Zacząłeś mi się podobać pół roku temu.

Już wtedy uważałem Cię za wspaniałego człowieka.

Uśmiechałeś się do wszystkich.

Pomagałeś potrzebującym.

Dobrze się uczyłeś.

Byłeś otoczony gronem przyjaciół.

Ja zawsze stałem z boku.

Stałem i patrzyłem.

Jak się śmiejesz.

Jak pomagasz.

Jak się uczysz.

Nigdy nie przypuszczałem, że aż tak się zatracę.

Twoja miłość była moim jedynym celem.

Celem, który chciałem osiągnąć .

Celem, dla którego żyję.

Chciałem, żebyś mnie zauważył.

Chciałem się z Tobą śmiać.

Chciałem, żebyś czasem mi pomógł.

Chciałem się z Tobą uczyć.

Ty jednak wydawałeś się niedostępny.

Niedostępny dla kogoś takiego, jak ja.

Byłeś popularny.

Miałeś dziewczynę, która Ci się podobała.

Byłeś szczęśliwy.

A ja nie.

Bałem się spełnić swój cel.

W pewnym momencie jednak nie wytrzymałem.

Wyznałem Ci wszystko.

Nie potrafiłbym żyć, gdybym tego nie powiedział.

Po wszystkim jednak też nie potrafiłem.

Dałeś mi do zrozumienia, że

Nigdy nie będziemy się razem śmiać.

Nigdy mi nie pomożesz.

Nigdy nie będziemy się razem uczyć.

Nigdy nie spełnię swojego celu.

Nie pozostało mi nic innego.

Na szkolny dach szło bez problemu wejść po schodach.

Widziałem ludzi przechodzących przez bramę.

Widziałem ulicę i samochody.

Przekroczyłem barierkę.

Podjęcie decyzji nie było dla mnie trudne.

Żyłem dla Ciebie.

Tylko dla Ciebie.

Mój cel nie został osiągnięty.

W ostatniej chwili coś usłyszałem.

Usłyszałem Twój głos.

„Nie mogę tak żyć.

Nie mogę udawać, że go nie zauważam.

Nie mogę udawać, że nie mogę się przy nim śmiać.

Nie mogę udawać, że nie chcę mu pomóc.

Nie mogę udawać, że nie zamierzam się z nim uczyć.

Jest moim celem.

Celem życiowym.

Kocham go.

Kocham ponad wszystko".

Było jednak za późno.

Spadałem w zimną otchłań.

Świat wymknął się spod kontroli.

Moje życie się wymknęło.

Mimo wszystko cieszę się.

Cieszę się, że osiągnąłem swój cel.

Życiowy cel.

Nie śmialiśmy się razem.

Nie pomogłeś mi.

Nie uczyliśmy się wspólnie.

Ale pokochałeś mnie.

Tylko to się liczy.

Ja też Cię kocham.

Nie mogę się doczekać.

Nie mogę się doczekać wspólnych uśmiechów.

Wzajemnej pomocy.

Nauki.

Jednak już nie na Ziemi.

Nie teraz.

Teraz to Ty musisz osiągnąć swój cel.

Mam nadzieję, że się jeszcze zobaczymy.

I będziemy mieć wspólne cele.