BenChua's POV

It was seven in the evening when I decided to meet her. I bring a bouquet of red tulips that I ask for my staff here since I have a garden.

I just texted her a while ago that I will wait for her in my office. She will not be lost since my office is on the 2nd floor on the left side where the door has a big sign of Big Boss. I have a black and white curtain with a big chandelier in the center of the living room, everything is prepared and I am hoping for good news.

I looked at the mirror preparing myself. Inayos ko nang mabuti yung kuwelyo ko dahil nakatabingi ito at nagispray na rin ng pabango kong Dior.

Palakad-lakad ako na tila may bulate sa tiyan dahil hindi mapakali. Until someone is knocking. Siya na yata 'to.

I immediately open it and I saw her. Her eyes is serious but I can sense something is wrong. "Are you okay?" I asked. Hindi siya sumagot, humakbang siya nang kaunti papunta sa akin at mabilis akong hinagkan. Naramdaman ko ang kaba at tila may mga kabayong nais kumawala dahil sa kabog ng dibdib ko.

"I-I am so sorry sir, nabigla lang ako. Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko, sasabog na yata ako." Tila nais kong magpatuloy pa siya sa mga sasabihin niya dahil may kakaibang tugon ang isip ko na It is about us? Aamin ka na rin ba sa akin?

She just give me a deep sigh and smile slightly.

"I hate this sir, I hate the feeling that I need to be careful and pretend for everything. Hindi ko na kaya talaga..." she suddenly stopped when she see the bouquet of red tulips on my table. Napaatras ako at nagdiretso na siyang pumasok sa loob.

"Hala, this is yours sir? Can I have piece of a red tulip?" Kumislap ang mga mata nito habang nakatiklop ang kamay na animo'y humihingi ng chocolate.

"Y-yeah, that's mine. Why? Do you like it?" I asked while looking at her precious eyes and pinkish face.

"Yes sir, this red tulips is my favorite flowers befor entil now. Ang ganda niya lang pagmasdan, very simple but when you touch and see it grabe ang kanyang pagkaelegante. Bakit pala mayroon ka niyan?

"I see. Hindi ako nagkamali sa gusto kong makuha. I understand now why most of the time I see you in our office scrolling about on Pinterest.

Nawala ang tingin niya sa akin na tila mas nabigyan ng pansin ang bulaklak, inamoy-amoy pa ito na para bang pabango na gustong-gusto niya.

"I think I need to go out sir, mukhang may date yata kayo tapos aabalahin lang kita." Binitawan niya ang bulaklak at tila nadismaya.

"What are you saying? I don't have a date with anyone. I bought that just for you." I get on the table and give it to her.

Halos hindi siya nakasagot dahil sa akala niyang hindi para sa kanya ang bulaklak. Hindi niya lang alam na siya lang naman ang gusto ko, ang minamahal ko.

Ilang minuto ang katahimikan sa pagitan namin. Halos walang gustong magsalita kaya pinili kong sirain ito.

"Cinyla, if you don't mind may I know what you want to say?"

Nakita ko ang pagtingin niya sa mata ko at ang mala kamatis niyang pisngi. Hindi niya rin napigilan na mapakagat sa labi niya bago magsalita. "Ahm, regarding that sir actually it is a serious matter." Umupo siya sa katabing sofa at nasa ibaba naman ang bouquet of tulips. Patago akong ngumiti dahil sa ginawa niya.

Tumabi na rin ako sa kanya dahil gusto kong malaman ang tungkol sa nangyari sa kanya last time.

"Sa totoo lang, palaisipan pa rin sa akin sir ang lahat. I mean, sobrang weird ng letter at yung pagpasok niya kaninang umaga sa loob ng room ko. Kasi kung may have bad intentions siya sa akin o sayo bakit ganito palagi ang mga ginagawa niya, puro patago," panimula nito habang binubuod ang pangyayari kanina. Sino ba naman kasi ang hindi mapapaisip sa magarang resort mapapasukan ng kung sinong tao?

Napahawak ako sa baba at sinubukan kong intindihin ang bawat detalye pero hindi ko maintindihan, or maybe I was distracted with her gorgeous face.

Her nose is small na medyo pango at ang mukha niyang ang gandang pagmasdan lalo na kapag ngumingiti siya, lumalabas ang right dimple niya.

"Sir, are you listening?" I was wake up in my beautiful fantasy ng tapikin niya ako sa balikat.

"Y-yeah," pagdadahilan ko kahit na hindi ko nasundan ang ibang sinasabi niya.

"Anyway sir, I know your tired and thinking too much. Please, magpahinga ka rin, bukas na ba tayo uuwi?" Pag-iiba niya sa usapan habang panay ang titig sa tulips na binigay ko.

"No worries about me, sorry if you think I am not listening. Yeah, I am still thinking that insane man kahit sa CCTV footage wala akong makita. I think everything was planned. Yet, I will know it. I will hire a great detective. Regarding tomorrow, I will extend your vacation here. Ikaw lang, sila uuwi na rin."

"A-ano?" Halos mabingi ito sa huling sinabi ko.

"I mean sir, hindi ko maintindihan pwede naman na sumabay na lang ako sa kanila."

Hinawakan ko ang kamay niya, " I am serious Cinyla, I am doing this for your sake and to protect you. Hindi ko alam sino ang gumawa 'non. Please, trust me."

Naramdaman ko ang pagbitiw niya pero tumango rin siya.

"Salamat sir, alam ko naman na iniingatan mo ako. Pero ikaw na bahalang magpaliwanag sa mga staffs and employees mo, hindi pa ako handa sa malaking issue," wika nito na halos ikinalungkot ko dahil sa ngayon bukod sa hindi pa nga nila alam kailangan munang itago hindi dahil hindi kami sigurado, alam kong maraming madadamay at maapektuhan. Lalo na siya na alam kong hindi pa totally alam ang nararamdaman para sa akin.

"Maiba pala ako sir ano y—" pinutol ko kaagad ang sasabihin niya. She always repeating calling me sir, ang sagwa.

"B-bakit sir?"

"Stop calling me sir, BenChua or Ben nor Chua. Huwag lang sa sir, I don't like it." Natawa ito na siyang ikinataka ko.

"Alam mo ikaw, akala ko hindi mo mapapansin 'yan. I know ayaw mong matawag na sir, pero ikaw 'yan at kailangan masanay ka o tayo."

Halos bumababa ang balikat ko dahil sa sinabi niya, ang hirap ng ganito. Bakit naman kasi hindi pwedeng ipagsigawan kita?

"Tama na Ben, okay na? Para kasing unprofessional ng name mo lang. Anyway sir este Ben, bakit kailangan mong mag hired ng detective? For what? Anong kaso ang gusto mong maging case closed?" Sunod-sunod niyang tanong.

"I received a paper last time, may code na hindi ko ma-crack. I need to understand that, malakas ang kutob ko na konektado siya sa nangyari kanina."

"Really? Can I see that? I have a close friend na detective." Pagpepresenta niya na siyang nagbigay lukso sa dugo ko.

"Close friend? A guy?" I asked.

"Y-yeah, bakit Ben?"

"Nothing."

"Okay sir, Ben sorry. So, what's your plan?" she asked while her two eyes are focusing to the tulips.

I am glad that she really likes it. Her eyes telling me something spark and she really wish to have it. Bago niya pa maisip na pinagmamasdan ko siya, hinanap ko yung papel na may nakasulat na code.

"Stay here, hanapin ko lang yung papel na may code. If you want to look here, huwag ka lang lalayo."

"No Ben, I will wait." She smiled and I decided to go to my room.

It is in the left corner with a black background and has an aesthetic design in the center of my bed. While in the middle, there is a table with my laptop and my bag.

Kinuha ko iyon at hinanap ang papel. Where is it? Halos ilabas ko na lahat ng mayroon sa loob nito;  dahil puro resibo talaga ang mayroon sa bag ko.  Yes I saved all the important receipt because I want to make sure that I am doing a balance expense.

Until I see a black envelope, it is small that I think I put it there. I open it and I see again the code
!4#{3{5*\

Nagmadali akong lumabas para maipakita ito kay Cinyla. "Cinyla... I see it."

When I go back to my living room, I see her reading a book. I think she has it from the mini library that I put here in my office. Yes, the book is my therapy every time I feel alone or stressed.

"Nandito ka na pala sir, I am so sorry. Ang dami mo palang libro roon sa gilid. Sorry, hindi ako nakapagpaalam pero isa lang naman ang kinuha ko." masayang paliwanag nito at pinakita ang isa sa mystery book collection ko na siyang ikinatuwa ko. I think she loves reading books, too.

Lumapit ako sa kanya at inabot yung papel na may nakasulat na code.

"No worries, maganda 'yang nakuha mo. The murder book. If you want it, sayo muna." I offered.

Ngumiti naman siya, "Talaga? Sige, tingnan ko na rin muna itong papel na may nakasulat na code. I will call him later baka available siya."

"Who?" I asked.

"My close friend, Joshua yung detective na sinasabi ko sayo."

"I see, I hope I can meet him soon." Kahit na iba ang nararamdaman ko, I want to know who he is at sino ba siya sa buhay ni Cinyla.

Then I see her looking at the paper seriously.

Alam niya na kaya ang ibig sabihin?