"Μαλάκες εμένα μου άρεσε!" φώναξα ενθουσιασμένα με ένα κρίπι χαμόγελο με το οποίο τρόμαζα και η ίδια και σηκώθηκα από τον καναπέ συνειδητοποιώντας ότι:

1. Ο Αχιλλέας ροχάλιζε στη πολυθρόνα
2. Η Μαρ είχε αποκοιμηθεί αγκαλιά με το μαξιλάρι
3. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Αντώνης και η Έλενα είχαν εξαφανιστεί
4. Ο Άλεξ λαγοκοιμόταν δίπλα μου

Όπα τι;

"Άλεξ;" τον σκούντηξα ελάχιστα και εκείνος άνοιξε τα νυσταγμένα ματάκια του, αγουροξυπνημένος.

"Υποθέτω με πήρε ο ύπνος..." ψέλλισε και γαμώτο εάν η φωνή είχε την ιδιότητα να αναστήσει νεκρούς, παρακαλώ ας το έκανε τώρα.

"Λογικά σου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ταινία!" χαχάνισα, αφήνοντας ένα πνιχτό γελάκι και ο Άλεξ σηκώθηκε όρθιος.

"Πού είναι ο Αντώνης;" ρώτησε κοιτώντας διερευνητικά γύρω του, αλλά εγώ ήμουν συγκεντρωμένη στο να κοιτώ το γυμνασμένο, οπίσθιο σημείο του και...

Μωρή λυσσάρα, ξεκόλλα!

Σκάσε Απουλχερία γιατί εδώ τα πράγματα δεν είναι Kim Kardasian. Αχχ νομίζω με χάνετε!

"Τελοσπάντων...εγώ θα πάω να ξαπλώσω. Καληνύχτα...Άννυ" μου είπε και χάθηκε από μπροστά μου.

Εεεειι στάσου, είναι εδώ! Όχι ότι φοβάμαι μη πεταχτεί ο Σίνιστερ από πουθενά, απλώς...

Ναι...

Ανέβηκα τα σκαλιά σβέλτα και βρέθηκα στο δωμάτιό μου. Έκλεισα τη πόρτα πίσω μου και άναψα το φως, βλέποντας την Έλενα να έχει απλωθεί σαν χταπόδι στο κρεβάτι μου, με ένα ηλίθιο χαμόγελο κολλημένο στα χείλη.

Ξάπλωσα στον ελάχιστο χώρο που είχε απομείνει και έκλεισα το φως πάνω από το κεφάλι μου. Έπειτα, άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στο μέσσεντζερ.

Κρις μου💘

Το ξέρω ότι κοιμάσαι αλλά ήθελα να σου πω ότι ό,τι σου είπα στο πάρκο ισχύει. Θέλω να είμαστε ξανά μαζί. Σου δίνω όσο χρόνο θες. Καληνύχτα μονοκεράκι μου❤

Αναστενάζοντας, τοποθέτησα το κινητό στο κομοδίνο, αφού πάτησα την επιλογή "να φανεί ως μη αναγνωσμένο" και ξάπλωσα στο μαξιλάρι μου.

"Γαμώτο...τι σκατά θα κάνω;" ρώτησα τον εαυτό μου, αλλά τη μόνη απάντηση που πήρα ήταν το ροχαλητό της Έλενας.

"Αντώνη..." την άκουσα να ψιθυρίζει και ένα υποχθόνιο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου. Αύριο θα τα ξέρναγε όλα!

Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ.

_________

"Δηλαδή τι στο διάολο; Χθες χορεύαμε αγκαλιά στο κλαμπ και σχεδόν φασωθήκαμε και σήμερα αναρτά δημόσια ότι βγήκε με την άλλη; ΓΙΑ ΠΟΙΆ ΜΕ ΠΈΡΑΣΕ ΓΑΜΏ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΤΟΥ;" ούρλιαξα και δεν έκανα τον κόπο να εμποδίσω τα δάκρυά μου.

"Ηρέμισε ρε, μπορεί να μην ήταν με αυτή και...ο-μι-τζι!" ξεκίνησε να λέει η Έλενα, αλλά σταμάτησε απότομα. Ο Αχιλλέας την κοίταξε ερωτηματικά και παρατήρησα ότι είχε καρφώσει το βλέμμα της σε κάτι, απέναντί της.

Γυρίζοντας προς τα εκεί, τον αντίκρυσα να φιλιέται με εκείνη, μπροστά σε όλο το σχολείο.

Ένιωσα ένα μαχαίρι να διαπερνά τα τοιχώματα της καρδιάς μου και χωρίς να πω τίποτα, έφυγα από μπροστά τους.

"Άννυ!" με φώναξαν, αλλά δεν έδωσα σημασία.

Η εικόνα αυτή εμφανιζόταν ξανά και ξανά στο κεφάλι μου και ούτε που κατάλαβα πως έφτασα στις τουαλέτες. Τοποθέτησα το σώμα μου στον τοίχο και το άφησα να συρθεί μέχρι το πάτωμα.

"ΓΙΑΤΊ ΣΕ ΜΈΝΑ ΓΑΜΏΩ;" φώναξα και ευτυχώς δεν ήταν κανείς.

Έτσι νόμιζα...

"Άννυ;" μια αντρική και γνωστή φωνή με έβγαλε από τις σκέψεις μου και σηκώνοντας το κεφάλι μου, αντίκρυσα έναν σκυμμένο προς το μέρος μου Άλεξ.

"Τι κάνεις εσύ εδώ; Δεν έπρεπε να ήσουν εδώ..." ξεκίνησα να λέω αλλά το επόμενο δευτερόλεπτο τα σαρκώδη χείλη του βρίσκονταν κολλημένα επάνω στα δικά μου.

Τα χέρια του με βοήθησαν να σηκωθώ όρθια κι έπειτα τα τοποθέτησε στους γλουτούς μου, τυλίγοντας τα πόδια μου γύρω από τον στυβαρό κορμό του.

"Σε θέλω." ψέλισσε πάνω στα χείλη μου και εγώ χαμογέλασα μέσα στο φιλί μας.

"Άλεξ..." ψιθύρισα.

"Άννυ;"

"Μμμ;"

"ΆΝΝΥ!"

Πετάχτηκα όρθια και καταϊδρωμένη, με την Έλενα να βρίσκεται ξύπνια δίπλα μου.

"Τι έπαθες ρε μαλάκα, τσόντα βλέπεις με τον Άλεξ; Πέσε για ύπνο, είναι τεσσεράμιση!" μου είπε ενοχλημένη και γύρισε από την άλλη.

"Και πάρε και τον κώλο σου λίγο πιο 'κει!"

Μη μπορώντας να συνειδητοποιήσω τι μου είχε συμβεί, πήδηξα από επάνω της και ανοίγοντας τη πόρτα, βγήκα έξω από το δωμάτιο και κατέβηκα σιγανά τις σκάλες.

Φιλενάδα, τι φάση περνάς; Κι έπειτα λες την Μαρ παρτουζιάρα! Εσύ δεν έχεις διαλέξει ακόμα τον Κρις ή τον Άλεξ!

Πονάει το κεφάλι μου μωρή, μίλα πιο σιγά!

Δεν μπορώ να μιλήσω πιο σιγά γιατί...

ΌΤΑΝ ΠΟΝΆΩ ΤΟ ΓΛΕΝΤΆΩ!

ΤΟΥΡΟΥΡΟΥΡΟΥ ΤΟΥΡΟΥΡΟΥ

Αγνώοντας τη περίοδο που προφανώς έχει η Απουλχερία, έφτασα έξω από τη κουζίνα και αφού βεβαιώθηκα ότι ο Αχιλλέας και η Μαρ κοιμόμοντουσαν σαν πουλάκια, έκανα να πάω να πιω λίγο νερό, ωστόσο ένας θόρυβος με σταμάτησε.

