-Sans! Nie! Nie dotykaj mnie ty zboku! - odepchnęłam go, a on uderzył o szafki

-dlaczego... dlaczego nie pragniesz mnie tak jak Lusta...

-...

-jak on tak robi, to jakoś ci się to podoba...

-...

-dlaczego uważasz że jestem tylko uroczy?!

-Sans

-n-nienawidzę cię - Szepnął cicho

-Co?

-NIENAWIDZĘ CIE! - Po tych słowach zniknął.. zostawiając mnie samą

-Sans... ehh - zaczęłam sama przyczepiać się do sprzętu kiedy nagle ktoś zapukał i wszedł do laboratorium

-Halo? Sans? Wszystko gra? Słyszałem hałas nawet w kuchni! Co tu się dz—

-Papyrus?

-... Witaj człowieku! Co ty tu robisz?

-Ja.. um pokłóciłam się z Sansem... znaczy... on się na mnie wściekł.. nie wiem nawet dlaczego

-Och... przykro mi to słyszeć człowieku.. ale chyba wiem co możesz zrobić

-Serio? Co takiego?

-Przeprosić go

-P-Przeprosić? Przecież to on się na mnie wkurzył bez powodu!

-Najwyraźniej musiał mieć powód

-Nie ma opcji! Nie będę przepraszać za coś czego nie zrobiłam!

-Oh... chodź do domu.. coś ci powiem - Papyrus wyglądał na zmartwionego

Usiedliśmy w kuchni, a Papyrus podał mi swoje EHEM „Doskonałe" EHEM danie

-Słuchaj.. Sans opowiedział mi o wszystkim... ze szczegółami.. rozumiem że chcesz pomóc innym „Nam" ale... nie lepiej będzie jeśli zostawisz te sprawę w spokoju?

Patrzyłam z niedowierzaniem na Papyrusa. Przecież on miał się nie dowiedzieć

-Ehehe o czym ty mówisz?

-Proszę cie.. nie okłamuj mnie... możesz mi zaufać w każdej sprawie

-Pap.. ja nie mogę ich zostawić.. nie na pewną śmierć i wyginięcie

-Rozumiem ale-

-Nie rozumiesz! Oni mogą zginąć! Może ty nie będziesz miał nic na sumieniu, ale ja tak! Ja od początku chciałam im pomóc! Wy... wy.... BEZDUSZNE POTWORY! - Wybiegłam z płaczem z domu

Nie wiedziałam gdzie się udać.. teraz liczył się tylko czas ... Papyrus może w każdej chwili umrzeć.. nie wiemy jakie ma to efekty przecież..

Spojrzałam na strzykawki z magią... ciekawe co by się stało z człowiekiem kiedy je sobie wstrzyknie

Ciekawość przezwyciężyła mnie na chwile i delikatnie przyłożyłam igłe do ręki..

-NIE! Co ja robię?! Ja muszę komuś uratować życie a nie się wygłupiać! - potrząsałam głową jak oszalała.. inne potwory tylko dziwnie się na mnie gapiły

-Muszę wrócić... - chcąc nie chcąc poszłam w stronę domku i skręciłam w stronę laboratorium

Kiedy uchyliłam drzwi nikogo nie było... liczyłam, że Sans wróci.. no cóż

Zaczęłam się podłączać do sprzętu i nacisnęłam guzik który miał mnie przenieść do drugiego świata

BUUUUUM!

Ocknęłam się obok maszyny, która stała w płomieniach. Chciałam szybko wstać, ale od uderzenia o podłogę zwichnęłam kostkę.

-Pomocy! Utknęłam -EHEM- tutaj! - Zaczęło robić się coraz bardziej niebezpiecznie. Coraz gęstsze chmury dymu zapełniały zamknięte pomieszczenie...

Zaczynałam mieć problem z nabraniem powietrza i w końcu zaczęłam się dusić piekącym w gardło dymem.

