Wszystko co dobre kiedyś się kończy, a moją przygodę z Undertaker's Word na pewno mogę tak określić. Mimo że wielu z Was, moich kochanych czytelników, których chciałabym docenić w poniższym akapicie, pewnie określi zakończenie jako smutne lub ,,angstowe", jednak ja sama go tak nie postrzegam. Katsuki po śmierci w końcu naprawdę spotkał się z Eijiro, nieprawdaż? Niecierpliwie czekam na wasze opinie o książce!

  Dobrze, przejdę więc do podziękowań.

  Dziękuję PoProstuFangirl, która od samego początku mnie wspierała, znosząc moje spostrzeżenia dotyczące fabuły i nieustanny spam w wiadomościach prywatnych oraz pomagała w robieniu researchu (poniekąd odwalała tu całą robotę). Dziękuję mojej kuzynce, która nie ma konta na Wattpadzie, a która nieświadomie podsunęła mi wątek z Ligą Złoczyńców, tym samym dodając kilka rozdziałów. Dziękuję AmericanAlien za pozwolenie na użycie jej cudownych OC i informacje na ich temat. Wreszcie dziękuję każdemu z Was za każdy komentarz, gwiazdkę i wyświetlenie, które były naprawdę potężnym kopem motywacji do dalszego pisania.

  Czy moja przygoda z Kiribaku kończy się na tej książce? Odpowiedź to absolutne, kategoryczne nie, zwłaszcza że na moim profilu znajdziecie kilka one-shotów z tą dwójką, zakończone powieści: Otwarta Klatka i Najciemniej Jest Pod Latarnią, oraz dwie trwające, I'm his boyfriend i Świadome Dni, do których serdecznie Was zapraszam <3. 

  Czy Undertaker's Word doczeka się kontynuacji? Niestety nie, chociaż tego chyba każdy już się domyślił, ciągnięcie tego dalej, jako duchów po śmierci, nie ma najmniejszego sensu i nie znalazłabym w tym takiej frajdy jak w pisaniu nowej historii. Samobójstwo to naprawdę paskudna rzecz, ale ta historia po prostu nie mogła skończyć się inaczej.

  Na chwilę obecną, gdy piszę to swego rodzaju pożegnanie z książką, ma ona 4,451 wyświetleń i 709 gwiazdek, nie byłoby tego bez Was, jeszcze raz dziękuję. Będę za tym tęsknić.

Kakokina, 13 maja 2020