Παναγία μου, κι αν μπήκαν κλέφτες;

Ακολούθησε ο θόρυβος ενός γυαλιού να σπάει και στη συνέχεια μια σιγανή βρισιά.

Οκ. Διαθήκη δεν έκανα ακόμα αλλά μπορούν οι κολλητές μου να πάρουν τα καλλυντικά και τα ρουχαλάκια μου (εκτός από το σετ εσώρουχα της Calvin Klein) και στον Αχιλλέα χαρίζω όλα τα περιοδικά της Vogue και...ας πάρει ότι άλλο θέλει, klein. Έτσι κι αλλιώς θα κοιτώ τα radiks upside down.

Κι εγώ μωρή με το iq radiks τι θα πάρω;

Χμμ, εσύ γλυκιά μου Απουλχερία θα πάρεις τον πούλο για πάντα! Αχ τι ευτυχία!

Αρπάζοντας ένα βάζο από τα συλλεκτικά του μπαμπά, με αργό βήμα μπήκα διστακτικά στη σκοτεινή κουζίνα και με την άκρη του ματιού μου, είδα μια φιγούρα να βρίσκεται χωμένη σε ένα ντουλάπι και να ψάχνει.

Φακ. Τι ωραίο κώλο που έχει για κλέφτης...αχχ

Σύνελθε Άννυ και κοπάνα του μία!

Λες να 'ναι ο Κρις και να θέλει να με απαγάγει; Ιιιι είμαι πολύ νέα για να κάνω παιδιά!

Ναι και θα σε έψαχνε μέσα σε ένα ντουλάπι, μπράβο Άννυ! Το Όσκαρ ηλιθιότητας πάει σε εσένα!

Καλέ ευχαριστώ!!

"Παραδώσου απόβλητο της κοινωνίας που δεν παρακολουθούσες τον βαρετό καθηγητή στο λύκειο και κατάντησες να κλέβεις σπίτια!" φώναξα θαραλλέα και έσφιξα το βάζο επάνω μου.

"Άουτς! Γαμώτο!" ακούστηκε ένας γδούπος που υποθέτω ήταν το κεφάλι του και στη συνέχεια αποκαλύφθηκε η μορφή του...

"Άλεξ; Τι κάνεις τέτοια ώρα;"

Καλέ, ούτε στημμένο να ήταν!

"Δεν μπορούσα να κοιμηθώ και κατέβηκα να πιω λίγο νερό, αλλά δεν ήξερα που ήταν το φως." εξήγησε και τότε πάτησα το διακόπτη για να φωτίσω το δωμάτιο.

Ιιιιιιιιιι γιατί το έκανα αυτό είπαμε;

"Εμμ..Άλεξ...χμχμ..δεν βάζεις κάτι πάνω σου παιδάκι μου...θα..κάνει κρύο και εμ..."

ΓΙΑΤΊ ΣΕ ΕΜΈΝΑ ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ; ΒΡΑΔΙΆΤΙΚΑ!

ΤΙ ΣΙΞΠΑΚ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΤΙ V! OMG! ΜΌΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΞΕΡΆΚΙ ΤΟΥ ΤΑΖ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ!

"Νόμιζα ότι δεν ήταν κανείς ξύπνιος και άλλωστε έτσι κοιμάμαι...αλλά συγγνώμη έχεις δίκιο θα πάω να αλλάξω..." αποκρίθηκε αμήχανα ο γλυκούλης μου και έκανε να πάει επάνω, αλλά τον σταμάτησα.

"Δεν πειράζει βρε, σιγά..." τον καθυσήχασα και μείναμε σιωπηλοί για λίγο.

Πες κάτι!

Κάτι!

Είσαι τελείως χαζή. Άνοιξε κουβέντα χριστιανή μου!

Να πω τι;

Τα κάλαντα! Ότι σου έρθει!

"Εμμ, ποια είναι η γνώμη σου για την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας...; Πιστεύω ότι ο Αλέξης δεν-"

"Άννυ..." με διέκοψε και γαμώτο αυτό το άμεσο eye contact ήταν τόσο έντονο και φλογερό που νομίζω διαπέρασε τη καρδιά μου.

"Έχει βροχή αστεριών! Κοίτα!" αναφώνισε και γυρίζοντάς του τη πλάτη, διέκρινα από το μικρό παράθυρο τα χιλιάδες αστέρια που έπεφταν.

"Έλα!" του είπα και πριν προλάβει να αντιδράσει, του άρπαξα το χέρι και τρέχοντας σαν καθυστερημένο μέσα στο σπίτι, έσυρα την μπαλκονόπορτα και βγήκαμε έξω, στη βεράντα.

"Δες πόσα είναι!" κοίταξα μαγεμένη τον ουρανό και πραγματικά ευχήθηκα να μην τελείωνε ποτέ.

"Υπέροχο..." είπε ψιθυριστά αυτός, λίγα εκατοστά από το το αυτί μου και με την άκρη του ματιού μου τον είδα να με καρφώνει με το βλέμμα του.

Ωωω σιτ! Βαθιές αναπνοές. Εισπνοή.
Εκπνοή

"Δεν θέλω να φανώ αδιάκριτη...αλλά γιατί μένεις εδώ; Εννοώ, δεν έχω κάποιο πρόβλημα, απλώς..." ξεκίνησα να λέω κι αυτός απλά γέλασε. Έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό και απέφυγε την οπτική επαφή μαζί μου.

Και πάλι γαμώτο το jawline του φαινόταν τόσο σκδμνδνδνδν και τα μάτια του...

Σκάσε!

(Φανταστείτε τον χωρίς μπλούζα)

"Έμενα με τη κοπέλα μου και...κατάλαβες..."

Γουατ δε;;

"Ωω...λυπάμαι...πόσο καιρό ήσασταν...;" απάντησα λυπημένα και από μέσα μου έκανα πάρτυ.

Ναι, το 'παμε είμαι κακιά.

"2 χρόνια. Αλλά καλύτερα που έγινε έτσι." ο τόνος της φωνής του φανέρωνε λύπη, αλλά η όψη του ήταν σκληρή.

"Θα βρω διαμέρισμα και θα μείνω μόνος μου αυτή την εβδομάδα και όλα θα γίνουν όπως πριν." είπε, μπλέκοντας τα δάχτυλά του αμήχανα.

"Χαίρομαι που δεν σε πήρε από κάτω..."

Ακούστηκε πρόστυχο.

Γαμώτο σκάσε, μην πετάξω καμία κοτσάνα!

"Δεν μου είπες ποτέ για εκείνο το στοίχημα..." πέταξα αυθόρμητα αλλά κρίνοντας από την αλλαγή στη διάθεσή του, κατάλαβα ότι είχα πετάξει κοτσάνα.

"Δεν σε αφορά." αποκρίθηκε σκληρά.

"Μα, εσύ είπες ότι αφορά εμένα!" φώναξα και αυτός παρέμεινε σιωπηλός.

Σιγά μην σου έλεγε ηλίθια!

Εσύ φταις! Δεν έπρεπε να το πετάξω έτσι απλά!

Και τι είμαι εγώ για να σου λέω τι θα λες στους γκόμενούς σου;

Δεν είναι γκόμενος γαμώ!

....

Ακόμα!

Ααα καλά...απελπισία φουλ...

"Ο Αντώνης με ανάγκασε να σε τρομάξω, στοιχηματίζοντας ότι δεν θα το έκανα, επειδή μου αρέσεις." είπε απλά και ορκίζομαι ότι άκουσα τη καρδιά μου να σταματά.

ΤΙ; Ο ΑΝΤΏΝΗΣ ΠΏΣ;; ΟΜΓ!

"Ο Αντώνης; Χαχ...μα..γιατί να πει κάτι τέτοιο...;" γέλασα νευρικά και αισθάνθηκα λες και βρισκόμουν μέσα σε κανένα καζάνι μάγισσας που θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή να με βράσει.

Επιτέλους με κοίταξε και οι ματιές μας κλειδώθηκαν. Γαμώτο, γιατί τα μάτια του ήταν τόσο υπεροχοκαταπληκτικοφανταστικοτελειοχαριτωμένα;

Πράσινα, σαν...

Το iq σου που είναι ραδικιού! Ξεκόλλα κοπέλα μου και μάθε περαιτέρω πληροφορίες, άϊντε!

Αα ναι σωστά...

"Δεν ξέρεις;" ρώτησε με ένα στραβό χαμόγελο και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου.

Απουλχερία, κάνε κάτι τώρα γιατί νομίζω έχω παραισθήσεις!

"Για να σε ρωτάω..." αποκρίθηκα τρεμουλιαστά.

Πλέον βρισκόταν ελάχιστα εκατοστά μακριά από το πρόσωπό μου και το σκουλαρίκι στο αυτί του γυάλιζε επικίνδυνα. Πόσο πιο σέξυ, όχι πείτε μου;!

"Πιστεύει ότι κάτι τρέχει μεταξύ μας..." το χέρι του βρέθηκε στα μαλλιά μου και παίρνοντας μια τούφα, την έβαλε πίσω από το αυτί μου, κάνοντάς με να ανατριχιάσω.

Μαλάκα, αυτός σε κοιτάει σαν αβοήθητο προφιτερόλ! Του τρέχουν σαλάκια!

Ναι ενώ εγψώ εδώ πέρα που χρειάζομαι βάρκα για να κουνηθώ, πάω πίσω!

"Κουλό, έτσι;" πέταξα σαν ηλίθια και εκείνος γέλασα σιγανά. Το γυμνό στήθος του ακούμπησε το δικό μου και από μέσα μου ευχήθηκα να φοράω σουτιέν.

Τι μέρα είναι σήμερα; Σάββατο...χμμ..λογικά πρέπει να φοράς το μαύρο...

Ναι, αλλά πήγα για ύπνο...

Και μη ρωτήσετε, κάθε μέρα φοράω συγκεκριμένο χρώμα! Κάλος στον εγκέφαλο!

Ναι αλλά πήγες απευθείας μετά τη ταινία!

Νιώθωντας την πίεση, ανακουφισμένη διαπίστωσα ότι φορούσα.

"Μμμ...πολύ..." απάντησε και δάγκωσε το χείλος του.

ΌΧΙ ΡΕ ΠΟΎΣΤΗ ΜΟΥ, ΜΗΝ ΤΟ ΚΆΝΕΙΣ ΑΥΤΌ!

ΛΥΠΉΣΟΥ ΜΑΣ ΘΕΈ ΜΟΥ!

ΑΠΟΥΛΧΕΡΊΑ ΤΟ ΧΑΛΆΣ, ΓΑΜΏ ΤΟ ΣΤΑΝΙΌ ΜΟΥ!

ΣΟΡΡΥ😓

Πλέον, κοιτούσε τα χείλη μου κι εγώ τα δικά του. Πλησίασε αυτός λίγο ακόμα και διστακτικά κι εγώ, τοποθετώντας τα χέρια μου στο στέρνο του.

Ωστόσο μια λάμψη μας διέκοψε και γύρισα να δω από που προερχόταν.

Εξωγήινοι, βοήθεια!

Τι λες ρε καημένο; Δεν βλέπεις την κυρία Νίτσα, τη γειτόνισσα που άναψε το φως στο μπαλκόνι της, απέναντι;

Εεε καλά σου είπα εξωγήινοι! Κοίτα πως έχει βάλει τα ρόλεϊ στα μαλλιά της!

"Κρύψου" του είπα ψιθυριστά και τον έσπρωξα προς τα κάτω, κρύβοντας τον εαυτό μου κι εμένα πίσω από το τσιμεντένιο τοιχάκι του μπαλκονιού.

"Καλά, τέτοια ώρα δεν κοιμάται αυτή;" με ρώτησε φανερά εκνευρισμένος και αφού έλιωσα λίγο από μέσα μου, αρκέστηκα στο να γελάσω.

"Είναι το security system της γειτονιάς, λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο!" απάντησα και αυτός γέλασε.

"Έχεις πολύ πλάκα, μικρή." είπε και παραμέρισε τα μαλλιά μου στη μία πλευρά, αφήνοντας εκτεθειμένο το λαιμό μου και πλησιάζοντάς με κι άλλο.

"Βαμπίρ είσαι και θες να με φας;"

Πάρτα μωρή μαλάκο! Του έπεσε του ανθρώπου!

Ποιο;

......

"Πολύ Vampire Diaries βλέπεις μικρή και δεν θα τα πάμε καλά...και δεν χρειάζεται να είμαι βρικόλακας για να θέλω να σε φάω..." ψιθύρισε στο αυτί μου και η ανάσα του έπεφτε στον γυμνό λαιμό μου. Ασυναίσθητα, έκλεισα τα μάτια μου.

"Γιατί αυτό;" τον ρώτησα και του έπιασα το χέρι.

What? ΘΑ ΚΆΝΩ ΠΆΡΤΥ ΠΑΙΔΙΆ ΈΚΑΝΕ ΚΊΝΗΣΗ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΎΩ!

"Γιατί είμαι σίγουρος ότι σου αρέσει αυτός εκεί ο Ντέιμον και...δεν μου αρέσει να μοιράζομαι...Ρωξάνη..." είπε τόσο σιγανά που ανατρίχιασα.

Αχχ; πού τα έβρισκε; Απλά σκάσε και φίλα με...

ΆΝΝΥ ΓΑΜΏΤΟ ΣΟΥ ΞΎΠΝΑ! ΔΙΆΒΑΣΕ ΤΟ ΤΑΤΤΟΎ ΣΤΟ ΛΑΙΜΌ ΣΟΥ! ΆΝΝΥ!!!

Ανοίγοντας τα μάτια μου τον αντίκρισα να με κοιτάει με ένα νικηφόρο βλέμμα και παγωμένη, έμεινα στη θέση μου.

FUCK. FUCK FUCK FUCK FUCK

THE APOCALYPSE HAS BEEN DONE.

_________

Και ναιπ, ανέβασα υπερβολικά γρήγορα γιατί βαριέμαι💕😁

Μη με βρίσετε για το όνομα, επειδή περιμένατε κάτι τέλειο ή εξωπραγματικό, θα δείτε στο επόμενο γιατί δεν το αποκάλυπτε!❤😂😓

Ζητώ συγγνώμη που μου βγήκε κάπως σοβαρό το κεφάλαιο, αλλά ήταν σοβαρή και η κατάσταση😂Πώς σας φάνηκε;😏

Είμαστε #10 θέση παιδιά σας υπερευχαριστώ, είστε τοπ και για αυτό ανέβασα και γρήγορα κεφάλαιο😍😍😍💘

Ερώτηση's corner:
Αγαπημένος τραγουδιστής;
Εμένα Bruno Mars, Toquel και Νοε😍😍😍🔝🔝❤❤

Promotion's corner: Αναμφισβήτητα το "Love is War" της ElectricBlue002, ένα από τα πιο ωραία ρομαντικά😙

Vzk💕-που θέλει να γυρίσει σπίτι γιατί της λείπουν οι φίλοι της😓