Harry i Penny obudzili się w tej samej chwili. Oboje się uśmiechneli, ponieważ cieszyło ich to, że zaraz będą mogli ze sobą porozmawiać.

Penny: Dzień dobry.

Harry: Dzień dobry.

Penny: Jak się spało?

Harry: Dobrze na całe szczęście, a tobie?

Penny: Także.

Penny: Kocham Pinkie Pie.

Harry: Kogo?

Penny: Pinkie Pie.

Harry: Nie kojarzę.

Penny: Jak możesz nie znać Pinkie Pie?

Harry: Normalnie.

Penny: My Little Pony.

Penny: Taki różowy kucyk.

Penny: Z balonami na boku.

Penny: Z różowymi ciemnymi lokami.

Penny: To jest własnie Pinkie Pie.

Harry: Nadal nie znam.

Penny: To musisz poznać, bo ją kocham.

Harry: Bardziej ode mnie?

Penny: Tak.

Harry: Aha. Dobrze wiedzieć.

Harry: Idę zjeść śniadanie.

Harry: Do usłyszenia.

Penny: Do usłyszenia.

Od autorki: Macie taki krótki na dobranoc. Kiedyś miałam na niego pomoc, ale dzisiaj on prysł. No trudno. Nie jestem z niego zadowolona, ale mówi się trudno.

~Pauline~