Wstaję z kanapy i udaję się do kuchni. Gdy wchodzę do pomieszczenia Gail wita mnie uśmiechem. Podchodzę do krzesła barowego, które stoi przy wyspie kuchennej i siadam na nim.

- Pewnie jesteś głodna? - pyta mnie pani Jones.

- O ta. Jak wilk. Od 13 nie miałam nic w buzi.

- To ci coś przygotuję. Na co masz ochotę?

- Niech pomyślmy. Hmmm. - po chwili namysłu mówię. - Na gofry z bitą śmietaną, truskawkami i polewą czekoladową.

- Brzmi dobrze. - mówi gosposia.

- Bo to jest dobre.

Po 10 minutach do kuchni wpada Pheobe a zaraz za nią chłopcy.

- Czy tu ktoś wspomniał o gofrach z bitą śmietaną, truskawkami i polewą czekoladową? - zapytał Sebastian.

- Tak, ja.

- Mam nadzieję, że podzielisz się ze mną, mamo?

- No może.

- Ej no weź. Ostatni mój posiłek to był 3 godziny temu.

Razem z Gail wybuchamy śmiechem. Zapomniałam dodać, że mój syn ubóstwia słodycze pod każdą postacią.

- No dobrze dam ci.

- Dziękuję. - woła syn.

Podchodzi do mnie i całuje w policzek.

- Ale nie myśl sobie, że dostaniesz wszystkie. - zastrzegłam go. - Jak gra w Monopol?

- Nie mamy z nią szans. - mówi Patrick.

- Chyba wiem po kim to odziedziczyła. - ten głos bym poznała na końcu świata.

Odwracam się i widzę Christiana opartego o framugę drzwi od kuchni.

- No oczywiście, że po mnie. - powiedziałam. - Jak tam w pracy kochanie?

- Miałem małe kłopoty ale wszystko wyrównałem. To spotkanie dotyczyło wydobycia ropy naftowej, diamentów i złota na terenie Kongo. Myślałem, że jednego ze współpracowników rozszarpię na strzępy jak mi powiedział, że tamtejszy szef nie zgadza się na ich wydobycie. A u ciebie?

Ucisnął nasadę nosa aby się uspokoić. Podszedł do mnie i usiadł koło mnie. Złożył delikatny pocałunek na mojej skroni.

- Szefowa mnie wezwała do siebie i zapytała mnie czy nie pojechałabym z tobą do Nowego Jorku na konferencję dotyczących naszych firm.

- A kiedy wyjazd?

- We wtorek, a konferencja zaczyna się w środę. Wracamy w niedziele wieczorem. Mam dać znać szefowej do czwartku.

- Możemy pojechać. Co na obiad? - spytał Christian.

- Gofry z bitą śmietaną, truskawkami i polewą czekokadową. - powiedział Sebastian.

- Mmm. Pychota. - skomentował Szary.

- Ej one są moje. Nie jadłam od 13. Na lunch zjadłam tylko sałatkę grecką i wypiłam sok pomarańczowy. Mam prawo być głodna. - mówię do nich wściekła.

- Och kochanie złość piękności szkodzi. - powiedział Christian.

- Dajcie mi święty spokój. - powiedziałam i posłałam groźne spojrzenie wściekłego bazyliszka.

Zeskoczyłam ze stołka i poszłam do gabinetu mego męża. Gdy tam byłam zamknęłam drzwi i podeszłam do biurka. Otworzyłam szufladę i znalazłam mały złoty kluczyk.