Obudziłam się jakoś po dziewiątej rano. Bardzo się wyspałam na tym łóżku. Wstałam i je ładnie zaścieliłam. Zeszłam na dół i poszłam do salonu bo tam słyszałam jakąś rozmowę. Stanęłam jak wryta. Na kanapie siedział Mateusz a obok niego szanowny pan Bartosz Kubicki.

- Bartek? Co ty tu robisz?

- Em.. no przyjechałem po ciebie. Co to w ogóle za pytanie?

- Cieszę się, że cię widzę, cieszę się, że to ty po mnie przyjechałeś ale nie powinieneś opuszczać domu w tym stanie. - podeszłam do niego dosyć blisko i położyłam delikatnie ręce na jego policzki.

- Wiem Wisia ale już się stęskniłem. - przyciągnął mnie i teraz siedziałam okrakiem na jego kolanach a nasze twarze dzielił minimalny dystans.

- Ja też Bartek.. - przytuliłam się do niego.

- Słodko razem wyglądacie. - stwierdził Mateusz.

Ja i Bartek uśmiechnęliśmy się do siebie.

- To jak, idziemy do domu?

- Tak, chodźmy.

- Mati? A twoje ubrania?

- Oddasz mi je przy jakiejś okazji. - powiedział i posłał mi uśmiech.

- Dobrzee.

Chłopaki pożegnali się tak wiecie, jakby znali się długo, co mnie zdziwiło. Bartek go zna? Z kąd niby? Wczoraj tak samo razem normalnie rozmawiali przez telefon. A może mi się wydaje? Hmm.

***

Siedzieliśmy w kuchni. Calutka nasza szóstka. Bartek pił kawę, Patryk i Julita nagrywali tik toki, Faustynka gadała o czymś z Przemkiem a ja siedziałam i obserwowałam ich wszystkich, szczególnie Bartka. A właśnie, przecież on musi wziąć leki.

- Bartuuś.

- Tak, brałem leki. - uśmiechnął się.

- A ma.. - przerwał mi.

- Tak, smarowałem się maścią.

- Jestem z ciebie dumna. - posłałam mu słodki uśmiech.

- Słodziaak z ciebie największy. - powiedział po czym wziął łyka kawy.

- Jaki kolejny odcinek nagrywamy? - zapytał Przemek.

- Nie wiem. - powiedział Patryk.

- Ja wolę nie nagrywać w takim stanie.

- To nie nagrywaj, proste. - powiedział Przemek. - Faustyna się tobą zajmie i tyle.

Ja i Bartek spojrzeliśmy sobie w oczy.

- Potrafię zająć się sam sobą, chyba. - powiedział Bartek po czym wstał i poszedł sobie.

- Słyszeliście, Bartek potrafi zająć się sam sobą. - powiedziałam, wstałam i poszłam za Bartkiem.

Pov: Przemek
- Gdzie ona z nim do cholery poszła?!

- Przemek, spokojnie. - powiedziała spokojnym głosem Faustyna.

- Jak mam być spokojny, jak moja dziewczyna poszła gdzieś z tym debilem!

- Obiecaliście coś sobie..

- W dupie mam tą obietnice! - Poszedłem do góry. Usłyszałem ciche śmiechy Wiktorii i Bartka z jego pokoju. Odrazu tam wszedłem i to co zobaczyłem wkurwiło mnie. Bartek i Wiktoria całowali się. Wiedziałem, że to zły pomysł aby wchodzić z nim w zgodę. Podszedłem do nich i odepchnąłem Bartka od Wiktorii.

- Pojebało cię do reszty!

- Pozwól jej skończyć.

- Co kurwa?

- Wiktoria mi bardzo pomaga, jestem jej za to wdzięczny.

- Zamknij się! - Gdy już miałem przypierdolić mu w mordę, Wiktoria stanęła w jego obronie.

- Wika? A ty co?

- Nie bij go.

- Bo?

- Bo nie chcę być z chłopakiem który robi krzywdę osobie która jest jego przyjacielem. Ciesz się, że Bartek jest chłopakiem który wszystko każdemu wybacza. - powiedziała.

- Poniosło mnie. Znów.. - zrobiłem chwilę przerwy i z powrotem zacząłem mówić. - Ale to on złamał obietnicę. To on cię całował.

- Nie głupku! Smarowałam go maścią po prostu..

- A.. - spojrzałem na bartka. - Ale to wyglądało jakbyście się całowali..

- Ale się nie całowaliśmy. - powiedział Bartek.

- No przepraszam.. - ukucnąłem przy nim.

- Wiesz co Przemek, myślałem, że mi ufasz.

- Bo tak jest..

- Teraz to ja chcę zostać sam.

- Dobra, chodź Wika. - wstałem i złapałem Wiktorię za rękę.

- Nie, ja zostaję z Bartkiem.

- Dobra, okej.

Wyszedłem z pokoju Bartka i poszedłem do siebie.

_________________________________

Macie kolejny rozdział, miał być jutro ale wstawiam wam bonusowy dzisiaj.

Teraz w książce będzie pojawiało się tylko bartonii, Przemek zostawia ich w spokoju. Ale Wiktoria i Przemek dalej są w związku, ciekawe jak długo ich związek wytrzyma. Ona go nie kocha, a on ją tak.

Co sądzicie o postawie Przemka? Dobrze zrobił ,,zgadzając'' się na to aby Wika została z Bartkiem?

Jeśli ten rozdział wam się spodobał zachęcam do zostawienia gwiazdki. ⭐️

- autorka książki, Emilka 🐜