Zemdlałam

-halo? halooooooo - ktoś zaczął mnie klepać po twarzy

-Co się stało..? - Przetarłam oczy i rozejrzałam się dookoła, to pokoj Sansa

-co tam się odwaliło?

To Sans! Cieszę się że przyszedł mi na ratunek

-Ta maszyna! Ona... ona wybuchła! Coś musiało się zepsuć... i jak ja tam teraz wrócę?

-a ty nadal chcesz tam wrócić...

-Sans! Teraz głównie chodzi o wybuch maszyny! - chciałam szybko wstać, ale niesamowity ból w kostce przypomniał mi że jest zwichnięta, przez co się przewróciłam na ziemie

-coś ci się stało? - spojrzał na mnie, ale nie podał mi ręki

-Chyba zwichnęłam kostkę... możesz pomóc mi wstać?!

-ehh - nie podając mi ręki, magią posadził mnie na łóżku

-Sans.. o co ci chod—

-ucisz się.. robię coś - jego magia oplotła moją nogę, nagle ból ustał i mogłam normalnie poruszać stopą

-Łał.. dziękuje

-a teraz słuchaj. jeszcze raz będziesz grzebać przy maszynie to— - owijał mi kostkę bandażem dla bezpieczeństwa

-Grzebać? Przecież ja nic nie zrobiłam!

-przecież wiem jak działa ta maszyna! sam ją budowałem! a brakowało paru śrubek!

-Przecież maszyna stała w płomieniach! Mogły gdzieś wystrzelić i tyle!

-nie możliwe! ugasiłem pożar i brakowało śrubek przy pokrywie, a w środku kable były poprzestawiane! Dlatego doszło do zwarcia i pożaru!

-... Ja naprawdę nic nie zrobiłam.. po co miałabym to zrobić? Przecież chce im pomóc

-może nie chciałaś tu wracać..

-Sans nie mów tak.. - przytuliłam go, ale nie odwzajemnił uścisku

-... musimy zobaczyć kto to zrobił

-...Ja wiem kto to zrobił..

-kto?

-Papyrus! Gadałam z nim... mówił że nie chce żebym tam wróciła! To napewno on!

-hej! nie oskarżaj mojego brata o coś takiego, e-ej!

Wyszłam z pokoju i odrazu zamierzałam do kuchni. Sans przeteleportował się przedemną

-Ugh. Co?

-nie możesz być taka bezpośrednia, jak masz zapytać o takie coś to bądź delikatna

-Ehhhh przesadzasz

-mówię serio

-No dobra! A teraz rusz się - popchnęła go w bok i zeszłam powoli po schodach

Będąc na dole poszłam do kuchni w której o dziwo Papyrus nic nie gotował, siedział sam przy stole. Postanowiłam się dosiąść i jakoś zagaić rozmowę

-Wybacz że na ciebie nakrzyczałam.. nie chciałam

-Niee to ja przepraszam.. nie chciałem żebyś nas zostawiła, ale teraz wiem że tylko chcesz pomagać innym i chciałem ci coś powiedzieć.. ja..

-wiem kto to zrobił! - Sans przybiegł do kuchni

-Kto? - ciekawe co chciał powiedzieć..

-alphys! to napewno ona!

-Skąd niby to wiesz?

-mowiła mi żebyśmy zaprzestali tych teleportacji, wiec to pewnie ona zniszczyła maszynę! ona ją ze mną budowała więc wiedziała gdzie grzebać.

-To niemożliwe! Alphys to moja przyjaciółka od anime i wszystkiego innego

-jak widać kumplujesz się ze zdrajczyniom

-Przecież sam się z nią kumplujesz idioto

-już nie! zdradziła mnie i w tym również ciebie!

-Co za zdrajczyni...

-Idę z nią porozmawiać...

-idę z tobą.. trzeba to jak najszybciej wyjaśnić

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejka 😄

Mikołajki więc rozdział!

Cieszycie się? Pewnie nie xD

Ale to nic :) na święta będzie kolejny rozdział

Do zobaczenia

👌👌👌👌👌👌👌👌👌👌👌👌👌👌