Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 4

Masiglang pumasok si Enrique sa eskwelahan dahil makikita na naman niya ang kanyang pinakamamahal na si Hope. Noong nakaraang araw ay hindi niya gaanong nakikita si Hope sa labas ng kanilang bahay. Madalas niyang nakikita ito na  lumalabas ang kanyang kasa-kasama na tiyuhin. Nahihiya naman siyang magtanong sa tiyuhin nito dahil nauunahan siya ng kaba.

Hihintayin na lamang niya ito sa labas ng gate sa School at sabay na sila pumasok. Mga ilang minutong paghihintay ay nakita niya si Hope sa malayo kaya pinuntahan na lang niya ito.

“Hi, Hope. Good morning!” bati niya rito na nakangiti.

Walang makuhang sagot si Enrique dahil dere-deretso ito na naglakad papasok sa gate.

“Tsk! Napakasungit naman. Kahit pagbati lang, ayaw man lang akong sagutin!” Bulong niya na nagngingitngit sa inis.

Walang magawa si Enrique kundi sundan na lamang si Hope. Habang sinusundan niya ito at nasa di kalayuan ang distansya niya dito ay  napapansin niyang nanginginig ang mga braso at kamay ni Hope, hindi mapakali at panay ang paglinga-linga sa paligid na parang natatakot, napansin rin niya kanina na mukhang kulang sa tulog ito base na sa matang ang lalim at ang malala ay parang namumugto ang mata.

Napapailing na lamang siya.

“Baka napagalitan ng tiyuhin niya kaya ganoon na lamang ito.” Anito sa isip niya.

Nagkahiwalay sila nang daan papunta sa  kanya-kanyang classroom. Nang tanghali na, dumeretso agad sa canteen si Enrique para bumili ng pagkain.

Matapos niyang bumili ay naghanap siya ng mesa para doon na kumain. Pagkalapag, binuksan niya ang dalang baon at nilantakan. Palinga-linga siya hanggang sa napansin niya sa de-kalayuan si Hope na mag-isang kumakain. Biglang pumintig ang kanyang puso dahil nakita niya ang kanyang minamahal na si Hope.

Hindi niya namalayan na may tumabi sa kanya sa mesa. At mayamaya tinutukso na siya nito.

“Bro, ang torpe mo talaga noh. Hanggang tingin ka na lang kay Hope, puntahan mo kaya siya?” Pasiko-sikong kinakalabit si Enrique ng isang kabarkada niya at kaklase.

“Huwag na, alam mo namang nanahimik 'yong tao.” Ibinalik niya lang ang atensyon sa pagkain.

“Pahiram ng cell phone mo, Bro!” sabi ng isang kasamahang kabarkada.

“Ano naman ang gagawin mo. Lagyan mo naman ng x-rated videos?” Nakangising tanong niya sa  kabarkada.

“Puwede rin, pero ito Bro ang pinakamalupit na makikita mo. Araw-arawin mo talaga itong tingnan.” Ang laki ng ngiti ng kabarkada niya.

Parang interesado naman si Enrique sa sinabi niya kaya binigay niya ang cell phone nito at binilisan niyang kumain para makapag-libang pa siya. Namiss na rin niyang maglaro ng Dota.

“Heto na bro, huwag mo munang buksan ngayon, sa bahay nyo na lang mamaya.”

Pagkatapos nilang kumain ay tumingin muna siya sa kinaroroonan ni Hope bago umalis. Mababanaag niya sa mukha ni Hope ang lungkot at pagkabalisa, ayaw naman niyang magtanong dahil alam niyang hindi siya papansinin nito.

Buong maghapong napagod si Enrique sa activities na ginawa nila sa school.

Pag-uwi ay tinulungan muna niya ang kanyang Tiya sa kusina bago pumanhik sa kuwarto.

Bigla niyang naalala ang sinabi ng kaibigan niya, kaya kinuha niya ang kanyang cell phone sa mesa at tiningnan niya ito.

Nagulat siya. Hindi lubos maisip na kinunan pala ng kabarkada niya nang litrato si Hope sa canteen.

Akala pa naman niya ay isang x-rated na video o litrato na nag-se-sex.

Tiningnan niya ito isa-isa, iba’t ibang angulo ang makikita sa mukha ni Hope, 'yong iba ay sa ibang lugar base na rin sa ibang background.

Napamura siya sa isang litrato na nakita ang harapan nito na naka-sando, seksing leegs, matambok na puwet at magandang katawan.

“Shit!, nakakalibog ka talaga Hope!” Anas niya at may biglang nabuhay sa bahagi ng kanyang katawan.

Kumikislot-kislot ang nasa loob ng short niya.

Tumitingin ulit siya sa mga litrato, nag-iinit ang kanyang pakiramdam habang tinitingnan niya na nasisilipan ang mga mapuputing singit at ang dibdib.

“Hayop din pala ang tropa ko. Nakakuha pala siya ng ganitong litrato, ang suwerte ko rin. Shit!, kailan ko kaya matitikman ang tinatago ni Hope? Ginagawa mo talaga akong demonyo Hope!” anas niya na may halong pananabik para sa dalaga.

Hindi niya napigilan himas-himasin ang kanyang tinatago. Nilabas niya ito, nagsimula na siyang hawakan ito paitaas at paibaba na sa una ay mabagal hanggang sa pabilis ng pabilis.

Naramdaman niyang nag-iinit ang buong katawan niya. Hinubad niya ang kanyang short at humiga sa kama, inundayan na naman niya ang kanyang mahabang alaga ng paghawak  at paghimas ng mabuti at nang naramdaman niyang may tila likido na lumalabas.

“Ahhhhhhhh!!!!” Mahabang pag-ungol ni Enrique nang maramdaman ang kakaibang sarap.

“Ohhh….ang saraaappp bhe!” hindi napigilang bigkasin ni Enrique ang katagang iyon dahil sa sobrang libog na nararamdaman niya sa kanyang katawan nang mga oras na iyon.

Ang nasa isip niya ay  si Hope at ito ang nagpapaligaya sa kanya at kaulayaw sa ibabaw ng kamang iyon.

“Oohhh…Hope, isagad ko paahhh! Ohhh!” diniinan niya ang paglabas-masok ng kanyang galit na galit na alaga  sa hiyas na nasa pagitan ng mga mapuputing hita ni Hope. Naiimagine niyang nasasarapan si Hope sa ginagawa niya kaya nadagdagan ang kakaibang init na naramramdaman niya.

Pinaparausan niya si Hope sa kanyang malikot na imahinasyon ng mga sandaling iyon. Nakikita niyang tila nag-enjoy nang husto si Hope sa ginagawa niyang pagpapaligaya. Sa kanyang isip ay naglabas-masok ang kanyang malaki at matabang batuta sa masikip na kuweba ni Hope. Sa bawat indayog niya kay Hope ay ginalingan niya ang palamas sa nahuhumindik niyang alaga!

“Ohhh….Enrique….Fuck me hard please!” Waring nakiusap si Hope kay Enrique sa kanyang isipan.

Bagama’t hindi iyon maaring mangyari sa tunay na buhay, sinamantala ni Enrique ang pagkakataong ito para lamang mairaos ang libog na namumuo sa kanyang katawan.

Nagpatuloy si Enrique sa paghimas  sa kanyang namumulang sandata habang iniisip niyang nilalamas niya ang mga malalaking dibdib ni Hope.

“Ooooohhhhhh!” Mahabang ungol ni Enrique sabay indayog ng kanyang beywang.

Malapit na niyang marating ang langit. Malapit na siyang labasan. Bumilis ang paglabas-masok niya kay Hope, habang bumubilis na rin ang paglamas niya sa kanyang sandata. Walang humpay niyang nilamutak ang mga maliliit na tila korona ni Hope sa isipan niya. Tirik ang kanilang mga mata nang oras na iyon.

“Ooooohhhhh….” mahabang ungol na sambit ni Enrique nang labasan siya.

Pawis na pawis na humilata si Enrique, pagod na pagod ito na parang galing sa gyera. Agad siyang nakatulog dahil sa kapaguran, hinayaan niyang nakabuyangyang lang ang kanyang sandata.

******
Sa kabilang dako naman, walang humpay ang pagaalispusta ka Hope ng kanyang tiyuhin.

“Yan! Isubo mo yan! Patigasin mo! Puta! Ang sarap magpaligaya diyan sa bunganga mo! Mmmpp!” Hayok na hayok na wika ng Tiyuhin niyang manyakis!

Pinipilit siya nito na isubo ang ipinagmamalaking sandata sa bunganga niya. Kahit anong pagpupumiglas nito ay wala siyang nagawa.

Dahan-dahan namang isinubo ni Hope habang umiiyak siya sa pambababoy sa kanya.

Aksidenteng naisagi nya ang kanyang  ngipin sa alaga nito kaya naman nagalit ang tiyuhin niya.

“Putang ina! Masakit 'yan! Amputa mong pokpok ka! ‘Wag mong isagi ang ngipin mo! Isa pa at sasakalin kitang puta ka! Sige! Isubo mo yan! Parang lollipop yan! Mmmp! Aaah… Ang sikip ng bunganga mo at ang init!"

Pikit matang sinunod na lang niya ang guto nito habang walang patid ang pag-agos ng kanyang mga luha! Pinagigi ni Hope ang ginagawa para hindi siya pagalitan dahil pagod na ang katawan niya sa pananakit ng malademonyo niyang Tiyuhin.

Nang maramdaman ni Jerome na malapit na siyang labasan ay isinagad niya ng mabuti ang kanyang batuta sa loob ng bibig ni Hope.

Iyak ng iyak si Hope, nandidiri siya, naduduwal sa laki ng alaga nito. Makalipas nang ilang sandali pinaputok ni Jerome ang alaga  sa bibig niyon.

Pero parang hindi naman nabawasan ang pagnanasa niya. Kaya pinahiga niya si Hope, tinutok ang sandata at bigla itong ipinasok.

“Araaayyy! Tiyo masakit poooo…” Naiiiyak na sambit ni Hope.

Parang wala namang pakialam ang tiyuhin niya sa sinabi nito at bagkus ay pinigdiinan pang  maisagad sa loob ni Hope.

“Ohhhh….ang sarap mo talaga Hope. Nyeta! Tanggapin mo ang mahaba kong alaga! Uhhhmm!” kadyot nito at ilang sandali naglabas-masok na ito.

Damang-dama ni Jerome ang alaga niya sa masikip pang lagusan ni Hope. Muling kadyot nito at ilang ilang sandali pabilis ng pabilis si Jerome hanggang sa nilabasan ito.

Isang bawal na pagnanasa naman ang nagawa. Hindi lubos maisip ni Hope na ganito pala ang maging buhay sa pilig tiyuhin nito. Hindi niya lubos maisip na, ginawa ito ng tiyuhin niya. Akala ni Hope na iba siya sa kanyang pamilya ngunit lalo pa lang lulubog ang kinabukasan niya.
Dahan-dahan siyang lumabas sa kuwarto matapos ang nangyari, dumiritso siya sa kanyang silid at doon inilabas niya ang masaganang luha. Paano siya makakatakas sa impyernong ito? Sino ba ang tutulong sa kanya? May taong bang may lakas ng loob ng tulungan siya sa sitwasyon na dinaranas niya.

“Huhuhu! Lord bigyan nyo po ako ng daan na kung saan makakatakas ako sa ganitong empyernong buhay. Sana bigyan nyo ho ako, ng isang taong makakatulong sa akin. Alam kong hindi nyo ako papabayaan. Maghintay po ako” ang panalangin ni Hope habang nakatingala sa langit sa labas ng bintana niya.

Dugtong ni @kriskimche

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro