Chapter 32
Chapter 32. Destiny
__________
"Now explain!" I scoffed. Bakit ako? Dapat si Jehan ang tanungin nya! Ako ba ang nanghalik ha!? Punyeta.
"I have nothing else to explain dad. What you saw explains what happened" I saw his jaw clenched. As if he was not satisfied with my answer.
"What does that suppose to mean!? He's gonna be your brother for Pete's sake!" He retorted.
"I....." hinawakan bigla ni Jehan ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. Ano na namang arte ang meron tong hayop na to? Sya ang dahilan bakit ako naiipit ngayon eh!
"Tito I can explain, we've been in a relationship before the two of you introduce us with each other" and I was like wtf? Wow! Just wow! I don't remember having a relationship with him! In fact, we were both enemies that time! What an actor!
"Then bakit nung una kayo'ng nagkita di kayo magkasundo? It was in my office back then" sabat naman ni Tita Lexis. Nakagat ko ang labi ko, how are you suppose to explain thay Jehan?
"Of course I have to act like I don't like her being here! Do you really think I will let my girlfriend surrounded by jerks?" My jaw almost hanged open. I was impressed, nahanapan nya pa ng lusot yun? I rolled my eyes, malamang pinaghandaan na nya ito. It was him who planned this in a first place.
"I'm not buying that excuse. Bakit di mo nasabi saakin na may boyfriend ka na? At anak pa talaga ng magiging step-mom mo? " pagbabaling ni dad ng tanong saakin. I look at Jehan, he was eyeing me like he was saying I should answer him quickly. Shit!
"Who the fvck knows he's gonna be my step-brother? I was about to tell you pero pinalipat mo na ako dito! Kaya nilihim na namin ang relasyon namin para walang maging problema sainyo! Because I know you both love each other! That's why we keep it as a secret!" Napatayo na ako kaya pinigilan ako ni Jehan gamit ang paghawak sa kamay ko.
"Calm down Lala" hinawi ko ang buhok ko para takpan ang kabilang bahagi ng mukha ko. Pinanlisikan ko sya ng mata, Lala!? What the hell was that? Is that suppose to be a nickname? Ano dapat tawag ko sa kanya, Jeje? Jejemon ganun?
"Hindi na natin pwede ilihim kung ano ang meron tayo Jeje" nangunot naman ang noo nya nang marinig nya ang tawag ko sa kanya. If we're not on this situation right now, baka humagalpak na ako kakatawa.
Jeje. Jejemon! HAHAHA.
"If you're doing this because of the engage---"
"Yes! That's right! We're doing this because of the engagement! We can stand keeping our relationship into secret! Pero ang makita ang taong mahal mo na magpakasal sa iba, aba ibang usapan na yan!" Singhal ko. Saglit silang natahimik sa sinabi ko. Papanindigan ko na ang pagpapanggap naming to. Tangina, pwede na ako maging artista.
"Mom please, I can't take this. She's engaged with my friend! Do you really think I won't do anything!?" Tumayo si Jehan at hinigit ako papalapit sa kanya. He intertwined his hands into mine and turn his gaze into our parents like he was defending me.
I'm quite amused, so this is the feeling of being defended? Wow, this is a first time for me. Kung di ko lang tinatak sa isip ko na pagpapanggap lang to, iisipin ko'ng boyfriend ko talaga sya. Tsk. Magaling din umakting ang lalaking to.
"How can I marry someone I don't love?" Binabaan ko ang boses ko. I look in the floor and focused my attention into my feet. Acting pa Lara, after this day there will be no engagement if this was a success.
Napamura ako nang higitin ni Jehan ang kamay ko at niyakap. Tangina to'ng gagong to feel na feel ha! Bwisit! Yung feeling na gustong-gusto mo sya'ng suntukin sa sikmura pero wala ka'ng magawa! Siniksik ko na lang ang ulo ko sa leeg nya. Aho!
Kahit tutol ako sa ginagawa nya ay hinayaan ko na lang sya. For the sake of this pretend relationshit I'm gonna let him, but for God's sake! Kelan ba balak ni Dad na awatin kami!? For all I know he hates any guy hugging me aside from him! Argh!
May naalala ako bigla kaya napangisi ako, maybe I can use that against him? Well, let's see. After all, he doesn't want anyone knowing his real identity.
"Let go of me" bulong ko kay Jehan. He look at me first, and his eyes are asking me what I'll do. I just look at him, and he let go of me as what I told him to do.
Hinarap ko si Dad na nakaharap kay Tita Lexis na parang may pinaguusapan sila sa gamit ang kanilang mga mata. I rolled my eyes and cleared my throat causing the two of them look at me. I have my eyes on my dad, I smirk inside of my head. Let's see if you still won't cancel the engagement up to this point.
"Have you made up your mind yet?" I asked with an expressionless tone. Napatitig sya saakin na parang naninibago sya, ganun din si Tita Lexis sa tono ng pananalita ko. Sino ba namang hindi? My voice was firm and pleading minutes ago, and it suddenly turned cold and expressionless? Of course they'll find it a bit weird.
"I love him Dad, that's why I'm doing this. If you won't cancel my engagement, I will tell the whole world who you are." I saw how he blinked an eye with my remark. Nahalata ko naman ang pagtataka sa mukha ni Tita Lexis. On the other hand, halos masuka naman ako. I love him dw? Kalokohan! Magmumumog ako ng mouthwash mamaya!
"And I'm fvckin' serious" I turned my back against them and grab Jehan's hand all the way out of Tita Lexis office. Nang makalabas na kaming dalawa ni Jehan ay agad ko'ng iwinaksi ang kamay nya.
Inis ko sya'ng pinangunahan sa paglalakad. Look, I'm not doing that because I really love him okay? Our situation is hella complicated! I have no choice but to pretend!
"You love me? Hey, that's out of context I don't love you" napahinto ako sa paglalakad at nilingon sya. Naasar ako bigla, he's not thinking I was serious with that does he? Sampalin ko kaya sya para mabalik sya sa realidad? O di kaya iuntog ko na lang sya sa pader para mas feel nya? Kairita!
"We have mutual feelings to that, I don't love you too" I rolled my eyes and push the button near the concrete wall. Nahati sa dalawa ang pader at unti-unti itong bumukas, Tita Lexis office is hidden remember?
"It sounds real tho. Are you sure you haven't fallen in love with me?" Pangaasar nya. Napasinghal ako, masyado sya'ng feeler. Kapal naman ng mukha nya.
"Tigil-tigilan mo'ko Jeje ha! Baka di kita matantya!" Gigil ko'ng usal.
"What the fvck is Jeje!?" Pfftt! Pinigilan ko ang sarili ko'ng wag bumungisngis. Takteng Jeje yan!
"Jejemon" bulong ko na mukhang narinig nya naman dahil narinig ko sya'ng napasinghal.
"I'm not a Jejemon!" Diin nya. Lumiko ako sa kaliwa at naglakad sa napakahabang hallway. Sunod pa din sya ng sunod saakin.
Hellow powxzcs! Mga linyahan ng mga punyetang jejemon na may sariling alphabet. Pinahihirapan pa ang sarili nilang magsulat ng kaekekan. Nakakairita talaga.
"Bakit ka ba sunod ng sunod saakin ha!?" Singhal ko. Naiirita na talaga ako sa kanya, pati na din sa sarili ko. Nakapamewang ko sya'ng hinarap, he just gave me his famous bored look na mas lalong nakapagpairita saakin.
Sinenyasan nya ako'ng lumapit sa kanya kaya inis ako'ng lumapit sa kanya. Tinaas nya ang kaliwang kamay nya at inayos ang bangs ko kaya napakunot ang noo ko. What the hell is he doing? Akmang hahampasin ko na ang kamay nya nang bigla sya'ng magsalita.
