Podeszłam do okna i otworzyłam je. Rozejrzałam się, ale nic nie widziałam. Nagle usłyszałam czyjś głos. Spojrzałam dół i zgadnijcie co tam zobaczyłam, a raczej kogo.

Na dole zobaczyłam księcia. Po co on tu przyjechał? Popukałam się w głowę dając temu debilowi znak, że zwariował. Wiecie co zrobił potem? Zaczął się wspinać po drzewie, które rośnie obok mojego domu. Po chwili dotarł do okna i wszedł do środka.

Od razu wzięłam telefon.

Zwariowałeś? Po co tu przyszedłeś?

Nie odpowiedział. Wzruszył tylko ramionami i usiadł na moim łóżku. Powtarzam na moim.

Idź sobie. Moi rodzice są w domu. Jak przyjdą to będzie źle, a po za tym miałam iść spać.

- Siadaj, a nie gadaj - powiedział Lucas.

Usiadłam obok niego.

Po co przyszedłeś? Jak tu w ogóle się dostałeś?

- Wyszedłem z pałacu, nawet mnie nie zauważyli - powiedział Hale uśmiechając się.

Ale po co przyszedłeś?

- Chciałem Cię po prostu zobaczyć - powiedział Lucas, a ja lekko się zaczerwieniłam.

Na pewno nie. A i nie będziesz siedział ze mną w ławce!

Książę się uśmiechnął i pokręcił głową.

Wiesz, że nie możesz tu zostać?

- Dlaczego? W pałacu i tak nie zauważą, że mnie nie ma, a jak już zauważą to pewnie pomyślą, że wrócę nad ranem - powiedział książę.

Masz wracać do domu i nie obchodzi mnie to! Wynocha!

- Ale... - nie skończył, bo zaczęłam go pchać w stronę okna.

Gdy stał już przy oknie powiedział:

- Jak można wyganiać następcę tronu? - pokazałam środkowy palec, a on tylko się zaśmiał - Do zobaczenia w poniedziałek, księżniczko.

Poszedł. Wreszcie sobie poszedł. Po co on tu przychodził? Na pewno nie po to, aby mnie zobaczyć.

Poszłam spać.