Chapter 34

Dox Kiel Avelo

Napurnada ang dapat na party ni Harith dahil sa lakas ng ulan. May bagyo raw kaya sa kung saan-saan na-stranded ang mga papunta pa sa party habang sina Esmeralda, Harith, Helios, at Gord lang ang nasa mismong venue.

"Kasalanan mo 'to! Inabutan tayo ng bagyo dahil sa kalibugan mo!" sita ko kay Giyo na pasipol-sipol lang na nakaupo sa driver's seat. Pareho kaming nakasuot ng jacket na naimpake namin pero nakapalibot sa akin ang isang makapal na kumot. Oo, may kumot si Giyo. Nagdududa na tuloy ako dahil mukhang pinaghandaan niya talaga ang bagyo. May mga unan pa nga siyang dala. Yung mga bagong bili pa talaga. "Tapatin mo nga ako, may alam ka bang uulan ngayon nang malakas?"

There was silence before he cleared his throat and said, "It was just a coincidence when I heard from Mang Tani last night."

"Mang Tani?" I winced at the unfamiliar name. "Who the hell is that?"

"The weather guy in that famous news program," he deadpanned. "May torrential rain daw ngayon eh." He looked too lackadaisical to care when he stared at me.

I glared at him in anger.

"At hindi mo man lang sila sinabihan tungkol sa bagyo?!" Baliw na 'to. Sana man lang ay sinabihan niya yung mga kaibigan namin. Pa'no kung naaksidente ang iba dahil sa bagyo?!

Nagkibit-balikat lamang siya at sinilid ang kanyang kamay sa kanyang bulsa. Tumingin ito sa labas ng kotse pero wala naman kaming maaninag dahil sa lakas ng ulan.

"Not my fault they don't watch the news," he murmured and looked at me. "You wanna rest, babe? Pwede kang matulog sa backseat. Babantayan kita."

"Who the hell wants to rest?! You're the worst!"

Tumango-tango naman siya at saka ngumisi.

"I'm the worst. I'm the baddest, the badass. That's why you love me."

I scoffed at him and crossed my arms.

"Don't give me that crap now. Wala ka ba talagang konsensya? Pa'no kung naaksidente sila dahil—"

"And why would that be my fault?" he cut me off with a cold expression on his face. His lips were set to a thin line before he said, "There deaths could be on me for all I care. To hell with the rest of the world as long as you're safe."

Natakot ako sa tono ng kanyang pananalita. Klarong napansin iyon ni Giyo nang magbago ang emosyon na nasa kanyang mga mata. His eyes glinted with pain before he suddenly went out of the car. I groaned and tried to open the one at my side and gaped. He locked the freaking door!

Dali-dali kong inaninag si Giyo sa labas pero puro buhos ng ulan ang nakikita ko. Nasapo ko ang noo ko dahil sa nangyari. Nasaktan siya panigurado sa sinabi ko kaya lumabas siya ng kotse.

I understand that he felt bad and walked out. Pero umuulan! Baka lamigin siya! Baka magkasakit pa siya!

Ginulo ko ang buhok ko dahil sa naiisip.

"Giyo!" tawag ko sa kanya at kinatok-katok ang bintana. Pinlano ko pa sanang i-rolyo ito pababa pero maski iyon ay naka-lock na. Shit. Anong klaseng modification ba ang ginawa niya sa kotseng 'to? "Giyo!" Hinampas ko na ang kamay ko sa pinto pero hindi pa rin siya bumabalik. P-Pa'no kung nahimatay na siya sa labas?! "Gin Yoko Salvador! Come back here you piece of shit!"

But there was no response. I wanted to run after him but I'm pregnant! What if something happens to the baby if I go out in the cold?! But what if something really bad happened to Giyo?! Hell. I can't take that too!

Kinapa ko ang phone ko sa aking bulsa at kinuha ito. Sa pagkataranta ay imbes na pindutin ko na lang ang pangalan niya ay tinipa ko na sa screen ang kanyang numero. I then started calling him.

I bit my lips as he immediately answered the phone.

Rinig na rinig ko sa kabilang linya ang malakas na tunog ng ulan at ang kanyang paghinga. Nanatili siyang tahimik at hinintay lamang ang sasabihin ko.

"I love you," I mumbled. "Please come back."

"I'm sorry." His voice was devoid of anything and he sighed. "I just love you so much that I didn't even try to warn them about the weather. I just didn't want them to plan another party where we have to go. I wanted to spend the day with you."

Napapikit ako nang mariin. He's really unbelievable but what can I do? I fell in love with everything about this wreck of a man.