"They might be watching us right now" napataas ang kilay ko. Watching us? How can that be?
"Mom has the access of the CCTV Cameras all over the school's perimeter" inayos nya ang nagkakandagulo ko'ng bangs pati na rin ang iilang hibla ng buhok ko.
"Now if you don't want our fake relationship getting busted, act the way a girlfriend should act towards her boyfriend Lala" Hinawakan ko ang kamay nya kaya napatigil sya sa pagaayos ng buhok ko.
"Alright" I intertwined our hands and walk in the hallway. Act the way a girlfriend should act towards her boyfriend. Swerte nya, ang isang Lara Quinn Miranda ang magiging girlfriend nya.
XAEL'S POV
"Dad please, I don't want to get tied up with my life. I'm still 18, I want to enjoy my life" I explained while talking to him on phone.
"Besides, Lara is an incredible girl. You can't push her to things she don't want. Now please, cancel the engagement " I added.
"I'll see to it son" he replied.
"Pwede naman kasi mag merge ang company natin without us marrying. So why bother right?" Kung dati ay tinatawanan ko lang si Jehan dahil sa engagement nya, ngayon ay alam ko na kung ano ang feeling nya. Hindi ako mapakali at parang natataranta ako pag sabihing ikakasal na ako.
"I'll think about it sooner or later. I have a business meeting to attend. Bye, take care son" napailing na lang ako. That man is always busy, but makes some time for us meet and chat. I just don't get him for engaging me without my consent. Yes I'm 18, I'm on the legal age to get married, but hey, that quick!?
Lalabas na sana ako ng kwarto ko nang may marinig ako'ng boses mula sa labas. Mukhang may kausap ito sa phone at seryoso ang pinaguusapan nila. Okay, it's not that bad to eavesdrop a bit. Dinikit ko ang tenga ko sa pintuan upang marinig ito ng mas malinaw.
"No! Hindi pwede dad!" Napataas ang kilay ko. I've never heard her shout before, not in a desperate and angry way.
"That won't be an excuse! I want him to marry me! That was your plan right? Pero bakit nagbago ang isip mo?" Pinatuloy ko na lang ang pakikinig sa usapan nila dahil alam ko'ng may patutunguhan to'ng pakikinig ko'ng to, lalo na't involve si Jehan dito.
"I don't really get you dad. Gusto ko na sya kaya di ako papayag na di matuloy ang engagement namin. Please dad, I'm begging you" Saglit ako'ng napaisip, what does she mean by that? Their engagement was planned? I mean yes it was, pero sa tono ng pananalita nya ay may iba pa silang pinaplano bukod dito.
"No! I won't let you! I'm not getting married with Vernon! Not a chance!" Galit sya, and I know that base on her voice. Who's Vernon anyway?
Nang wala na ako'ng marinig na boses ay napagpasyahan ko'ng lumabas na ng kwarto ko. Today is Monday, and yeah, it's early in the morning. I'm an early bird remember? Napatingin ako sa kwarto ni Irish, what an information for a breakfast. First of all, she looks like a nice girl---that was my first impression when I saw her. However, what I've heard earlier is making me doubt her and her nice attitude.
Dumeretso ako ng bathroom at naghilamos at toothbrush bago pumunta sa kusina. I need to cook for everyone's breakfast, ako lang din naman ang palaging nauuna magising kaya ako na lang din ang magluluto. Ang problema ako palagi ang nauuna magising kaya ako na ang tagaluto. Haha. I love cooking anyway, kaya walang problema saakin yun.
Habang nagluluto ako ay may narinig ako'ng bangayan sa loob ng kwarto. Napalingon ako, mukhang galing sa kwarto ni Jehan at Lara. Ano na namang pinag-aawayan nh dalawang yun? Umagang-umaga nag-aaway! Napangisi ako, baka may LQ silang dalawa.
