- Akurat tobie nie muszę spoglądać w serce, by się wszystkiego o tobie dowiedzieć. - powiedziałam nagle.

- Czyli co?

- Wystarczy spojrzeć na twoje włosy i ubranie. Jesteś skończonym frajerem!

 Hashirama jak to on - upadł na ziemię i skulił. Przewróciłam oczami i uśmiechnęłam się popychając go tak, by jego twarz spotkała się z ziemią.

- Daj spokój! - krzyknęłam, siadając obok.- Jesteś upierdliwy~!

***

 Oczywiście nasze zdania różniły się w wielu kwestiach. Mimo tego zaczęliśmy się spotykać, wciąż nie znając swoich nazwisk. Testowaliśmy w walce nasze umiejętności i rozprawialiśmy o przyszłości.

- Nieźle radzisz sobie z taijutsu i kumite. Prawie mi dorównałeś. - powiedziałam patrząc na chłopaka z dołu.

- Nie tylko ci dorównałem. Przecież wciąż stoję. - jego duma aż mnie ściskała.

- Huh? - skrzywiłam się, a kamyk odbił się od jego głowy.

 Hashirama upadł na ziemię, a ja spojrzałam na niego kpiąco.

- O czym ty mówisz? Remis jak nic.

- Kiedy go rzuciłaś? - jęknął z bólu. Zaśmiałam się.

- Kiedy posłałeś mnie na ziemię. - uśmiechnęłam się i położyłam.- Nie pokonasz mnie tak łatwo.

 Po dłuższej chwili - wstaliśmy na nogi i poszliśmy się napić. Nasza zabawa nie była godna mojego pochodzenia, a już na pewno zachowania.

- Pozostaje pytanie, jak zaprowadzić zmiany. - zaczął rozmowę.- Mamy już wizję przyszłości.

- Przede wszystkim musimy trwać przy naszych ideałach i stać się o wiele silniejsi. - wzruszyłam ramionami.- Ludzie słuchają tylko silnych.

- Racja, jeśli opanujemy wiele technik i znacznie zyskamy na sile, dorośli nie będą mogli dłużej nas ignorować.

- Musimy nauczyć się wielu technik i zniwelować nasze słabości. - powiedziałam i zeskoczyłam ze skały.- Chociaż ja już jestem silniejsza od wielu dorosłych z mojego otoczenia. - oznajmiłam dumnie.

- Poważnie? Imponujące.

 Uśmiechnęłam się i odeszłam od chłopaka jak najdalej. Wzięłam głęboki oddech, ale stojący za mną Hashirama, nie pozwolił mi na chwile spokoju.

- Naprawdę nie potrafisz?

- Nie stój za mną! - krzyknęłam.

- Znalazłem twoją słabą stronę! - zakpił ze mnie.

- Wrzucę cię w miejsce, gdzie nasikało jakiś dwóch mężczyzn!!

 Chłopak zaczął uciekać, a ja zanim. Tak jak powiedziałam, miałam zamiar to zrobić.

- Spróbuj mojej techniki Stylu Wody! - wciąż biegłam za chłopakiem.

- Obrzydliwe, przestań!

 Biegliśmy coraz bliżej krawędzi ziemi. Hashirama wpadł do wody, a ja w idealnym momencie zatrzymałam się. Chłopak wynurzył się i spojrzał na mnie swoimi słodkimi oczami. Uśmiechnęłam się i skoczyłam za nim. Gdy się wynurzyłam, spojrzałam w jego oczy. Był tak samo roześmiany jak  ja!

 Z każdym naszym spotkaniem stawaliśmy się sobie coraz bliżsi.

---------------------------------
Przepraszam, że tak lecą te rozdziały, ale kilka miałam już od dawna gotowe
→ Kolejna część... 

✗Moje starania są bezinteresowne