"Tito wag po!"

Pag susumamo  ni Hope habang umiiyak. Ngunit animo'y walang naririnig ang kanyang Tito.  Pilit na pinupunit ang ilang pirasong telang natitira sa sakanyang katawan.

Pinipilit paring itinatago ni Hope ang maseselang parte ng kanyang katawan sa abot ng kanyang makakaya. Ngunit ano nga bang laban ng lakas ni Hope? kumpara sa lakas ng kanyang Tito Jerome.

"Pakiusap! Pakiusap po! 'Wag mo sa'king gawin 'to Tito, maawa ka po sa akin Tito Jerome". Paulit ulit na  pag  mamakaawa habang kinakaladkan siya  patungong kwarto ng kanyang Tiyuhin ngunit kahit anong gawin ni Hope na pag piglas ay hindi ito natinag at para bang mas lalo itong ginanahan.

"Tumahimik ka bata ka!" Mariin nitong sigaw. Habang panay kaladkad kay Hope.

Pag bukas ng pintuan ay pabalibag nitong itinapon si Hope sa kama. Ramdam ni Hope ang sakit ng kanyang braso at balakang, marahil sa sama ng pag kakabalibag sakanya.

Ngunit may sasakit pa ba sa ginagawa ng kanyang Tito?.

Ang kaninang kaba na nararamdaman niya ay domoble pa ng makita n'ya ang pag hubad ng kanyang Tito sa harapan n'ya mismo, nagulat si Hope. Sino bang hindi?' Sa kauna-unang pag kakataon ay nakakita s'ya ng lalaking hubo't hubad at ang masama pa ay ang kanyang Tito lumakas ang hikbi ni Hope, piping nananalangin habang dahan-dahan na gumagapang sa dulo ng kama ng kanyang Tiyuhin.

Napapailing na lamang si Hope. Takot at kaba ang nag uumapaw sakanyang puso. Maging ang kanyang utak ay ayaw gumana, ang kanyang mga binti ay nanginginig sa takot .

Habang ngingisi-ngisi naman si Jerome sa kanyang pamangkin habang pinag mamasdan ito sa sulok ng kama. Ang bawat hikbi ni Hope ay parang musika sa pandinig ni Jerome. Paano pa kaya ang ungol nito? Nakakalokong sa isip ni Jerome na animo'y isang leon na lalapa ng kanyang hapunan.

Agaran n'yang hinubad ang kanyang damit at salawal kasama ang pangloob nito. Sabik ang mababanaag sakanyang mukha. Sabik na maangkin ang batang batang pamangking si Hope.

Dali-daling hinila si Hope para mailapit sa sarili ngunit tinatadyakan siya ng pamangkin wala na s'yang pag pipilian kong hindi ang marahas na hilahin ang binti nito.

Napasigaw si Hope maging ang hikbi nito ay lumalakas.

Nang mahatak na ni Jerome ang kanyang pamangkin ay marahas niya itong hinalikan sa leeg, mga halik na madiin at marahas na nag-iiwan ng mga marka.

Habang hinahalikan ni Jerome si Hope ay  panay parin ang pag-pupumiglas nito.

Plaakk..plaaak  malulutong na sampal ang natanggap ni Hope mula  Kay Jerome.

"Tumigil ka punyeta ka!" Nanggagalaiting bulyaw ni Jerome sa pamangkin.

"T-tito pakiusap. Tama na, tama na po!" Pag mamakaawa ng dalaga ngunit tulad ng mga nauna ay hindi nakinig si Jerome sa pakiusap ni Hope.

Ramdam ni Hope ang pamamanhid ng kanyang magkabilang  pisngi bunga ng pagsampal ni Jerome.

Ang maangkin si Hope  ang tanging nasa iisipan ni Jerome.

Muling mag kasunod na suntok ang naramdaman ni Hope mula sakanyang Tito Kaya hindi na muli itong nanlaban .

Nagsimula muling halikan ni Jerome ang kanyang pamangkin sa leeg, dinidilaan ang bawat angulo nito na animoy sinusuri ng maigi at inaamoy amoy pa ito.

"Napakabango mo talaga pamangkin" nauulol na sawika nito.

Tanging hikbi na lamang ang naitugon dito ni Hope.

Ang kaninang pahalik halik lamang ay naging marahas, mapanghanap at sakit ang dulot nito para kay Hope .

habang panay ang halik ni Jerome sa  leeg ay ang kamay naman nito ay nag sisimula ng mag lakbay sa kanyang dibdib . muling naiyak si Hope ng maramdaman nya ang pag-pisil nito.

Sa simulang pag-pisil ay bigla na lamang itong nilamas ng mabilis at madiin bumaba ang mga halik ni Jerome sa kanyang dibdib, hinalikan ang bawat gilid ng kanyang dibdib hanggang isinubo nito ang kanyang maliit na korona na kulay rosas na para bang isang sanggol na sabik na sabik matikman ang gatas na nagmula  sakanyang Ina. Kinakagat kagat pa ito ni Jerome sa panggigigil sa kanyang pamangkin.

Lumakas muli ang iyak ni Hope habang namimilipit sa sakit ng kanyang dibdib at tiyan.

Nang mag sawa sa kakalamas ang kamay ni Jerome ay dahan-dahan nitong hinaplos ang binti ni Hope. Pumalag muli si Hope at ipinag-dikit ang kanyang mga binti ngunit ng kagatin muli ang kanyang maliit na korona na kulay rosas ng malakas ay napilitang ibuka ito upang makapasok ang kamay ng kanyang Tito.

Nag karoon ng pag kakataon si Jerome na haplusin ang pagkababae ni Hope at napapaungol pa ito.

Panandaliang tumigil si Jerome sa kanyang ginawa tumayo ito at pumunta sa ibaba ng kama hinugot mula sa ilalim ang itinago nyang panali.

Nang tumayo si Jerome ay dali-daling kumuha ng kumot si Hope at desidedo na itong tumakbo. Sa kanyang pag-apak sa sahig ay ramdam nya ang lamig ng simo'y sa kalagitnaan ng  hatinggabi.

Nag-mamadali syang tumakbo papuntang pintuan at nag-karoon ng kaunting pag asa sakanya na makakaalis sa impyernong sitwasyon. Ngunit ang kaninang pag-asa na inasam ay bigla na lamang nag laho na parang isang kisap mata.

"Nakalock!" Nanghihinang wika ni Hope muling lumandas sa kanyang pisngi  ang masaganang luha kasabay ng kanyang pag-hikbi. Ang hikbi ay naging hagulhol.

Pilit nitong hinihila ang doorknob upang mabukasan. Nag-babakasaling bumukas kahit alam nyang malabo iyon.

Isang ngisi ang namutawi sa labi ni Jerome ng makita n'ya ang kanyang pamangkin na pilit binubuksan ang pinto. Hinahagod ang kahubaran nito mula sa likod. Naghuhumindik ang kanyang alaga sa kanyang nasisilayan.

Ngunit nang makita nyang pursigido talaga si Hope ay ipinaikot nya ang tali sakanyang kamao at nag-tira ng mahaba haba. Nag lakad papunta kay Hope habang may ngisi sakanyang mga labi.

"Tatakas ka pamangkin?" Madiin na bigkas ni Jerome sa tapat ng tainga ni Hope.

"T-tito tama na po ito!" Nahihintakutang sabi  ng dalaga at bakas sa boses ang takot.

Ang mga sumunod na nangyayari ay ang nag pagunaw ng mundo ni Hope.

Mabilis na isinandal ni Jerome si Hope idiniin ang sarili mula sa likod.

Nasaktan si Hope sa dagliang pag-sandal sakanya ng Tito nya at naiipit ang kanyang dibdib maging ang kanyang mukha ay nauntog sa pintuan. Muli isang bagay ang humampas sa kanyang mga binti na nag paluhod sakanya .

"Tama na! Mahinang sigaw ni Hope na bakas ang iniindang sakit .

Ilang hampas pa ang pinakawalan ni Jerome bago ito timigil nilapitan nito si Hope at kinaladkan papuntang kama pabalya itong itinapun.

Hinawakan ang mag kabilang kamay at iginapos tanging hikbi na lamang ang nagagawa ni Hope .

Pag katapos nitong itali ang dalawang kamay ni Hope sa harapan ay walang pakundangan na pinatalikod si siya at marahas na ipinasok ang kanyang pag-kalalaki.

Umugong muli ang hiyaw ni Hope. Hiyaw ng sakit, pandidiri at awa para sa sarili.

Nang maipasok na ni Jerome ang kanyang sabik na sabik na alaga  ay inumpisahan ng bayuhin si Hope kahit napapahiga na ito ay pinapalo nya lamang sa kanyang pang-upo senyales na umayos ito.

"Ohhhh ahh ahh pamangkin koo!" Nababaliw sa sarap na ungol ni Jerome habang nakapikit ang mga mata at  patuloy lamang sa pag papasarap sa sarili.

Tanging ungol at hikbi ni Hope ang maririnig sa kwartong iyon. Ilang sandali pa ay narating na ni Jerome ang sukdulan, humiga ito at tiningnan ang pamangkin na nakadapa at panay ang hikbi.

"Napakasarap mo pamangkin!" Nakangisi nitong wika Kay Hope at nag-simula na muling palakbayin ang kamay sa likod ng dalaga.

Ilang ulit na inabuso ni Jerome ang kawawang si Hope wala itong nagawa kundi ang humikbi at pikit-matang tinanggap  na ito ang naging karanasan nya sa kamay ng kumupkup sakanya, ng taong pinag katiwalaan nya!

Mag liliwanang na ng timigil si Jerome sa panglalapastan kay Hope. Isang banta ang iniwan nito sa dalaga bago iniwan ang kaawa-awang dalaga.

Naiwang tulala ang dalaga at ang mga luha ay patuloy lamang sa pag-agos, mga matang kayganda na ngayon ay namumutok sa maga,  walang pag sidlan ng galit at awa si Hope ang nais lamang nito ay umalis na impyernong lugar na kinasasadlakan nya.

Naramdaman muli ni Hope ang pag-iisa ang pag kabigo na mula sa taong kanyang pinagkatiwalaan at minahal-Ang kanyang Tito Jerome

"Gusto konang umalis ngunit paano?" Walang pag asang wika nito sa sarili.
 
  

Dugtong ni Alvapriyah