Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Π2

"Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ άλλο." Του δήλωσα εκνευρισμένη και έκανα να φύγω.

Το χέρι του με σταμάτησε. Χάιδεψε απαλά το μπράτσο μου και ένωσε το βλέμμα μας.

Ένιωθα μπερδεμένη. Εκείνος με έκανε να νιώθω έτσι.

"Γιάννη σε παρακαλώ άσε με." Γρυλισα και απομάκρυνα το άγγιγμα του από πάνω μου.

Έκανε μισό βήμα πίσω και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες της γκρι ζακέτας του.

"Μην με αφήσεις. Σε χρειάζομαι." Ομολόγησε.

Τα γαλάζια μάτια του γυαλιζαν καθώς με κοιτούσαν. Η φωνή του ήταν βελούδινη και ήρεμη.

Ένιωθα τον εαυτό μου να παραδίνεται ξανά.

Η σχέση μου με τον Γιάννη πάντα έτσι ήταν. Πάντα κατάφερνε να με τουμπαρει. Μπορούσε να με πείσει εύκολα για κάτι. Δυστυχώς όμως έμενε πάντα εκεί, στα λόγια.

"Αν με χρειάζεσαι όπως λες γιατί δεν κάνεις προσπάθειες να με κρατήσεις; Μόνος σου με διώχνεις Γιάννη." Του απάντησα τονίζοντας την τελευταία μου φράση.

Σιγή επικράτησε για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου μονάχα , παρόλο που εμένα μου φάνηκε αιώνας.

Δεν μου άρεσε αυτή η κατάσταση στην οποία είχα βαλθεί και έπρεπε να αντιμετωπίσω.

Ο Γιάννης έσπασε την σιωπή ορμώντας στα χείλια μου, δίνοντας μου ένα κτητικο φιλί.

Γαμωτο.

Απομακευνθηκα αργά από το φιλί του. Παρόλο που το ήθελα επέλεξα να μην το συνεχίσω. Δεν θα βγει κάπου όλο αυτό ούτως η άλλως.

"Λυδία στο υπόσχομαι θα αλλάξω, δεν θα σε ξανά φέρω σε τέτοια κατάσταση. " Είπε πιάνοντας τα μάγουλα μου με τις παλάμες του.

"Γιάννη μην μου δίνεις υποσχέσεις που δεν μπορείς να τηρήσεις. Δεν θελω άλλα λόγια. Από την στιγμή που δεν μπορείς να μείνεις πιστός σε εμένα δεν είσαι σε φάση για σχέση, οπότε καλύτερα να μην έχουμε σχέση. Καλύτερα και για τους δυο μας ." Του εξήγησα και επιτέλους έβγαλα από μέσα μου τις σκέψεις μου.

"Δεν θα σε πιέσω άλλο, αλλά να ξέρεις ότι όποια στιγμή και αν αλλάξεις γνώμη εγώ θα γυρίσω." Εξέφρασε και εγώ το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να του χαρίσω ένα χαμόγελο.

Ένα χαμόγελο που πίσω του έκρυβε ανακούφιση, πόνο, ελευθερία, λύπη και δύναμη.

Είναι μεγάλο επίτευγμα για κάποιον όταν καταφέρνει να βγει από μια χειριστικη και τοξική σχέση. Ασχέτως το πόσο γρήγορα το κατάφερε. Εγώ ίσως άργησα λίγο μα σίγουρα έγινε για κάποιο λόγο όλο αυτό.
~~~

"Βγάλτε μια κόλλα χαρτί. Πάνω αριστερά γράφετε το όνομα το τμήμα και την σημερινή ημερομηνία . Είναι γραπτή εξέταση σε όλο το σημερινό μάθημα. Έχετε 15 λεπτά." Απαίτησε η ιστορικός.

Δεν μου φαίνεται παράξενο, σχεδόν σε κάθε μάθημα γράφουμε απροειδοποίητα τεστ επειδή βαριέται να εξετάσει. Είναι αρκετά μεγάλη και φαίνεται ότι δεν την ικανοποιεί πλέον η δουλειά της . Απορώ πως έχει όρεξη να κάθεται να διορθώνει τόσες κόλλες.

Καλυψα πέντε σειρές με ότι θυμόμουν από την παράδοση του μαθήματος μερικές μέρες πριν, μιας και δεν είχα διαβάσει. Ευτυχώς είμαι ακουστικός τύπος και τα μαθαίνω εύκολα αν τα προσέξω.

Σηκώθηκα και έδωσα το χαρτί μου . Ένιωσα το επικριτικό της βλέμμα να με σκαναρει.

Πήρε την κόλλα μου στα χέρια της και διάβασε την απάντηση μου. Δεν φαινόταν ούτε καλυμμένη αλλά ούτε απογοητευμένη με εμένα.

Λίγο μετά σηκώθηκαν και οι υπόλοιποι συμμαθητές μου και άφησαν τις κόλλες τούς.
~~~~

Έπεσα με φορά στο κρεβάτι μου ανακουφισμένη που τελείωσα με τις υποχρεώσεις μου.

Έπιασα το κινητό μου στα χέρια μου. Είχα πολλές ειδοποιήσεις που τόση ώρα ήταν σε αναμονή.

"Λυδιακι μην ξεχαστεις σήμερα . 12 θα περάσω να σας πάρω." Μου υπενθύμισε η Δώρα.

Με ξέρει τόσο καλά ευτυχώς γιατί το είχα ήδη ξεχάσει. Την περασμένη Κυριακή είχε γενέθλια η Δώρα . Όμως καμία από τις τέσσερις μας δεν είχε χρόνο μέσα στην εβδομάδα και έτσι αποφάσισε να μας πάει κλαμπ σήμερα.

Πέρσι που είχα περισσότερο χρόνο πήγαινα συνεχως σε κλαμπ αλλά πλέον δεν προλαβαίνω.

Κοίταξα την ώρα και ήταν ήδη 9. Η Σοφία μου είχε πει ότι θα έρθει να ετοιμαστούμε παρέα . Είχα κάνει μπάνιο και την περίμενα από ώρα σε ώρα.
~~~

Η μυρωδιά του αλκοόλ τρύπωσε μέσα στα ρουθούνια μου. Τα ντουμάνια θόλωσαν την μάτια μου. Άντρες και γυναίκες χόρευαν με ρυθμο στην μουσική και όλοι γινόντουσαν ένα.

Με δυσκολία φτάσαμε στο τραπέζι που είχε κλείσει η Δώρα και κάτσαμε στον μαύρο βελούδινο καναπέ.

Τοποθετήσαμε τα πανοφορια μας και τις τσάντες μας στο κάτω μέρος του τραπεζιού και ξεκινήσαμε να τραγουδάμε.

Παραγγείλαμε το ποτό μας και περιμέναμε. Μας περιέβαλαν ωραία αγόρια είτε της ηλικίας μας είτε μεγαλύτερα. Ήμουν έτοιμη να πάω να μιλήσω .

Ήπια το πρώτο ποτήρι με βότκα λεμόνι και ήδη ένιωθα πιο άνετα, πιο εξωστρεφής.

"Στην υγειά μας κοριτσαρες ." Είπε η Βέρα και υψωσαμε τα ποτήρια μας ψηλά τσουγκριζοντας τα.

"Να σε χαιρόμαστε αγάπη μου." Ευχήθηκα εγώ και ήπιαμε το τρίτο ποτήρι μας.

Είχα σκοπό να τα δώσω όλα σήμερα. Αρκετά φορτισμένη είμαι από την πίεση των μαθημάτων και από τον χωρισμό μου με τον Γιάννη.

Στο κάτω κάτω με απάτησε. Ή τουλάχιστον αυτό επιχείρησε να κάνει.

Μπορεί τα αισθήματα μου να είχαν αλλάξει με τον καιρό, όμως το ότι δεν σεβάστηκε τον ένα χρόνο σχέσης μας ειναι το λιγότερο προσβλητικό και λυπηρό.

Δεν ξέρω αν είναι σωστό αλλά έχω την ανάγκη να προχωρήσω από τον Γιάννη. Ξέρω ότι δεν θα αλλάξει κάτι, μα το χρειάζομαι.

"Λοιπόν κοριτσια σηκωθείτε να χορέψουμε." Διέταξε η Σοφία και εμείς αμέσως την υπακουσαμε.

Κουνουσαμε αισθησιακά τα κορμιά μας νιώθοντας την στιγμή. Ξεχνώντας τους άλλους γύρω μας.

Η Δώρα ανέβηκε πάνω στο τραπέζι τραβώντας την προσοχή πολλών βλεμμάτων πάνω μας.

"ΔΩΣΕ ΠΟΝΟ ΔΩΡΑΑΑ" φώναξε η Σοφία κάνοντας τις παρουσίες μας ακόμα πιο εμφανείς.

Γέμισα το ποτήρι μου με σκέτη βότκα και το ήπια μονορουφι. Ένιωσα το στήθος μου να παίρνει φωτιά . Το κεφάλι μου να κάνει μια στροφή και μετά να επιστρέφει στην θέση του.

Ξανά γέμισα το ποτήρι μου επαναλαμβάνοντας την ίδια ακριβώς διαδικασία με πριν γύρω στις 3-4 φορές ακόμα.

Πλέον είχα καταλάβει ότι είχα βγει εκτός ελέγχου. Δυστυχώς δεν ήμουν η μόνη , όλες λίγο πολύ είχαμε ξεφύγει.

Το μπουκάλι άδειασε νωρίς και εμείς ελεύθερες και ανέμελες ζούσαμε κάθε λεπτό. Έμοιαζε με μια πρωτόγνωρη τρέλα. Έτσι έγραφε στο μυαλό μου τουλάχιστον.

Ένα αγόρι με πλησίασε δένοντας τα χέρια του στην μέση μου. Γύρισα να τον κοιτάξω.

Κάστανα μάτια , καστανοξανθα μαλλιά και ψηλός. Φαινόταν κοντά στην ηλικία μου αλλά σίγουρα μεγαλύτερος.

"Αντρέας" μου συστήθηκε έχοντας τα χείλια του κοντά στο αυτί μου.

"Λυδία." Απάντησα .

"Σε κοιτάω ώρα και-" ξεκίνησε να λέει .

Ξέραμε και οι δύο τι θέλαμε ο ένας από τον άλλον. Το αλκοόλ μέσα μου πήρε το πάνω χέρι και έτσι τον διεκοψα.

"Οκει μην το καθυστερεις." Του είπα τραβώντας τον γιακά του πουκάμισου του, ώστε να έρθει πιο κοντά μου.

Μείωσα την απόσταση ενώνοντας τα χείλια μας. Τα χέρια του έσφιξαν την μέση μου πιο σφιχτά ενώ εγώ έδεσα τα δικά μου γύρω από τον λαιμό του.

Φιλούσε μεθοδικά και απαλά.

Η γλώσσα του εισχώρησε μέσα στο στόμα μου εμβαθύνοντας το μέχρι τώρα απλό φιλί μας. Ακολούθησα το μοτίβο του και μπορώ να πω ότι απολάμβανα το αποτέλεσμα.

Έκατσε στον καναπέ και με τράβηξε χαλαρά πάνω του. Τοποθέτησε το ένα του χέρι στην μέση χαϊδεύοντας την απαλά ενώ το άλλο στο μπούτι μου.

Τα χέρια μου εξερευνούσαν το γυμνασμενο σώμα του όσο εκείνος επέκτεινε τα φιλιά του και στον λαιμό μου.

Γεια σας αγαπεςς

Τι κάνετε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο;

Ήταν χαλαρό ξέρω, αλλά είναι μοναχα το δεύτερο.

Στο επόμενο θα έχει πολύ ενδιαφέρον.

Παρόλαυτα , αν σας άρεσε αφηστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο.

Φιλουρες με αγάπηη

Μπαιιι

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro