pragnienie
Pragnienie miłości mnie zabije jutro,
Zniknę bez słowa, będzie za późno.
Pragnienie ciepła niezaspokojone,
To wszystko chyba już stracone.
Apogeum smutku, samotności,
Czy cierpienia?
Pustka, wrak.
Nie czuję nic.
Nie żyje.
***
Jestem wrakiem człowieka.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro