Sumilip siya sa mga awang ng butas ng pinto. May mga butas na ang pintong ito noon pa man dahil sinisilipan rin niya minsan ang kanyang asawa kapag naliligo ito. Nakakaramdam siya ng matinding pagnanasa kapag naninilip.

Nakita niya si Hope sa loob ng banyo na kasalukuyang nagsasabon ng katawan.

"Tama nga ang hinala ko. Malulusog rin ang kanyang mga dibdib. Ang sarap lamasin at lamutakin. Ahhhhh! Nyeta lalo akong nag-iinit sa pamangkin ko." Hindi na napigilan ni Jerome na madarang sa init ng kanyang katawan. Nagmamadali niyang ibinaba ang suot na pantalon hanggang tuhod.

Pinakawalan ang alagang kanina pa naghuhumindik sa tigas at dahan-dahan niya itong  hinimas.

Impit na napapaungol si Jerome at sarap na sarap sa ginagawa.

Nakaharap si Hope sa pintuan kaya malaya siyang napagmamasdan ng kanyang tiyuhin. Maingat niyang sinasabunan ang kanyang buong katawan.

"Ohhhh...ahhhhhh!" Mahinang ungol ng tiyuhin ni Hope at ang kaninang dahan-dahan na paghimas sa kanyang alaga ay naging pabilis ng pabilis.

Hanggang sa labasan na siya na kanina pa niya inaasam. Nakaraos siya sa paninilip kay Hope. Isinuot na niya ang pantalon at nagmamadaling umakyat na at pumasok sa kanyang kuwarto.

Walang kamalay-malay ang dalaga na nasilipan siya ng kanyang Tito Jerome.

Paglabas niya ng banyo ay wala na ang Tito niya at naisip niya na baka nagpapahinga na ito sa itaas.

Tinapos na muna ni Hope ang kanyang mga assignments bago natulog.

"Ang sarap-sarap mo pamangkin. Nakatasan ako ng hindi ko inaasahan. Kakaiba ang alindog mo. Mawiwili ako nito at ang aking alaga."

Nakahiga na si Jerome at iniimagine pa rin ang mga nakita kanina. Ang kahubdan ni Hope na sa tingin niya ay tila isang prutas  na hinog at maari nang pitasin.

Alam niyang wala pa itong nobyo dahil mas pinagtutuuan ang pag-aaral kaya alam niyang 'virgin' pa si Hope!

Muli na naman niyang dinama ang kanyang alaga at tila may sariling buhay dahil bigla itong nagising na naman sa kamunduhan nang maalala niya ang hubad na katawan ni Hope.

Wala na siyang saplot ngayon at mas malaya niyang hinihimas ang kanyang naninigas na pagkalalake.

"Ahhhhhhhh!" Malakas na pag-ungol niya at pinasirit ang malapot na katas ng kanyang alaga.

Sa pangalawang pagkakataon ay nakaraos siya dahil sa pag-iimagine sa kanyang pamangkin.

~*~

"Good morning po Tito. Kain na po tayo. Nagluto na po ako ng agahan para makapgbreakfast na po kayo bago man lang pumasok sa trabaho nyo po." Masiglang bati ni Hope at nagtitimpla na ng kape para sa kanyang Tito Jerome.

Patay malisyang umupo si Jerome at dinampot ang dyaryo at nagbasa ng balita.

Habang nagbabasa ay pasimple niyang sinusulyapan ang pamangkin. Sumungaw ang nakakalokong ngiti sa mga labi niya.

"Paamuhin muna kita na parang isang tupa para mapa sa akin ka Hope at nang maangkin kita ng buong buo."

Ibinaba na niya ang dyaryong hawak at humigop sa kapeng iniabot sa kanya ng pamangkin.

Kumuha siya ng limang daan sa wallet.

"Hope allowance mo nga pala." Iniabot niya sa dalaga ang pera.

"May allowance pa po ako Tito. At saka ang laki naman po ata nito. Sobra-sobra na po ito." Nahihiyang inabot ni Hope ang pera

"Baka may mga project ka sa School na kailangan mong bilhin kaya sa iyo na iyan. Kung hindi mo muna kailangan gastusin ay itabi mo na muna. O kaya naman bumili ka ng gamit mo o kaya ay damit." Hinawakan niya si Hope sa braso at palihim na pinisil ito.

"Salamat po Tito Jerome ,napakabait nyo po talaga sa akin. Salamat po talaga dito."

"Wala iyon. Turing ko naman na sa iyo ay sa akin. Para ka nang tunay kong anak."

Ngumiti lang si Hope at kumain na rin ng agahan. Nagpaalam na siya sa Tito Jerome niya  at ipinagpatuloy na niya ang mga gawaing bahay.

"Linggo naman ngayon kaya mamaya magsisimba ako, itatabi ko muna itong perang bigay ni Tito. Napakabait talaga niya. Mabuti na lang sa kanya ako napadpad at nakatira ngayon. Ang swerte ko sa Tito ko."

Masiglang-masigla ang kilos ni Hope buong maghapon.

At nang sumapit ang alas kuwatro ay nagbihis na siya at nagsimba.

Nakita siya ni Enrique nang dumaan siya sa bahay nito.

"Kailan kaya ako papansinin ni Hope? Napakaganda talaga niya." Hindi mapigilang paghanga ni Enrique sa dalaga.

"Ano 'yan pre, kausap mo na naman ang sarili mo? Nakita mo lang si Hope. Baliw ka na nga!" Puna ng barkada niya dahil naisatinig pala niya ang laman ng isipan niya kanina.

"Loko. Hindi ah!" Tumawa siya ng malakas at hindi na ulit nagsalita pa.

Tumayo siya at sinundan na lang si Hope dahil alam niyang papunta ito sa simbahan.

Nakita ni Enrique si Hope na nakaluhod at taimtim na nagdarasal sa loob ng simbahan. Nakatayo siya sa may gilid ng tarangkahan ng simbahang iyon para makapuslit siya agad kung sakaling makita siya ni Hope.

"Hmp! Nandito ang asungot na lalakeng iyon. Hanggang dito ba naman ay sinusundan niya ako!" Namataan niya si Enrique kanina na nasa gilid ng pintuan at nagkunwari siyang hindi niya ito nakita.

Naiinis si Hope sa pangungulit ni Enrique dahil matagal na niya itong tinapat na wala itong aasahan sa kanya subalit hindi pa rin tumitigil sa pagpapansin sa kanya.

Matapos niyang magdasal ay naglakad na siya palabas ng simbahan.

Si Enrique na magtatago sana ay hindi na nagawang magtago dahil nakita niyang papalapit na sa kanya si Hope.

"Hi ganda! Sabay na tayo umuwi. Pagabi na oh baka mapa ano ka pa sa daan niyan." Bati agad niya at bigay todo sa pagngiti na ginaya pa ang ngiti ng modelo ng isang toothpaste.

"Hindi na baleng madisgrasya kaysa makasabay ka! Dahil ang pagsabay ko sa'yo ay katumbas na rin ng pagkakadisgrasya ko!" Mataray na sagot ni Hope sa makulit na binata at mabilis na naglakad na at umuwi.

Nawala ang pagkakangiti ni Enrique at napalitan ng lungkot. "Gusto ko lang naman siyang ihatid at sabayan, tinarayan pa ako. Hindi ako susuko sa iyo Hope. Hinding hindi!"

**********

Nakatapos na si Hope sa paghahanda ng hapunan nila ng Tito Jerome niya nang dumating ito.

"Tito mano po! Kain na po muna tayo bago kayo magbihis at magpahinga. Nagluto po ako ng paborito nyo pong sinigang na hipon."

"Napakaganda ta-la-ga ng ala-ga ko! Dalagang-dalaga ka nang tingnan kahit disi sais anyos ka pa lang."

Hinawakan si Hope ng Tito niya sa pisngi at hinagod ng tingin ang kabuuan niya at napako ang mata sa kanyang dibdib.

"Ay ,nakainom po ata kayo Tito Jerome. Ipagtitimpla ko po kayo ng kape." Hindi niya pinansin ang ikinikilos ng kanyang Tiyuhin kahit nakaramdam siya ng kaba dahil kakaiba ang ikinikilos nito lalo na ang paraan ng pagkakatitig sa kanya.

Hindi siya mangmang para hindi makaramdam na may kakaiba sa Tito niya at alam niya iyon. Kagabi niya pa ito napansin nang mahuli niya itong nakatitig sa katawan niya kaya nagtagal na lamang siya sa loob ng banyo at naligo kahit hindi niya naman balak maligo.

"Ikaw ang gus-to ko Hope." Kinabig niya si Hope at puwersang tinatanggalan ng damit.

Lalong nadagdagan ang kabang naramdaman ni Hope.

"Tito huwag po!"

Dugtong ni asherpop