Van: [email protected]

Aan: [email protected]

Tijd: 14:11:03 op 13 januari 2020

Onderwerp: RE: Verwijder dit alsjeblieft niet!!!

Hey Thijs,

Ik weet niet zo goed hoe ik de eerste helft van je eerste alinea moet definiëren. Het enige wat ik kan zeggen is dat het lijkt op de introductie van een postmodern boek. Dat wat je zegt over de andere wereld is juist, dat ervaar ik vaak. En soms heb je dat even nodig. Soms moet je jezelf in een wereld bevinden waarin jij controle hebt. Zie je, nu mijn collega het kantoor uitgelopen is kan ik weer nadenken. De extase die je hebt na het kijken van een goede film of het lezen van een goed boek is het beste gevoel dat ik ken. Dan heb je inderdaad alle controle over wat je denkt. Ik heb zo lang nagedacht over die zin dat mijn collega weer terug is. Ze hebben ons bij elkaar gezet in de hoop dat we bevriend zouden raken. Dat is tot nog toe nog niet zo. Ik vind haar niet heel gezellig.

Er zijn inderdaad mensen die slechtere keuzes maken dan jij hebt gedaan. Ik denk dat de criminaliteit in de stad niet eens de hoofdoorzaak is van dat alles, ik denk dat de hoofdoorzaak is dat social media te veel invloed heeft op jongeren. Mensen willen leuke dingen doen, iets van de wereld meemaken. Zelf risico's nemen, en stoppen met school. Maar zonder educatie tot op een zeker niveau kom je er niet. En minder contact hebben met je familie hoort bij opgroeien. Ik heb mijn broer al twee jaar niet echt gezien, mijn zusje zie ik wel eens. Mijn vriend ziet zijn familie maar 2 keer per jaar. En ik ben het met je eens: fouten uit je leven mogen niet langer bepalen wie je nu bent. Er blijven altijd keuzes en momenten om alles te veranderen. En ik vind het heel fascinerend om te lezen hoe mijn hersenspinsels jou op weg helpen naar een beter vooruitzicht. Ik hoop dat je die positieve insteek behoudt, het is nog niet te laat. En weet dat ik er altijd voor klaar sta om die regel te herhalen.

Alles op een rijtje krijgen is een topprioriteit. Altijd. Als je voelt dat je de controle verliest is het het belangrijkste om goed met jezelf bezig te zijn en neer te dalen. Ik ben benieuwd of je dat gaat lukken. Arabisch leren lijkt me trouwens frustrerend genoeg, dus wacht daar maar mee. Ik werk zelf op de universiteit hier in Groningen, het zal je misschien niet verbazen. Ik werk nu voornamelijk in het departement Taal & Taalwetenschap geconcentreerd rondom de studie Europese Talen en Culturen. Ik ben dus docent, assistant professor. Ik geef een aantal werkcolleges, dit semester over structurele taalkunde en onderzoeksmethoden voor taalkundige onderzoeken. De collega waar ik de meeste vakken mee samen geef en die mij tevens heeft ingewerkt is ook een Italiaan, vandaar dat ik veel Italiaans spreek op het werk, het is een beetje onze definitie van geheimtaal. Een van onze andere collega's, degene die mede verantwoordelijk was voor de Italiaanse taalbeheersing, is overspannen geraakt en ik heb besloten om de helft van zijn klassen op te vangen. Ik mag eerstejaars Italiaans gaan leren, yes. Dank je trouwens, voor je steun bij het over sociale normen heen stappen. Ik hoop dat de maatschappij het ooit in zal zien, tot dan blijf ik er zo stil mogelijk over.

Ik vind je wedervraag aan mij over de kwestie volwassenheid een leuke. Ik denk dat dat de vraag is: wanneer vind jij jezelf verantwoordelijk genoeg om jezelf als volwassen te bestempelen? Als jij jezelf nog niet volwassen genoeg vindt, dan is dat zo in jouw optiek. Ik denk dat er ook wel studiegenoten van jou zijn die je wel volwassen vinden, bijvoorbeeld omdat je op jezelf woont. 'Volwassenheid' is niets meer dan een onzinnige constructie.

Het is goed om te lezen dat je mensen om je heen hebt die er voor je zijn. Maar dat maakt Niels niet volwassener dan jij. Jij bent misschien op een andere manier volwassen. En ik denk dat het wel goed komt met je zusje. Als je haar echt al jaren niet hebt gezien of gesproken dan was de ruzie vast ook niet zo belangrijk. Ik hoop dat je plezier hebt morgen.

Ik moet over een uurtje weer les geven, de allereerste les Italiaans voor degenen die het als keuzevak hebben gekozen. En morgen moet ik weer werken van 10-17. Ik moet dit semester vier dagen in de week werken in plaats van 1 afgelopen semester. Ik ben nu al gesloopt.

Robin.