Młodości!

Kto raz się w Tobie zatraci,

Kto raz liść zerwie Twego łona,

Ten się niebawem przekona,

Że to miłość niespełniona,

A starość zapał ten ugasi.

Kogo porwiesz w ramiona wieczyste

Słabe ognisko przyszłości zadusisz.

O Niepojęta!

Ty łapiesz serca w miłości tak czyste

I jednym swym tchnieniem uwodzisz i kusisz.

Niejednego wciągasz lasem tajemnic nieprzebranych

I milionem natręctw, tych pokus nam dawnych.

W Twych oczach refleks starości

Traci na wszelakiej wartości.

Bracie, mój bracie!

Jutrzenki odbierz duszę,

Ugody rozumu odzyskaj

I nie bądź swym sterem przez życia katusze,

A nagroda cię spotka

Wieczysta

Autorstwa: themariamagdalena