- Bo Ją kocham – Pad na ziemię i usuną kości wokół Undyne a w tedy Undyne uciekła.

- Jak kto? Przecież to człowiek.

- Wiem, ale jak ją pierwszy raz zauważyłem byłem zarumieniony, ale na szczęście nie zauważyła.

- Ale to nic nie...

Wyszłam za drzewo i przytuliłam Sansa a wtedy on się skulił i płakał

- Przepraszam cie Papyrus nie chciałem tego powiedzieć, że nie jesteś moi bratem... Przepraszam

Sans znikną a ja spadłam na ziemię.

- Daj rękę pomogę ci wstać – Papyrus dał mi rękę

- Dziękuje – wzięłam jego rękę i wstałam

- Co widzi w tobie mój brat? – Zapytał się mnie z kwaszoną miną

- Nie wiem, ale on o mnie za... - Urwał mi się film

*****

TIME SKIP

*****

Leżałam na czymś twardym i zimnym. Ktoś mnie trzymał za rękę. To był Sans ,czego mogłam się spodziewać.

- Rose obudziłaś się wreszcie. Już się bałem że się już nie obudzisz

- Ile tak leżę? – Zapytałam Sansa

- Już prawie tydzień

- Cooo...! – Od razu usiadłam

- Leż musisz mieć siły

- Na co?

- Na powrót do domu

- Jak kto?

- Musisz przejść przez bramę w zamku Azgora

- Co?

- No wiesz ty jesteś nie z tego świata tylko... Yyy... Alphys!

- W-więc z tego co wiem z badań w swoim świecie jesteś w szpitalu i za każdym razem jak ty się tu zranisz tam będziesz też raniona, a jak tu zresetujesz to tam umrzesz, więc nie możesz resetować bo znikniesz na zawsze z tego świata, a w tamtym umrzesz.

- C-co jak kto przecież... Nie, nie, nie to wszystko to sen wy, szpital, to wszystko... nie, n-nie – Zaczęłam strasznie płakać a Sans mnie przytulił

- Nie martw się Rose pomogę ci i nie dam ci się skrzywdzić, okej?

- Nie! Nie będziesz się dla mnie narażać!

- SPOKOJNIE CZŁOWIEKU ON JEST NAJLEPSZY W TE KLOCKI Z RATOWANIEM NEHY HEH HEH – Powiedział Papyrus

- Taaa... wiem

- skąd niby? – zapytał się Sans

- Z gry

- Z gry? – Zapytała się Alphys

- To z mojego świata

- Aha – Była zdziwiona- Dobrze wyruszajcie

- Dobrze – Powiedział Sans

Wyszliśmy z laboratorium Alphys i zobaczyłam lawę.

- Hej Rose a pamiętasz coś z rozmowy mojej i Papyrusa? to wtedy jak się z nim pokłóciłem.

- Nie a była taka rozmowa? – Skłamałam

- Nie, nie było.

- Aha... to czemu się pytasz?

- A tak sobie – Uśmiechną się do mnie.

- Okej

Musieliśmy się cofnąć do domu Sansa, a było daleko.

*****

TIME SKIP

*****

- Poczekasz chwilkę pożegnam się z Papyrusem i wezmę jeszcze jakieś jedzenie i inne rzeczy okej?

- Okej

*********************

Bajooo...:*