CHAPTER 32

She has a child.

She's only fooling you.

Hindi naman talaga siya nakatira sa pinaghahatiran mo sa kanya.

Hindi niya ate ang may-ari ng bahay na 'yon.

May sarili siyang bahay.

I hate liars. I hate them.

"And guess what? Alam ng mga pinsan mo na may anak na si Olivia, ikaw nalang ang hindi pa nakakaalam Ardouz, they all lied to you."

"Get out." walang buhay na utos ko sa kay Marie.

"Alam kong babalik ka sa akin Ardouz, ikaw kasi ang bilis mong magtiwala-"

"Hey-"

My eyes snap on Olivia who just entered my office. Agad na tinakasan ng dugo ang mukha niya ng makita si Marie na may panalong ngiti sa mga labi.

"See Olivia? Kahit anong gagawin mong tago ng mga sekreto mo lalabas at lalabas din ang baho, bakit hindi mo ngayon aaminin sa harapan ng FIANCE ko na may anak ka na? Na hindi mo naman talaga bahay ang pinaghahatiran ni Ardouz sayo."

My empty eyes never left Olivia face, my heart feel so numb while looking on the woman I love, a woman who's now breaking me into pieces.

"D-do you wa-wanna hear my explanation?" nauutal na tanong niya sa akin.

"And fool me again? I trusted people only once miss Pagonzaga." walang emosyong turan ko. "Leave my office and my life Olivia."

"Okay." pain cross her eyes as she nod weakly. "Okay."

"He's mine Olivia, tandaan mo 'yan."

"Okay..." tumatangong lumapit siya kay Marie, "Hindi ko rin naman kailangan ng lalakeng walang iniisjp kundi ang sarili niya lang." mapait siyang ngumiti sa akin na mas nagpamanhid lang sa buong pagkatao ko.

"And Marie?"

Nakataas ang kilay na painsulto siyang nginitian ni Marie. "What- aaah! You fucking bitch!"

I blink my eyes seeing Koko punch Marie's nose with all her strenght.

"That's for planning of killing me and my son."

Sa dami ng nasa isipan ko hindi na ako nakagalaw pa, humarap si Olivia sa akin at may galit sa mga matang tinitigan ako.

"Now this is love to you? Do you even ask me? Do you even know my favorite color?" puno ng sakit ang boses na tanong niya, patuya siyang natawa ng hindi ako umimik. "Oo nga pala, masyado kang busy sa mga pansariling kaligayahan mo." nakamata lang ako sa kanya ng lapitan niya ako. "I will get out from your life empty handed, I will leave the Koko that you used to know in you at ibalik mo nalang sa akin kung gusto mo ng bumalik ako sayo, huwag mong asahang may Olivia na manunuyo sayo," my hand turned into fist seeing tears fell from her eyes. "Kahit kasuklaman ako ng anak ko dahil mapapako na naman ang pangako ko sa kanya okay lang at asahan mong hindi mo na rin ako makikita." mabilis siyang tumalikod at muli ring tumigil at bumaling sa akin na may pinaghalong sakit at galit ang mga mata. "Mahal na mahal mo ako, I will always remember that." mapait siyang ngumiti bago ibinagsak pasara ang pintuan.

Parang robot na tumawag ako sa baba. "Palabasin sa building ko si Marie."

"Ardouz! Ako nalang ang natira say-"

"Go fuck with Arman," namumutlang napaurong siya habang sapo-sapo ang ilong na dumudugo, "hindi kita kailangan kailan man Marie, pagsisihan mo rin ang ginawa mo."

"No! Ardouz-"

"Get out!" I bursted angrily dragging her towards the door. Pabalya ko siyang binitiwan sa labas at malakas na isinara ang pintuan.

Sapo-sapo ang ulong tumayo ako sa gitna ng opisina ko. Hindi ko lubos maisip na ang babaeng mahal ko pa ang gagawa nito sa akin. I already told her that I hate liars!

She made me whole again but now- she broke me into a microscopic pieces, a pieces that I don't know how to pick them up to put all of it back together again.

I can't breath properly, the pain is unbearable, this is more worst than five years ago.

How can she do this to me?

"How?! Fuck! How?" I bursted angrily. "I fucking hate you Olivia! I hate you! Sana hindi nalang tayo nagkita! Fuck!" galit na nilapitan ko ang shelves ng mga trophy, aabutin ko na sana ang mga 'yon pero agad rin akong natigilan.

Wala sa sariling tiningnan ko ang mga kamay ko na mariing nakakuyom, pati ba naman katawan ko traidorin rin ako?

"Hindi." tiim bagang na bulong ko. Hindi maaaring nilukob na ng charm ng sinungaling na 'yon ang katawan ko. "No!" nanginginig ang kamay na kumuha ako ng isang trophy at ibato na sana ng bigla na naman akong natigilan. "What the fuck is happening?" I hopeless put back the trophy on the shelves and slam myself on the floor with my hands on my head.

Mahal niya ako, she said that, pero bakit kailangan niyang magsinungaling? Bakit kailangan niyang itago na may anak siya? Bakit mas una pang nakakaalam ang mga pinsan ko kaysa sa akin?

Ipinanganak lang ba ako para balutin ng kasinungalingan ang pagkatao ko? Ang mas masakit lang kasi ang mga taong mahal ko at malapit sa akin ang nangloko sa akin.

And it's fucking hurt!

Tumayo ako mula sa sahig at kumuha ng alak at baso, umupo ako sa sofa at sunod-sunod na tumungga ng alak, namamanhid pa rin ang katawan ko na kahit ang init ng alak sa lalamunan ko hindi ko na nararamdaman, parang tubig nalang ang alak, walang lasa at malamig.

Hindi ko alam kong anong oras na o ilang oras na akong nakaupo sa sofa natigil lang ako sa pag-iisip ng may kumatok. Nanghihinang inabot ko ang remote control para buksan 'yon, wala kasi akong lakas na tumayo pa.

"Anak- ohhh."

I give mom a quick glance, she look so surprise seeing me on the sofa, her shock eyes roamed around my office and back to me again but with tears this time.

"Iwan mo ako ma." malamig ang boses na turan ko sa kanya, ayokong kaawaan niya ako, I don't need sympathy from anyone, I can handle myself even I wanna break all the things inside here. "Umalis ka na ma!"

"Anak-"

"Ma please." malamig ang boses na
pigil ko sa kanya, "I want to be alone, hindi ko kailangan ng kahit ano man ngayon!"

"Olivia called me and-"

"Did she cried?" fuck! Bakit ko pa kailangan itanong 'yan, niloko na nga ako, "Don't answer that-"

"She did-"

Umismid ako. "Fake cries."

"Kinausap niya ako na puntahan ka rito at baka kung ano ang mangya-"

"Ayoko ng marinig ma, huwag na kayo makipag-usap sa kanya, niloko niya ako at hindi na magbabago 'yon." napahigpit ang hawak ko sa baso dahil sa galit na nararamdaman. "She's nothing but a liar, pinaglaruan niya lang ang pagmamahal ko-"

"Huwag galit ang pairalin mo Ardouz, marami ang nagkakamali at nasasaktan dahil sa galit, marami rin ang nawawalan dahil sa galit, huminahon ka at mag-isip, ganu'n ba talaga ang tingin mo kay Olivia?"

Natigil ang balak kong pag-inom ng alak at sinulyapan si mama na seryoso ang mukha.

"She lied to me ma, fuck! Ang tanga ko! Bakit ba ang bilis ko magtiwala, bakit ba-"

"Huwag mo na dagdagan ang problema mo, walang mangyayari kung galit ang pairalin mo."

"Ang sakit ma eh." hindi ko na napigilan ang luhang umalpas sa mata ko. "I- I can't believe that the woman I love fooled me without any reason, ganu'n na ba ako kasama ma?" I leaned on the sofa weakly without hearing anything from her. "I hate my life! I hate my fucking-"

"Let her explain Ardouz."

My hand turned into fist, she doesn't deserve to explain herself, sana noong una pa lang sinabi na niya! Wala namang problema kung may anak siya pero sana sinabi niya naman sana sa akin! I fucking told her that I hate liars! Kahit siya rin naman ganu'n rin. Kaya anong karapatan niyang magpaliwanag? Kung hindi dahil kay Marie hindi ko pa nalaman.

"Call her and let her-"

"No need ma, I don't need her, the pain will go just what happened before, it will go! It will-"

"Then you don't love her."

"I love her ma! Mahal ko-"

"Kung mahal mo edi pakinggan mo siya!" mataas ang boses na tumayo si mama. "Anong klaseng pagmamahal 'yan kung sa unang pagsubok pa palang nagpatalo na kayo ha?"

"Mahal ko siya pero hindi ibig sabihin nu'n wala na akong karapatang masaktan ma! Na wala na akong karapatang ilabas ang galit ko!"

"Don't you dare driving a car," galit na turan niya. "kahit malaki ka na, anak pa rin kita Ardouz at hindi mo gugustuhin ang gagawin ko sa oras na suwayin mo ako."

Hindi ko na siya pinansin hanggang sa marinig ko ang pagbukas ng pinto. "Don't forget Maximus, naghihintay lang siya sa ganitong sitwasyon."

"Magsama sila." I chuckled bitterly. "Wala na akong pakialam, pareho lang naman silang mga sinungaling kaya bagay sila, kahit masakit mas gustuhin ko pa ring mangyari 'yon kaysa makipaglokohan ako
."

Sa halip na awa ang makita ko sa mata niya galit ang naroroon at pagkadismaya. Muli akong uminom ng uminom hanggang sa hindi ko na kaya pang buhatin ang bote ng alak. I just wish everything was just a nightmare, even meeting her is a nightmare, a nightmare that left scars in my heart and brain.

I just wish I will woke up in reality before I could lose my sanity, before everything I had will disappear.

Gising, inom, tulog sa ilang oras 'yan ang ginawa ko para lang hindi ako mag-isip ng mag-isip sa ginawa ni Olivia, para lang mamanhid ang buong katawan ko at hindi maramdaman ang sakit na idinulot ng sinungaling at manlolokong babae na 'yon.

Hindi ko alam kung anong oras na pero nagising nalang ako ng may marinig na malalakas na katok sa pintuan. Masakit ang ulong pinindot ko ang remote para buksan ang pintuan. Bakit ba akong umaasa na ang mukha ni Olivia ang makikita ko? Patuya akong natawa bago uminom sa mismong bote ng alak.

"Magandang hapon po sir, may nagpabigay po."

Tinapunan ko lang ng tingin ang assistant secretary na may bitbit na mga puting gamit. Inilapag niya sa harapan ko 'yon bago naglakad palabas.

"Cancel all my meeting this month, ayoko ng istorbo."

"O-okay po sir."

"Mag-order ka ng mga pagkain itambak mo lahat sa ref."

"Okay po."

Uminom ulit ako ng alak bago naligo, mariin kong ipinikit ang mga mata ko ng maramdaman ang paguhit ng sakit sa puso ko. I wanna feel numb, wanna have an amnesia right now, I just can't li-low the anger that still running through my veins, sa dami ng puweding manloko sa akin siya pa talaga, ang taong mahal ko pa talaga.

I took a quick cold shower and went back on the floor where I left the whisky. Tanging alak nalang ang matatakbuhan ko ngayon dahil ang mga taong puwedi ko sanang masandalan ay niloko rin ako.

I was on my second bottle of whisky when I heard a loud bang on the door. "Open up ass!"

Muli kong itinuon ang atensyon ko sa alak at hinayaang kumatok si Divina, isa rin naman siya sa mga nakakaalam. Kung sinabihan lang sana nila ako sana wala pang problema.

Mabilis ang paglingong ginawa ko ng biglang bumukas ang pintuan. Did she fucking hacked my code?

"Hey." seryoso ang mukhang muli niyang isinara ang pintuan bago lumapit sa akin. "I heard-"

"I heard?" patuya akong natawa na nagpabuntong hininga sa kanya. "You heard, bakit hindi mo sinabi? Sana ganyan ka rin noong oras na nalaman mo ang katotohanan!"

"Ayokong pangunahan si Olivia Ardouz, she will tell you I swear!" she mumble with frustration on her voice. "Naunahan lang siya ng higad na 'yon, sana pinakinggan mo rin siya."

"Pakinggan? Sa tingin mo deserve niyang bigyan ko siya ng oras? Fuck!" I slam the bottle on the table making her flinch. "Maraming panahon na ang sinayang niya! She fooled me, she lied to me!"

"Maybe yes." she nodded. "Maybe no, baka may malaking dahilan din naman siya, kaya dapat bigyan mo siya ng pagkakataong-"

"Shut it Divina." mariing asik ko sa kanya. "Umalis ka na."

"I'm sorry." the sadness on her voice makes me stop drinking. I stared intently in her eyes and all I can see is guilt. Tumingin siya sa akin bago ibinalik ang mga mata sa kandungan niya. "Dati ko pang alam ang ginawa ng ama ko sayo, lolo told me a few months after dad's death.." she pause giving me a sad eyes. "Dahil sa sakit na naramdaman ko, gumanti ako sayo ng hindi mo alam Ardouz."

My hand turned into fist, the adrenaline rushing through my veins knowing that she lied to me. I grab her wrist and twist it making her groaned in pain. "Tell me the fucking truth Divina."

Binitiwan ko ang kamay niya ng makitang nasasaktan siya.

"Nang malaman kong obsess ka sa babaeng binili mo, sinadya kong bayaran siya ng malaking halaga but to my dismay wala palang problema sayo 'yon, so I came up to plan B-"

"Plan B?" pakiramdam ko sasabog na ang utak ko sa mga naririnig mula sa kanya. "And I thought you're an angel." I chuckled nonchalantly.

Kimi siyang ngumiti. "Kahit babae ako, Montevista pa rin ang dugo sa katawan ko Ardouz, I can do what you assholes can do, except of being a whore."

"What Plan B?" ulit ko sa kanya.

"I hacked all the CCTV on that night and day in your hotel and the other possible CCTV na nakahagip sa babaeng 'yon."

"Damn you!" galit na tatayo sana ako ng bigla niya akong tinadyakan dahilan ng pagkahiga ko sa sahig, mabilis niya akong pinadapa at hinawakan ang dalawang kamay ko sa likod bago siya umupo sa baywang ko. "Divina!"

"Isang galaw at mawawalan ka ng malay, Im telling you-" nahahapong tumigil siya. "-I have your blood too." she muttered firmly. Fuck! Ngayon ko lang siya nakitang ganito! "Siya lang naisipan kong gamitin para gantihan ka, but seeing you in mess through the years my conscience eat me, I track the woman again and offer all the help that I can do but FUCK-" malakas na mura niya. "It's still hunting me down, pero ayoko pa ring sabihin kong saan ang babae na 'yon ngayong may Olivia ka na."

"Hindi ko na kilala ang sinasabi mo Div-"

"Okay!" she release me, I grunted as I got up. "Tama lang pala na magkasama sila ni kuya Max ngayon, kasama ang anak niya."

"I will kill that bas-" I trailled off. "-They can go to hell." I scoffed.

"Really?" she chuckled. "Hindi 'yan ang nakikita ko sa mga mata mo."
aniya sabay tayo.

"Wait, sino ang babae ng gabi na 'yon?" interesadong tanong ko, alam kong dapat akong magalit sa kanya pero wala na akong nararamdaman ganu'n at hindi ko alam kung bakit.

"Kapag okay na kayo ni Olivia, saka ko na sasabihin." she mumble as she walk towards the door. "Don't waste another woman this time pinsan."

Hindi na ako nakahuma ng isara niya ang pintuan.

Sana ganu'n lang kadali ang lahat Divina, ako ang nasasaktan hindi kayo kaya hindi niyo ako maiintindihan.

Tumayo ako at kumuha ulit ng alak, umupo ako ulit sa sahig at sinimulan ang pag-inom, nakailang baso na ako ng bumukas na naman ang pintuan.

"Divina!"

"May inuman daw rito."

"Fuck off Sky!" I bursted throwing the empty bottle on their direction.

"Nakikiramay kami." magkasalubong ang kilay na sambit ni Phyto na may bitbit na kung anong box ng pagkain sa kamay. "Don't blame us, we're just waiting for Olivia to tell you."

"Yeah." pinulot ni Rexuz ang bote ng alak na binato ko. "Buwisit kayo! dapat nanghuhuli ako ng tutubi ngayon!"

"Ilan na ba ang nahuli mo?" siniko siya ni Roldan. "I have three now."

"Lima pa lang naman." ngisi ni Rexuz na nagpanganga sa tatlo, dumilim ang mukha ko ng pumasok sa isipan ko si Maximus, is he having a good time with Olivia right now? And Olivia....baka nga hindi siya apektado eh.

"Kailan ang uwi ni Max?" untag ni Roldan na nagpatigil sa akin, so nagbakasyon pa silang tatlo? Nagsasaya si Olivia tapos ako ito gusto ng pumatay ng mga tao.

"Don't worry Roldan, bawal ang tutubi sa eroplano baka mawalan ng oxygen." pang-aasar ni Sky sa kanya.

"Meron ba nu'n sa Dubai? Kung nanghuli 'yon baka patay na, three days na siya doon eh." naiiling na umupo si Rexuz sa harapan ko at pinagbubuksan ang mga pagkain, galit ako pero nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa narinig, I hate you Divina. "Luto pala ni Olivia 'to, baka raw magbigti ka, pabaon niya sayo."

Tiningnan ko ng masama si Rexuz na may matamis na ngiti sa labi.

Tumikhim si Phyto. "Ang sweet ni Olivia ah, ganu'n ka niya kamahal?" ngisi niya sa akin. I give him a warning shot but the bastard, he just fucking wink on me.

I should be raging right now but I don't fucking know what's gotten into me by not killing these mother fuckers.

It was dawn when they finally went home, humiga ako sa sofa at ipinatong ang kamay ko sa mesa, natigilan ako ng maramadaman ang matigas na bagay.

Wala sa sariling inabot ko 'yon, I suck my breath seeing my white cap and white tee.

The things that woman stole from me that night.