Bartek.

- Uuuuu, nie wiedziałem, że coś między wami jest.

- Nic nie jest między nami, przyjaźnimy się. - zeszłam z Patryka i usiadłam obok, zaśmiałam się pod nosem.

- Czyli jesteście przyjaciółmi którzy się całują, tak?

- Tak. Dokładnie. - powiedział Patryk po czym spojrzał na mnie.

- Ciekawe, bardzo ciekawe.

- No a co chciałeś?

- Chodzcie na dół, musimy pogadać.

- Dobra, zaraz zejdziemy.

- Nie zaraz, tylko już. - no i wyszedł z pokoju, zdenerwował mnie tą krótką rozmową.

- Kiedy im o nas powiemy? - zapytał Patryk.

- Jak będzie na to odpowiednia chwila.

Wyszliśmy z pokoju, zeszliśmy na dół i usiedliśmy obok reszty.

Pov: Przemek

- Dobrze, że już jesteś patryk. - powiedziałem.

- Musimy porozmawiać o nagrywkach. - dopowiedział bartek.

- Mhm.

- A więc dziewczyny mogą iść gdzieś a my pogadamy o poważnych sprawach. - powiedziałem.

- No aha. - powiedziała Wiktoria.

- Bezczelność. - dodała Faustyna.

Julita jako jedyna się nie odezwała a po prostu sobie poszła. Wiktoria i Faustyna opuściły mieszkanie a my zaczęliśmy rozmowę.

- To co dokładnie dzisiaj nagrywamy?

- Może zwiedzanie czegoś? - zaproponował Patryk.

- To na potem, ja nagrałbym noc gdzieś. - powiedział Bartek.

- A ja nawet znam takie jedno miasto, podobno nie ma tam żadnego prawa. - wyciągnąłem telefon z kieszeni i pokazałem im na google maps'ie miejscowość o którą mi chodziło.

- Nawet nie tak daleko. - powiedział Patryk.

- Fakt.

- To co, jedziemy tam?

- Tak.

Pov: Bartek

Spakowaliśmy najpotrzebniejsze rzeczy. Ja jako pierwszy spakowałem je do auta. Niedaleko zauważyłem Wiktorię więc podszedłem do niej bo i tak muszę czekać na chłopaków.

- Hej! - krzyknąłem z daleka i zacząłem im machać.

- Hejka!

Podszedłem bliżej a, że byliśmy niedaleko ławki to tam usiedliśmy. Przez chwilę panowała cisza ale postanowiłem zagadać.

- Co tam?

- Dobrze.

- Gdzie Faustyna? Widziałem, że wychodziłyście razem.

- Hmm, albo w sklepie oddalonym od nas o jakieś 200 metrów albo dalej robi sobie zdjęcia gdzieś.. hmmmm.. 60 metrów od nas? nie wiem dokładnie. - wzruszyła ramionami.

- Pokłóciłyście się?

- Nie, skądże.

- Napewno nie? - spojrzałem w jej oczy.

- Napewno nie. - spojrzała w moje.

To była piękna chwila, patrzyliśmy sobie głęboko w oczy. Nikt nam nie przeszkadzał, była cisza i spokój. Ja i ona. Moje serce zaczęło bić szybciej a w brzuchu pojawiły się motylki. Nagle nasz kontakt wzrokowy przerwała Wiktoria.

- Zdradzisz mi co nagrywacie?

- A nie wygadasz?

- Nie, możesz mi zaufać.

- Dobrze. Nagrywamy noc w mieście bez prawa, Przemek zna dokładną nazwę tej miejscowości.

- Nie możesz. - złapała moją rękę a ja się zarumieniłem ale nie dostrzegła tego, więc dobrze.

- Dlaczego?

- Co jeśli ci się coś stanie? Co jeśli wam się coś stanie?

- Nie martw się, nic mi się nie stanie. Może chcesz moją lokalizację?

- To będzie najlepszy pomysł. Jak coś to przyjadę i cię obronię.

- Co? Jak?

- No normalnie..

- Nie masz prawka..

- Trudno..

- A jak mnie obronisz?

- Przyjadę i cię obronię..

- Wikaa..

- No co..

- Zostań w domu a ja rano będę.. dobrze..?

- Mhm.. - pocałowałem ją w czoło. Nie wiem co mnie do tego nakłoniło.

Wika wstała i chwyciła moją rękę abym również wstał. Hmm. Wróciliśmy do domu i poszliśmy razem do jej pokoju.

- Co tu robimy? - zapytałem.

- Pamiętasz naszą wczorajszą noc tutaj..?

- Pamiętam..

- Z chęcią bym to powtórzyła..

- Nie możemy.. nie jesteśmy w związku..

- Kto powiedział, że nie możemy..

- Masz chłopaka..

- BARTEK! - zawołał Przemek z dołu.

- CHWILA! - krzyknąłem. - Muszę iść, wika.. - spojrzałem w jej oczy.

- Dobrze. - ona spojrzała w moje.

Po chwili kontaktu wzrokowego, zerwałem go i wyszedłem z jej pokoju. Zszedłem na dół a następnie wyszedłem z domu i wsiadłem do naszego samochodu. Ruszliśmy w drogę, ja siedziałem z tyłu a przy okazji wysłałem swoją lokalizację Wiktorii.