****

SEN

****

- Doktorze! Szybko! Coś się dzieje z Rose! – Krzyczy mama z płaczem i nie może się ruszyć.

- Proszę wyjść i jak by mogła zawołać pielęgniarki! Szybko!

Mama się otrząsnęła i szybko pobiegła po pielęgniarki.

- Czemu ona krwawi?! – Zapytała pielęgniarka

- Nie wiem! – Odpowiedział Doktor. Był cały spocony

Czuję się jak w kuli która się coraz bardziej zmniejsza. Krzyczę, Wiercę się, płaczę... Co mam zrobić?

****

- Rose, Rose obudź się Rose!!! – Krzyczy do mnie Sans.

Co się dzieje? Dlaczego nie mogę otworzyć ust i się ruszyć? Dlaczego?

- ROSE!!! – Krzyczy Sans z płaczem

Czemu on płacze?

- Sans? – Udało mi się tylko to powiedzieć

- Rose co się dzieje?!

Ale teraz nie mogę nic powiedzieć. Czuję się strasznie słabo i nie wiem czemu.

- Rose pomogę ci wstać, dobrze?

Kiwnęłam głową na tak. Wstałam ledwo co, wszystko mnie bolało nie wiem czemu. Puścił mnie a ja się prawie wywaliłam, złapał mnie w samą porę

- Rose co ci jest!? – Płakał

- Już dobrze – wydukałam

- Nie jest dobrze ledwo co stoisz na nogach, a nawet nie. Mów co ci jest.

- Dobrze, Ale ty powiedz dlaczego płaczesz – powiedziałam to prawie bez głośnie, ale Sans to usłyszał.

- Dobrze powiem pierwszy bo jesteś słaba, ale zaraz ty mi to wytłumaczysz, okej?

- Okej

- Więc... Yyy... w sumie sam nie wiem, poczułem strach... że umrzesz, a cię polubiłem. - Wręcz pokochałem. Pomyślał - Wiem prawie cię nie znam, ale... cię polubiłem i dlatego się popłakałem, a teraz ty mów co się stało że jesteś taka słaba, bo wczoraj tętniłaś życiem a dziś nie, a i dlaczego krzyczałaś?

- Krzyczałam?

- Tak

- O. Więc, mam strasznie realne sny.

- I?

- I jak coś się dzieje tu to w moim śnie też. A płakałam, ponieważ... prawie umarłam. Moja mama płakała i była też strasznie wystraszona, ale w tym śnie czułam się jak w kuli która się zmniejsza.

- Aha to trochę dziwne wręcz nie realne. Czy ty nie wymyślasz? – Powiedział to ze uśmiechem.

- Nie! – Powiedziałam to z krzykiem i płaczem.

- Przepraszam nie chciałem i ci wierzę naprawdę przepraszam!- Zesmutniał.

- Nic się nie stało

- No dobra, chodź na śniadanie okej?

- Dobrze – Powiedziałam to ze spuszczoną głową

Zeszliśmy na dół i Sans zrobił nam sadzone.

- Znowu mam widok płaczącej mamy, ale do tego... m-moja krew.

- Nie martw się będzie dobrze

- Mówisz jak Toriel

- Wiem, Hehe

- SANS, CZŁOWIEKU IDZIEMY NA... – Dum, dum ,dum – NA SPACER NYEH HEH HEH

- Chodź Rose z nami – powiedział Sans

- Dobrze, ale mam do ciebie małe pytanko.

- Wal

- Ile masz lat i twój brat?

- Mam...

********************

Buhahaha zostawię was w niepewności i nie, nie będą mieć 26 - Sans i 21 – Pap nie. Mniej.

Bajooo...:*