"Come back here, babe," I mumbled again. "You want to spend some time with me, right?"

Sa iilang segundo lang ay bumukas na ulit ang driver's seat. Pumasok sa loob si Giyo kahit basang-basa siya. Pagkasarado niya sa pinto ay kaagad akong lumundag papunta sa kanyang kandungan at niyakap siya nang mahigpit.

"D-Don't scare me like that," I said as I buried my face on his cold neck. I felt his hand caressing my back while the other was on my face. He felt cold but I pressed my cheeks towards his hand and stared at his dark eyes. May iilan pang butil ng tubig sa kanyang mukha habang basang-basa naman ang kanyang buhok pero nanatili siyang pinakagwapo sa paningin ko.

"You were scared?" he whispered with a frown and I nodded. Lumambot ang ekspresyon sa kanyang mga mata bago hinimas ang aking ulo. "I'll never leave you, babe. I just needed to cool down a bit."

Humigpit ang yakap ko sa kanya at saka hinalikan ang kanyang malamig na mga labi.

"I love you in whatever you say and do." Tumaas ang kanyang kilay at may tuwang naglalaro sa kanyang mga mata. "Nasasabi ko lang ang mga nakakasakit na bagay na yun kasi nga sobrang mahal kita. Ayokong balewalain mo ang ibang taong mahal mo nang dahil lang sa akin dahil alam ko namang ako ang pinakamahal mo."

Humalakhak siya dahil sa kapreskuhan ko pero nginisihan ko lang siya.

"And that's true because I love you, my little vixen, more than anything and anyone in this world," he lovingly said and slowly claimed my lips. "Mamatay na ang lahat, huwag lang tayo."

Grabe. Pakiramdam ko sinilaban ako dahil sa huli niyang sinabi. Tutupukin na yata kami sa init ng impyerno dahil sa kawalan namin ng konsensya sa mga nagawa at gagawin naming kasalanan.

But I'd still happily burn in hell with him.

"Let me change my clothes first, babe," aniya kaya tumango-tango ako at tinulungan na siyang maghubad. Una kong hinubad ang kanyang jacket bago ko kinalas ang pagkakabutones ng kanyang polo. Dahan-dahang tumambad sa aking mga mata ang kanyang bato-batong katawan. Napalunok ako pero tinuon ko sa paghuhubad sa kanya ang aking atensyon.

I slipped his polo off him and placed his clothes inside the plastic bag that was used for the pillows. Sunod kong hinawakan ang kanyang sinturon at saka natigilan nang maramdamang nabuhay na ang kanyang alaga sa aking ilalim.

Nagtama ang paningin namin pero wala naman siyang sinabi at nagkibit-balikat lamang ang loko. Nagpatuloy na lang ako sa paghubad sa kanyang sinturon bago binuksan ang kanyang pantalon. Tumambad sa akin ang kanyang alaga na tayong-tayo at tumama pa sa aking kamay.

Bahagyang natawa si Giyo kaya sa inis ko, dinakma ko ang kanyang alaga gamit ang kanyang kamay at saka pinisil. Malutong siyang napamura at tinitigan nang maigi ang mga kamay ko sa kanyang kahabaan.

Iilang segundo ang lumipas bago naghalo ang malalim naming hininga sa loob ng kotse.

"Duraan mo, babe," paos niyang bulong.

Napalunok ako at inipon ang laway ko sa aking bibig bago dinuraan ang kanyang naghuhumindig na alaga. He hissed and I could only use my hands to spread my spit on his cock. I stroked it up and down while Giyo grabbed my ass and kneaded it hard. Muli kong dinuraan ang kanyang alaga para mas lalo pang mapadulas ang pagtaas-baba ng kamay ko.

"Fuck," mura niya at saka pinasok ang kamay niya sa suot kong shorts. His hard hand massaged my ass for a bit before he took his hand out and placed two of his fingers near my lips. "Suck on them."

Binuka ko naman ang aking bibig at saka sinupsop ang kanyang daliri. Unti-unti niya itong binaon at hinugot habang mariin akong tinititigan. Nang nilabas niya ang mga daliri mula sa aking bibig ay punong-puno na iyon ng laway. His wet hand then crept to my ass and he slowly inserted his digits inside me.

He felt so hot. I grinded my ass on his hand and moaned. I love his fingers in me so much. They're long and thick enough to reach my depth with just a few thrusts. I was already nearing my orgasm when the need for his cock rushed inside my head.

Dali-dali kong hinubad ang suot kong pang-ibaba nang hindi umaalis sa kanyang ibabaw bago inasinta sa aking lagusan ang kanyang tayong-tayong sandata.

He was about to take his fingers off my asshole but I held his arm.

"Huwag mong hugutin," determinado kong sabi. Klarong naguluhan ito noong una pero nang dahan-dahan kong binaba ang sarili ko sa kanyang kahabaan habang nakapasak pa rin ang kanyang mga daliri sa akin, malutong ulit siyang napamura. Huminga ako nang malalim nang maramdaman ang ulo ng kanyang alaga sa aking lagusan na punong-puno pa. I circled my ass and bit my lips as I saw his eyes dilate in lust. "Fuck me, babe."

—

And alas, we found ourselves back in his unit. We already told Harith that we're sorry we couldn't make it but what else can we do when it kept raining hard until the next morning? Nang humina-hina ang ulan ay saka nag-drive si Giyo pauwi kaya heto kami at kumakain ng niluto niyang pizza. Oo, pizza. He's a really good cook because I thought I just ate a pizza from a high-end Italian pizzeria.

"Put some mayonnaise and pickles on it! And  some chili too!" I told him after eating my last piece of pizza. Ngayon ay tinatanong niya na ako ng sunod kong order dahil naubos na namin ang mga luto niya kanina.

"Right away, babe," nakangisi nitong sabi at inabala na ang sarili sa paglalagay ng toppings. Masaya ko naman siyang pinanood habang swabe siyang gumalaw sa loob ng kusina.

Takte. Paanong nangyari na ang isang makasalanang tulad ko ay nabiyayaan ng ganitong klaseng swerte? Gwapo na, mahal ako, magaling sa kama, at marunong pang magluto. Husband material ang mokong.

"I'm melting with your stare, babe," rinig kong sabi niya kaya umismid ako.

"Iniisip ko lang na ang swerte ko sa'yo, ulol." Napakurap siya, tila hindi makapaniwala habang ako naman ay unti-unting nariyalisa kung anong nabulalas ko. Tumikhim na lang ako nang pareho kaming namula.

Freaking crazy. How did I voice that out? Nakakahiya.

"M-Mas maswerte ako sa'yo."

Nang tingnan ko siya ay para na siyang kamatis sa pagkapula kaya unti-unti akong napangiti. Heck. Kinikilig ako.

Mas lumapit ako sa kanya at naupo na sa harapan ng kitchen counter. Inaayos na niya ang mga ginamit niya at tinapon na ang mga dapat itapon. Nagpakalumbaba ako at pinagmasdan ang bawat kilos niya, pati ang pagpupunas niya roon. Nagsimula rin siyang maghugas ng mga ginamit niyang utensils at pinggan.

I couldn't help but admire that he cleaned some stuff while waiting for the pizza to cook. He didn't waste any time. Giyo na Giyo. Wala talaga siyang pinagbago.

"I can feel your eyes on me again," aniya muli.

"Well, couldn't help it. Your ass looks sexy," I said and chuckled. Lumingon ito sa akin at binigyan ako ng pilyong ngiti. "What?"

"That's why you love squeezing my ass that much when you moan and say you want me to fuck you harder."

I scowled at him so he laughed. I was rendered speechless by his laughter again. He sounded so free-spirited and happy. Masaya akong masaya siya. Hell. Why do I sound so whipped?

I guess I really am whipped.

Tumunog na ang timer kaya kumuha na si Giyo ng mitts at binuksan ang oven. He slowly got the pizza tray out of it and he placed it in front of me. Natakam ako sa bango nito, pati na sa hitsura ng pizza.

"Want me to cut it, babe?" tanong niya kaya umiling ako.

"Kumuha ka ng tinidor. Subuan tayo." He looked taken aback and then his eyes glinted with lust. Pinaningkitan ko siya ng mga mata. "Subuan ng pizza, hindi kargada." Tatawa-tawa siyang kumuha ng dalawang tinidor at saka tumabi sa akin. "Kahit kelan, ang halay mo."

"I didn't say anything, babe."

I groaned and gave him a glare.

"Pero alam ko 'yang tingin mo," I told him.

"Anong tingin?" Kunwari inosente pa 'tong lokong 'to.

"What else? You were eye-raping me again."

He chuckled and muttered, "Well, that's just fair. You were eye-raping me a while ago too."

"What? I wasn't!" mariin kong pagtanggi at saka nakita siyang iiling-iling na itinapat ang tinidor na may maliit na hiwa ng pizza sa aking bibig kaya ngumanga ako. Sinubo niya naman ito sa akin at masaya ko yung tinanggap. I ate with a smile and noticed him watching me. "What?"

"Nothing," nakangiti niyang sabi at pinanghiwa ang tinidor sa pizza bago ulit ako sinubuan. I pouted at him. "Say ahh."

"Ahh~" paungol kong sabi at nanlaki ang kanyang mga mata kaya humagalpak ako ng tawa. "Hahahahaha! That's priceless!"

Natawa na rin ito at susubuan ulit ako nang pigilan ko siya. Kinuha ko ang sariling tinidor at kumuha mula sa pizza bago ito itinapat sa kanyang bibig. Nanlaki ang kanyang mga mata pero kinain niya rin ang binigay ko.

"You look surprised," puna ko sa kanya.

"Yeah. Akala ko ako lang ang susubo sa'yo."

My forehead creased.

"Ba't naman? Subuan nga 'di ba? Dapat dalawa tayo."

His eyes widened.

"The two of us... Us..." he murmured, almost quietly and then he smiled. "Damn."

"What?" Ano na naman bang meron sa lalaking 'to? Parang nakahithit.

"We're gonna have a family and it just sunk in my mind that I'm gonna live together with you in one house in the future, that we'll have to raise the baby together."

"What the hell? Sa dami ng mga nangyari?!"

"Yeah. I just can't believe it. You and me..." He murmured and paused. "You're going to marry me, right?"

Inirapan ko ito bago dahan-dahan akong pumalakpak.

"Wow. A marriage proposal over pizza. Wow. Just wow," natatawa kong sabi.

"Do you want me to invite some people and propose?" seryoso niyang tanong kaya nabatukan ko siya.

"Siraulo. Ba't kailangan mo pang mag-invite? Ako lang naman ang aalukin mo ng kasal."

"I heard it puts pressure if some people are watching. Kung tataas ang tsansa na sasagot ka ng oo, bakit ko naman sasayangin ang pagkakataon?"

Pambihira. Uminit ang pisngi ko sa kadiretsahan niya.

"Then you should've called some people before asking me, idiot," I said. Nakamot nito ang batok. Mukhang nag-iisip na nga ito ng plano tungkol sa isang enggrandeng wedding proposal. Napailing na lang ako. "Pero hindi mo na kailangan ng kahit na ano dahil sasagot naman ako ng oo."

He looked at me with wide eyes.

"Oo?"

"Yeah, I'm going to marry you," I said coolly.

"But why?"

Doon na ako napanganga. Ang akala ko ay magtatatalon na ito sa tuwa pero heto at parang eng-eng na nagtatanong sa akin.

"Anong why?"

"Why do you wanna marry me? Is it because I got you pregnant?"

He's a weirdo. Saan ka ba makakakita ng nag-p-propose na kinikwestiyon pa ang gusto niyang pakasalan? Nasobrahan sa pagiging generous sa akin ang loko. Ibang klase magmahal.

"I want to marry you because I love you. Is that enough or do I have to get down on my knees and beg you to believe me?" He blinked like the idiot that he already is. "Now what?"

"Hindi nga?" Natampal ko na ang noo nito pero nagpatuloy siya sa pagtatanong. "I think we already opened this topic before but I'm really serious this time. Will you really marry me?"

"Ah, so you weren't serious before?" Sumimangot ako. "Talaga lang ha?"

"I was serious but not that serious." Ah, make up your mind. "Kasi hindi pa ako nagpagawa ng wedding ring noon."

Oh.

"At nagpagawa ka na ngayon?" I asked in curiosity. Natigilan siya, tila nagdadalawang-isip kung sasabihin ba niya o hindi. "I want them to have gold, silver, and bronze. Also, add two very red rubies."

"Why gold, silver, and bronze?"

"So I'm in the 1st, 2nd, and 3rd place in your heart."

"Damn." Ngumisi siya at nahihiyang tinakpan ang kanyang bibig. "So what are the rubies for?"

"Pula kasi. Dobleng pampasuwerte para sa mas mahabang relasyon."

He laughed and stood up. Hinawakan niya ang magkabila kong balikat at hinila ako payakap sa kanya. Ramdam na ramdam ko ang bilis ng pagtibok ng kanyang puso na kasingbilis na ng sa akin.

"I love you, babe," bulong niya at saka hinawakan ang magkabila kong pisngi bago ako hinalikan sa noo.

Nakita ko ang purong kasiyahan sa kanyang gwapong mukha bago ako hinalikan sa mga labi. Hinding-hindi ako magsasawang makita ang masaya niyang mukha sa tanang buhay ko.

"Mahal na mahal din kita, babe, kahit may pagkabaliw ka," I murmured.

Ngumuso ito.

"Mahal nga kita kahit baliw ka," aniya at saka ngumisi.

I groaned. Ang gwapo niya talagang ngumisi.