19 July 2017

*********

Chapter XLI

As I was swimming deep in the sea, I saw bunch of oysters that produced pearls since I have my fishing license, I didn't think twice to get them. For you. And happy birth month to the most difficult character with the good heart I have ever met.

"Anselm?" Napa ngiti ako sa isip ko. Hindi pa naman ako sigurado sa naisip ko, malakas naman ang kutob ko na siya nga.

Until today the day of my birthday hinihintay ko na sabihin niya na may pinadala siya sa akin, pero wala siyang sinasabi sa tuwing nagkaka usap kami sa phone.

Nag handa ang parents ko para sa 23rd birthday ko at dito na din sa bahay namin sa Corinthians ang pinili kong lugar para mag birthday. We're in our patio, ang mga kapatid ko ay nasa chocolate fountain. Wala pa kaming pamangkin, dahil ayaw pa ni Ate Olga at yung dalawa kong kuya ay nag-aaral pa ganon din ang mga asawa nila. It's just me, my immediate and extended families.

I have this Roaring 20s theme party. My hair is now short and curled, I'm wearing a sky blue Edwardian dress, cloche hat, t-strap shoes, two gold bangles on my both upper arms and the pearl choker.

"Hap-py Birth-day, Iris." Huling kanta nila bago ko binlow ang candle.

"When it's over." This is not the voice of Sugar Ray.

"That's the time you're in my heart again. And when you go go go go, I know. And it never ends"

Tinignan ko ang mga lalaki kong relatives at hindi naman kumakanta isa sa kanila ngayon. And I know alam ko saan nang gagaling ang boses, gusto ko lang naman maka siguro.

"All the things that I used to know, have gone out the window."

"Oh my gosh I know this song!" Bulong ko sa sarili ko.

"All the favorite TV shows, have gone out the window." Sabay ko sa kanta.

Lumabas siya sa backdrop na may greetings sa akin, hindi pa nag process sa akin kung sino siya basta may gwapong lalaki na lumabas "I'm missing you. I never knew how much she'd loved me."

Bakit itong kanta?

"I never knew how much you meant to me. I need you and when you go go go go, I know it never end, never ends."

Pumalakpak ang mga tao sa performance niya, nag bow pa siya. Umiling na lang ako at pumalakpak din. I didn't know he can sing, maybe this is his hidden talent now that was reveal.

"You like my gift?"

"Yung pag kanta mo? I didn't know you have a hidden talent. I thought you were beyond perfect."

"Tsk. I don't know if that's a compliment or an insult. Anyway, thanks. And I'm talking about the pearls."

I knew it, because I have this talent call sixth sense. "Susuotin ko ba kung hindi ko nagustuhan?" I chuckled. "Of course, thank you."

Umuwi na ang ibang mga extended families  ko, maging ang Girons except kay Anselm. Natutulog na din ang parents at ang mga kapatid ko, ang mga kasama naman namin sa bahay malamang gising pa pero hindi ko alam kung ano ginagawa nila sa loob. I and Anselm, drinking red wine.

"Bakit nga pala yun ang kanta ang napili mong kantahin? Naisip mo na din ba na kahit papaano tama ako?" Kahit alam ko talagang may mali ako.

"Are you already drunk?" He chuckled "Ang lakas ng tama mo!" Mas lalo siyang tumawa.

"I know right?" Pag sakay ko sa sinabi niya na binigyan ko ng ibang meaning kahit iba din ang kanyang meaning. Then, I rolled my eyes.

"The reason I chose that song because it has meaning." Malamang duh. "I knew it before Phoenix came to the picture. I supposed to court you after three months when me and Ramona break up."

"You knew? How?"

"Cady told me." Napaka daldal talaga nung kapatid ko na iyon. Mas better kung kay Hebe ko na lang sinabi or ang best ay wala ako pinag sabihan. Nakaka hiya alam na niya na pinag pa pantasyahan ko siya dati. Goodness gracious!

"We're best friends and that's what best friends do. Didn't she tell you?" He asked.

"Kung sinabi niya sa akin, maiisip nun na sinasabihan ka nga niya ng sikreto ko." Hindi naman sila close na close pagka nagkikita ang mga pamilya namin.

"Well you can't call it a secret anymore once you told others even though you trust them. A secret is a secret until only one person knows."

"Pero bakit hindi kayo close in person?"

"Because she is giving us our own time. Now, can I have your time? Not all your time, but alam mo na oras para sa iyong boyfriend." Diretso ang tingin niya sa aking mga mata, ramdam ko na gusto na niyang bumitaw dahil sa nahihiya siya. But, he didn't.

"Are you sure you're not yet drunk?"

"Dalawang baso pa nga lang nainom ko."

"I'll think about it." I smiled.

"What? Nilanggoy ko yung dagat, lumipad ako para sa iyo."

"Sinsumbatan mo ba ako?" Nag taas ako ng kilay.

"Hindi. Sabi ko nga minsan tama ka din kasi babae ka." Ang pag irap ko ay nauwi lang sa pag tawa dahil sa kanyang sinabi.

Pina tulog ko siya sa guest room dahil tipsy na din kaming dalawa, ayaw naman niya pa istorbo yung driver nila para mag sundo sa kanya. Tumakbo ako sa banyo ng aking kwarto at sumuka sa inidoro. Ang alak na kanina ko pang gustong ilabas dahil sa amoy na sa tuwing umi inom ako at nilalapit ko pa lang sa labi ko.

Usually isang baso lang ang ini inom ko, napa dami dahil ayaw ko naman iwan si Anselm at binuksan niya ay bagong bote. I don't know his alcohol tolerance, ayaw ko malasing siya.

Mukhang nalabas ko na lahat ang ininom at kinain ko, but I'm still feel nauseous. I don't have the energy anymore to climb the lethal stairs here in my bedroom and be on my own bed. Instead, I lay on the bathtub and close my eyes.

I'm not yet drunk and this is happening to me. What more if I got drunk? I opened my eyes again and think about Anselm. Boyfriend?

******

Thank you for your time, have a nice day! God Bless. :)

Love,

Julie II