timer.

My finger tremble as I enter the code, the code that I am addicting to, ngayon napagtanto kong hindi birth date ni Koko ang tattoo na nasa balikat niya, it's the date when I got her virginity, a date that I've been using to all my door codes after that night too.

That's why I found it is the most powerful and fascinating tattoo I have ever seen, I open the plastic and touch the fabric, this explain, this explain why it felt like I already painted her everytime I watch, touch and kiss her and that unforgetable moaned she made when I kissed her in my private room, it's the same moaned as how I took her again and again.

I walk towards the white bedding and spread it, a lone of tear escape from my eyes seeing the blood stain at the middle, I can't let go of her memories that night so I kept everything she left, even the some strand of her black hair, it's still inside the heart box.

Umupo ako sa carpet at nilakumos ang dibdib ko kung saan banda tumitibok ang puso ko. It's aching just thinking of how she cope up everything after that night, I know virginity matters in every woman, pero bakit niya ginawa ang bagay na 'yon?

'Para lang sa luho.' biglang bumalik sa isipan ko ang sinabi ni Divina.

No, hindi maluho si Koko. I can see that, she's not materialistic, I can see how her eyes sparkles everytime she said thank you for giving her a stem of white rose, no, my Koko is just simple.

Inabot ko ang damit niya at niyakap ng mahigpit 'yon, bigla pa akong natigilan ng mapagtanto ang pamilyar na amoy na nanatili sa damit.

It's indeed my Koko's addicting scent!

"Fuck!" mabilis akong tumayo at kumuha ng tubig, ayokong mawalan ng malay dahil sa sobrang saya ko ngayon. "Im sorry baby, I Know I made a mistake of letting you go, kung hindi nangyari 'yon hindi ko rin nalaman ang lahat."

Kung puwedi lang mahila ang oras ginawa ko na para mapuntahan siya kaagad. I keep walking back and fort for a minutes inside my room.

I was like a crazy teen right now, I can't kill the excitement I am feeling, ilang beses ko pang sinubukang tawagan si Koko pero naka-block na talaga ako sa kanya. Hindi ako takot dahil kahit siya siguro alam niya ng hindi siya makakatago o makakalago pa sa akin, she already know how obsess and crazy I am when it comes to her.

Susuyuin ko siya hanggang sa mapatawad niya ako, knowing her she doesn't put so much grief in her heart.

Malakas kong sinuntok ang kama ng maalala ang sinabi niya tungkol sa pagsisinungaling, na minsan kailangang magsinungaling para sa ikabubuti ng lahat, na kailangan pakinggan ang dahilan ng nagsinungaling para hindi mabigat sa dibdib. Fuck! Why I forgot that?

Tama si mama, wala ngang magandang idudulot ang galit lalo na kung ito ang paiiralin, may masasaktan at nasasaktan.

Kung kailangan kong lumuhod kay Koko gagawin ko mapatawad niya lang ako.

Tumayo ako at muling nagtungo sa bar para uminom ng makatulog ako.

Nagsasalin ako ng alak ng bigla nalang pabalyang bumukas ang pintuan, hindi na ako nakagalaw ng pumasok ang limang kalalakihang may mga matataas na kalibre ng barik na hawak-hawak at nakatutok sa akin.

"Sino kayo-"

"Hello Ardouz, welcome to hell."

My hand turned into fist seeing who it is.

"Miss me?" ngisi niya sabay baril ng kung anong injection na nagpawala ng lakas ko. "Tingnan natin kung hanggang saan ang katapangan mo, kulang pa ang buhay mo sa pagsira ng buhay ko at ng pamilya ko at sa buhay ng pinakamamahal kong babae."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro