Van: [email protected]

Aan: [email protected]

Tijd: 16:21:13 op 28 februari 2020

Onderwerp: RE: Thijs' vakantieblog

Robin,

Ik hoop dat je een fijne en zonnige vakantie hebt. Ik weet niet of het de bedoeling was om je te mailen in je vakantie, maar ik heb toch gekozen om het te doen.

Ik ben aangenomen, trouwens. Ik ben later op diezelfde dag teruggebeld met het nieuws, dus ik was eigenlijk wel ontzettend blij. Mijn leven gaat de goede kant op. Ik heb er nu een paar dagen gewerkt en het bevalt me wel. Ik moet een beetje wennen: ik heb al een tijdje niet meer gewerkt en het is dan ook anders dan het werken in een ouderwetse kroeg. Mijn collega's zijn erg aardig en ik kan het goed met ze vinden. Ik heb eigenlijk nog wel een leuk nieuwtje. Ik was gistermiddag aan het werk en ik moest een meisje helpen aan een tafel. Ik was eigenlijk direct gecharmeerd van haar en ik heb dan ook een gesprek aangeknoopt, voor zover dat kon. Lang verhaal kort: ik heb binnenkort met haar afgesproken. We gaan samen ergens eten. Ze heet Lotte, trouwens. Ik moet zeggen dat ik me er erg op verheug.

Ik heb nu wel het idee dat ik het hele concept 'je niet thuisvoelen in je lichaam' beter begrijp. Bovendien wil ik je even bedanken voor het feit dat je dit allemaal met mij deelt, praktisch gezien een vreemdeling die ver weg woont. Ik vind het dapper van je. Het lijkt me overigens wel raar - en ontzettend naar - om te ervaren, dus ik vind het wel een fascinerend concept.

Dat je niet bang bent om Nederland te missen snap ik enerzijds wel, want als je je niet verbonden voelt met het land en met de cultuur heb je denk ik ook niet echt het idee dat je een 'Nederlander' bent, maar je blijft toch altijd een Nederlander, in je gebruiken en denkbeelden, zo ben je nou eenmaal opgevoed, dus anderzijds lijkt het me juist onmogelijk om het niet te missen. Oké, je zult het niet actief missen, maar je zult nooit om het feit heen kunnen dat je gewoon écht een Nederlander bent - tenzij je opgegroeid bent met een ouder uit een ander land, natuurlijk.

Ik ga overigens ook niet zo vaak naar de film, soms gaan we met een groep om iets samen te doen - hoewel een film kijken (en dan vooral in de bioscoop) niet zo'n sociale activiteit is, maar je snapt het punt denk ik wel. Vroeger keek ik wel wat vaker films, meestal actie, maar dat is ontzettend afgezwakt, nu kijk ik ze nauwelijks meer.

Ik wil niet per se zeggen dat mensen hun problemen op jou afreageren, maar eerder dat mensen kampen met een probleem in datzelfde gebied en dan commentaar gaan hebben op jou, omdat jij je bijvoorbeeld niets aantrekt van het feit dat Michele ouder is dan jij. Of omdat zij zien dat jij wél gelukkig bent, en de persoon die commentaar heeft juist problemen heeft in zijn of haar liefdesleven. Zoiets. Het klonk beter in mijn hoofd dan op papier, maar ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel. Mensen willen overal wel commentaar op hebben en als ze dan iets zien wat niet past binnen het 'normale' kader, kunnen ze dat makkelijk gebruiken om commentaar op te hebben. Je moet het dus vooral niet persoonlijk opvatten - dat moet je bij dat soort opmerkingen overigens nooit doen. Zoals je zegt: het is hún fout, niet die van jou. Ik stop al, want volgens mij begin ik te klinken als je vader of weet ik het wie.

Tuurlijk, studeren gaat ook niet vlekkeloos, en iedereen is maar aan het kijken waar hij mee bezig is. Niemand heeft de juiste antwoorden, we zijn allemaal bezig met allerlei verschillende dingen op hetzelfde moment en we zijn ook maar aan het uitvogelen hoe het allemaal werkt. Studeren gaat dan ook niet vlekkeloos, want je bent nog ontdekkende en misschien heb je wel iets gekozen wat je helemaal niet bevalt. Misschien moet ik toch maar voor de klas gaan staan om mensen duidelijk te maken dat je ook een foute keuze kan maken en toch goed terecht kan komen.

Ik maak ook een generalisatie, dat weet ik, en wat zal mij het ook uitmaken als mensen alleen maar toeristische plekken bezoeken? Maar ik ben zelf van mening dat je er meer aan hebt als je de stad of plaats echt gaat ontdekken en dan helpt het om ook de taal te spreken. Ik kom wel een keer op bezoek als je in Italië woont. Niet vergeten te laten weten, dan.

Het is moeilijk om in een nieuw ritme te komen en ik ben dan ook de laatste dagen erg moe, maar ik denk wel dat dit me gaat lukken, het is een kwestie van volhouden. In ieder geval, laat me weten hoe je vakantie was.

Thijs 🐓