You see, inamin nila saamin na may relasyon daw silang dalawa at matagal na. Nagtataka nga ako dahil wala namang nakuwento saamin si Jehan tungkol sa kanya dati, but both of them explained kaya naintindihan naman namin at mukhang kapani-paniwala naman. Nasa isip ko din kasi na baka ginagawa lang nilang dalawa to para makatakas sa engagement nila.
Pero naisip ko din ang paraan ng pagtitig ni Jehan kay Lara, kung paano sya mag-alala pero di nya pinapakita. Maybe they're really in a relationship before we even know it. Who knows? Haha. Sinalin ko ang niluto ko'ng carbonara sa pinggan at nilagay ito sa lamesa, kasama na ang scrambled egg at hotdog. Di ko din nakalimutan ang Talong na may itlog ni Jam, ewan ko ba at paboritong-paborito yun ng lalaking yun.
"TANGINA NAMAN EH!" Naiangat ko na naman ang tingin ko nang marinig ko ang bulyaw ni Jehan. Natawa na lang ako, Ano na namang ginawa ni Lara? Kakaibang babae.
LARA'S POV
Naalimpungatan ako sa pagtulog sa kama nang may tumulak saakin kaya nahulog ako. Inis ako'ng bumangon sa lapag at nakita ko'ng kakalipat lang ni Jehan sa kama, aba putangina nya! Napag-usapan namin na we'll take turns sa pagtulog sa kama at couch. Turn ko kagabi kaya wala sya'ng karapatan para itulak ako!
Nakapamewang ko sya'ng tiningnan. Yakap-yakap nya ang puting unan at nakakunot pa ang noo nya habang nakaawang ng konti ang labi nya. Umagang-umaga ang lakas makabad trip ng lalaking to! Kumuha ako ng isang unan at malakas na hinampas ito sa mukha nya. Narinig ko naman sya'ng nagmura kaya naningkit ang mata ko.
"Hoy Jejemon! Umalis ka jan!" Sigaw ko. Hindi nya ako pinansin kaya nanlisik ang mata ko. Aba! Inaantok pa ako eh!
"S-shut up will you?" Inaantok nya'ng usal. Napaawang ng konti ang labi ko. His voice sounded so husky, his bedroom voice. I shook my head, umayos ka Lara! Sinapok ko ang ulo ko ng unan, gaga bawal ka lumandi! Pakatandaan mo yan!
"Diba usapan natin sa couch ka!? Eh bakit nandito ka? Tapos tinulak mo pa talaga ako sa lapag! Aga-aga nambubwisit ka na!" Asar ko'ng sabi.
"Ang sakit sa likod matulog sa couch. Hmmm" tumalikod sya saakin kaya inis kong hinipan ang bangs ko. See? Isang gabi pa lang sya natutulog sa couch masakit na likod nya! Paano pa kaya ako diba!?
Sumampa ako sa kama at sinipa ang likod nya kaya nahulog sya sa kama.
"TANGINA NAMAN EH!" Bulyaw nya. Nakagat ko ang labi ko nang makita ko sya'ng nakapikit ang mata at nakapout ng konti ang lips nya. Nagkandagulo-gulo pa ang buhok nya habang yakap-yakap pa din ang unan.
He looks fvckin' cute.
Tumayo sya at bumalik sa pagkakahiga sa kama. Naigulong ko ang mata ko, so this is the sight of Jehan Sebastian Corrigan acting like a little kid wanting some sleep. Tinapon ko na lang sa pagmumukha nya ang unan at lumabas na ng kwarto. Ano tingin nyo gagawin ko pagmamasdan sya magdamag? Asa!
Paglabas ko ay ginawa ko na ang sarili ko'ng ritwal sa banyo. Naligo na din ako kasi may pupuntahan pa ako'ng importante. Pagkatapos ko magbihis ay inayos ko ang buhok ko at lumabas na ng banyo. Looks like di pa din sila gising. Dumampot ako ng toasted bread sa lamesa, at paglingon ko ay nakasalubong ko si Xael na may hawak-hawak na isang bouquet ng white roses.
"Is this yours?" Tumango ako at inubos muna ang toasted bread bago ito kunin sa kanya. Magtatanong pa sana sya nang makalabas na ako ng pintuan. Nasa labas na ako ngayon haabng tinatahak ang hallway palabas ng school.
Napataas ang kilay ko dahil may nakikita na ako'ng mga babaeng estudyante na mula sa St. Clair. Di naman sila masyadong excited sa pagpunta dito noh? Aga-aga pa nga eh! Alas otso pa magsisimula ang pagwelcome sa kanila e alasais pa lang! Habang naglalakad pa ako ay pinagtitinginan nila ako kesyo lumabas ako sa dorm ng mga lalaki. Pake ko, di naman nila alam na may nauna ng babaeng estudyante dito kesa sa kanila.
Palabas na sana ako ng gate nang may makasalubong ako'ng babaeng maganda, cute sya at singkitin ang mata. Mukhang koreana mga bes.
"Annyeonghaseyo!" Bati nya, sabay yuko ng ulo nya.
"Mataykagsayo" sabi ko sabay irap.
Lumabas na ako ng gate at nasa labas na din si Kiel naghihintay. Nag flying kiss sya saakin kaya iniwasan ko yun.
"Haha! Sakit naman nun" umakto pa sya'ng nasasaktan kaya napairap ako.
"Talagang masasaktan ka kapag di mo ako pagbubuksan ng pinto" irap ko. Tatawa-tawa naman nya'ng binuksan ang pinto ng sasakyan nya . Pumasok ako sa loob at nilatag ko ang bulaklak sa backseat.
Napasulyap ako sa kanya saglit, bakit may pasa to sa gilid ng labi? Di na lang ako nagtanong pa dahil pinaandar na nya ang sasakyan. I crossed my arms as I look at him.
"How are you lately?" Napatingin naman sya saakin. Parang naninibago sya sa tinanong ko.
"I'm okay. Haha. B-bakit mo natanong?" I shrugged.
"Masama na magtanong? Tss" ginala ko ang mata ko sa loob ng sasaktan nya, it was neat. Napadako ang paningin ko sa maliit na drawer sa harap ko. Di nakatakas sa paningin ko ang maliit na cotton na may dugo. What the hell happened to him?
"Stop the car" kinakabahan naman sya'ng napatingin saakin.
"W-what?"
"I said stop the car! Right now!" Pumreno sya kaagad at tila ba nagulat sa pagsigaw ko.
"Anong nangyari sayo kupal ka?" Seryoso ko'ng tanong. Kitang-kita ko ang pagkurap ng mata nya na parang nagdadalawang isip sya kung sasabihin nya ba saakin o hindi.
Binunot ko ang sarili nya'ng baril sa belt nya at tinutok ito sa sentido nya. Napaatras naman sya dahil sa ginawa ko.
"Sasabihin mo sasabihin mo?"
"C-chill ka lang Insan!" Tinaas nya ang magkabilang kamay nya at nakailang lunok na sa kaba.
"Ano nga?" Ulit ko.
"N-nasaksak lang a-ako" diniin ko lalo ang baril sa sentido nya kaya napapikit sya. Nasaksak lang? Paano kung ikinamatay nya yun?
"Paano kung saksakin din kita?"
KIEL'S POV
"Paano kung saksakin din kita?" Puta. Kinakabahan talaga ako ng sobra. Di ko alam kung nagbibiro ba sya o hindi. Napakalakas talaga ng kutob ng babaeng to.
"I-insan naman...." baka kasi totohanin nya, matuluyan pa ako kung saka-sakali. Idagdag mo pa na may nakatutok na baril sa ulo ko, sino ba'ng di kakabahan dun!? Tinitigan nya ako sa mata bago ibaba ang baril na hawak nya.
Tahimik lang sya habang nakapikit ang mata nya, sometimes I don't understand her. She's one of the people whose minds are very hard to predict. Minulat nya ang mata nya at kalmadong tumingin saakin. Her eyes are worried, and that made me smile.
"Don't worry, I'm fine" I smiled. Nagulat naman ako nang yakapin nya ako sa leeg ng mahigpit.
"I know you're a gangster, but always be careful." I smiled and hugged her tight too. Susulitin ko na, minsan lang sya mangyakap ng ganito eh.
"I will, I promise" kumalas sya sa pagkakayakap sa leeg ko at pinalipat nya ako sa shotgun seat. Sya na daw ang magda-drive kasi baka mas lalo lang lumala ang sugat ko sa tagiliran.
"Hindi mo talaga sasabihin saakin kung saan mo nakuha yan?" Umiling ako. It's too private, ayaw ko'ng madamay pa sya sa gulo na kinakasangkutan ko.
Pinark nya ang sasakyan sa gilid at agad bumaba para kunin ang bulaklak sa likod. Bumaba na din ako at sinundan sya sa paglalakad. Today is Tita Lauren's Death Anniversary, that's why we're here in the cemetery. Kami palagi ang magkasama ni Insan tuwing Death Anniversary ni Tita, ayaw nya kasi makasama si Tito kasi masyadong madrama.
Nang makarating kami sa puntod ni Tita ay agad nilapag ni Insan ang bulaklak at umupo ng nakaindian seat sa tapat nito. Umupo din ako sa tabi nya habang nakatingin sa mga kandila na sinisindihan nya.
Queen Lauren Miranda
Born: October 10 1982
Died: October 9 2014
The sad thing is, she died even before her birthday. Iyak nga ako ng iyak dati dahil di ko nabigay ang regalo ko sa kanya. If I cried a bucket of tears, ni isang luha naman mula kay Insan ay wala ka'ng makikita. Alam ko higit pa sa sakit na nararamdaman ko ang sakit na nararamdaman nya. Ang di ko lang maintindihan ay ni minsan di ko sya nakitang umiyak nung mga panahong yun.
"Hi Mom" mulamanay nya'ng bati. Marahan nya lang hinahaplos-haplos ang lapida habang may malungkot na expression sa mukha. I know, she misses her mom so much.
"Tita? Alam nyo ba ya'ng anak mo? Napakabrutal! Palagi ako'ng sinasaktan! Kawawa ako lagi! Huhu!" Pagsusumbong ko.
I'm just making the ambiance noisy. Ang tahimik kasi ni Insan, parang wala nga ako'ng katabi eh. I smiled, I promise I will take good care of your daughter Tita. Ako lang kasi ang nag-iisang pinsan nya.Si Tito kasi, nag-iisang anak lang sya. Si Tita Lauren lang ang may kapatid which is ang mom ko, kaya kaming dalawa lang ang magpinsan. That's why somehow, we don't treat each other like cousins, we're more like a sister and brother.
"Tapos alam mo ba tita! Binugbog ako nya' ng first day of school!? Nagkapasa ako dito saka dito!"
"Sinaktan nya ako dito, dito, dito. Tita multuhin nyo nga sya paminsan-minsan para magtanda" binatukan naman ako ni Insan kaya napanguso ako.
"Alam mo? Kung isa lang ako sa mga patay na nakalibing dito, malamang kanina pa ako bumangon at sinakal ka" napahalakhak naman ako. Kitams? Ang brutal nya talaga.
"Nga pala Insan, balita ko engage ka na daw?" Biglang nagbago ang expression ng mukha nya. Kitang-kita ko ang pagkairita sa mukha nya kaya natawa na naman ako. I really love seeing her making face, minsan ko lang kasi makitang nahkakaganyan sya.
"So? How's it?" She rolled her eyes and crossed her arms.
"Guess who was it?"
"Di ko alam e, narinig ko lang naman kay mom"
"It's Xael, Xael Alvarez" nanlaki naman ang mata ko. Xael Alvarez of the Emperors!?
"Pumayag ka ba!? You should cancel the engagement as soon as possible! You---"
"Because he's a member of the Rank 1 Gang in the Gangster Society? Is that why?"
"Yes! Because he's---" natigilan ako. Paano nya nalaman?
I mean, hell yeah. She knows about me being a gangster and all, pero paano nya nalaman ang tungkol kay Xael? Hindi ko natatandaang sinabi ko sa kanya na gangster sila. She even knows their gang and about the Gangster Society! How the hell did she knew all about that?
"Don't look at me like that" I shook my head. I can't help it. If I don't know her personally I can tell she looks like a normal girl. Pero pag makita mo sya'ng makipaglaban, makipagbasag-ulo sa kanto, humawak ng kutsilyo at baril---you would totally think she's a gangster. But I know she's not, pero sa sitwasyon ngayon, I'm doubting my own conclusions.
I mean, how can she be superior than me when it comes to fighting? Mas una nga sya'ng nag-aral saakin ng Martial Arts pero lalaki pa din ako, dapat mas malakas at alerto ako sa kanya diba? One more thing is, tinuruan din sya kung paano gumamit ng baril dahil baka in the near future may magtangka sa buhay nya since anak sya ng isang successful business man.
When you all think, lahat may reasons kung bakit kailangan nya mag-aral ng martial arts at gun shooting. However there's a part of me saying there's more than that. There's more than hundreds of reasons why she needs to learn that, di ko lang alam at wala ako'ng alam na rason kung bakit.
After a couple of minutes in silence ay bigla sya'ng tumayo. Tumayo na din ako at kinawayan ang lapida ni Tita, para paalam na din. Humangin bigla ng malakas kaya tumakbo na ako kay Insan. Si Tita nanakot! Jusko!
Naglalakad na kami pabalik ni Insan sa koste nang bigla nya ako'ng hilahin at pwersahang sinandal sa puno upang magtago. Tae, nakakagulat naman ang isang to.
"Ano bang---"
"Shhh! Tumahimik ka kung ayaw mo'ng pumasok to sa bibig mo" tinaas nya ang kamao nya kaya napapoker face ako. Kelan pa ba ako masasanay sa kabrutalan nya? Tss
Naptaas ang kilay ko, sino ba'ng pinagtataguan ng isang to? Saka kelan pa to natutong magtago? She's the type to face everything, nakakapanibago. Patuloy lang sya sa pagtago sa kahoy habang lumilinga-linga para sumilip kung sino man ang sinisilip nya. Niluwagan nya ng konti ang pagkakatakip sa bibig ko kaya nakisilip na din ako.
"Sino ba kasi yan?" Tinampal nya ang pisngi ko kaya napaatras ako. Di ko tuloy nakita kung sino yung pinagtataguan nya! Hmp!
"Lintek, mukhang nakita ako!" Mukha sya'ng natataranta na para'ng ewan. Tinulak-tulak nya pa ako para magtago, kaya ang ginawa ko tinulak ko sya. Haha!
Sinamaan nya ako ng tingin kaya nag peace sign ako. Baka mamaya kutusan na naman ako nyan. Jusko, malakas pa naman mangkutos ang babaeng yan.
"I didn't expect to see you here" napakunot ang noo ko dahil pamilyar saakin ang boses. Was it Jehan's voice?
"Tss" umirap si Insan. Taray talaga ng isang to, kaya walang boyfriend eh.
"Is that how a girlfriend should act towards her boyfriend?" Namilog naman ang mata ko. Boyfriend nino!?
"Oh shut up"
"Pagkatapos mo akong sipain kanina sa kama gaganyanin mo ako? " natulog sila sa iisang kama!? Wtf???
"Napakamalas ko naman ata at nakatagpo pa kita dito" sarkastikong usal ni Insan.
"Same goes with me" sagot ni Jehan.
"Bye, crossing paths with you is only a mere coincidence" walang pakeng sabi ni Insan.
"Nope. Crossing paths with me is not a coincidence, I am your fate and destiny"
"Destiny mo to!"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro