Słońce zaglądało mi przez szyby i świeciło wprost w moją twarz. Obudziłam się gwałtownie i spojrzałam na bok . Mój kochany chłoptaś smacznie jeszcze spał . Po cichu poszłam do kuchni , aby zrobić sobie śniadanie. Niestety już tam ktoś się znajdował. To był Stefan .

-Ooo. Coś wcześnie dzisiaj wstałaś . Jak się spało?

- Hej. Dosyć dobrze. A co ty tu robisz? Czemu nie dałeś znać że przyjeżdżacie?

-Wróciliśmy dość późno w nocy i nie chcieliśmy was budzić.

W ten wkroczył nie kto inny jak Damon. Nawet się nie ubrał. Aa . Przepraszam .Miał na sobie ręcznik .

-A ty co ? Znowu zalecasz się do mojej dziewczyny ? , A gdzie się twoja podziała ? Co ?

-Damon my tylko gadaliśmy .

-To prawda.

-Dobra, dobra , ty już się nie tłumacz braciszku. Choć Kati! Idziemy od tych kochasiów.

Poszliśmy w nasze ulubione miejsce. Na staw . Byłoby dość przyjemnie gdyby nie to że woda w tym stawie była brudna i na dodatek zaczeło kropić.
Nagle usłyszeliśmy krzyk . Zerwaliśmy się z miejsca i wampirzym tempem pobiegliśmy w stronę głosu.
Na miejscu znaleźliśmy martwe ciała jakichś ludzi . Podejrzewałam że chcieli rozbić 2 namioty. Było ich zaledwie pięciu .

-Widać , że ktoś się tu nieźle bawił i nawet po sobie nie posprzątał. Niezły jest.

J-Damon !! Aleś ty okrutny.
Nagle za krzaków wyszła była ukochana mojego chłopaka.

-Witajcie. Jak wam się podoba moje dzieło ?

- Katherine ! Mogłem się spodziewać tego po tobie.

-Tak, wróciłam ,jak widać i pragnę tylko jednego . Chce krwi twojej dziewczyny i oczywiście nikt nie będzie miał nic przeciwko temu .

-Po moim trupie. Przyczepie cię do słupa, będę wlewać ci wiadro werbeny na twoją twarzyczkę uroczą ,potem wystawie cię na słońce i będę patrzeć jak cierpisz.
- Chciałbyś.!!

Damon zrobił łobuzerską minę i rzucił się na Katherine. A ja się tylko gapiłam jak dwoje byłych kochanków próbuje się zabić.
Nagle zrobiło mi się słabo i straciłam przytomność. Damon niestety, nie był w stanie mi pomóc. Zostałam porwana .