Prawie cztery i pół miesiąca.

Tyle trwała moja "krótka" przerwa na zebranie myśli. Sama nie wiem od czego powinnam zacząć. Przez cały ten czas próbowałam coś pisać, jak zresztą widzieliście, jednak najwyraźniej to nie był mój czas na tworzenie czegokolwiek. Siedząc sobie w domu podczas kwarantanny wpadłam nagle na nowy pomysł porzucając wszystkie, o których wcześniej myślałam i, które chciałam za wszelką cenę zrealizować. Uznałam, że skoro nie potrafię ubrać ich w słowa lepiej będzie odłożyć je na później. Tym właśnie sposobem powracam. Mam nadzieję, że znajdę czas, a przede wszystkim wenę na napisanie tego opowiadania tak jak bym chciała. Liczę, że ktokolwiek z was jeszcze tutaj jest i będzie chętny na czytanie jakichś wypocin po Nowym Początku. Liczę także na to, że naszych nowych bohaterów, których w zasadzie już mogę wam przedstawić, Hannę i Nicholasa, polubicie tak samo jak Adriana i Paulinę, Ethana i Meghan oraz Łukasza i Karolinę oczywiście. Jejku mam wrażenie, że to było tak niedawno, a już tyle czasu minęło od pierwszego opowiadania. Postaram się włożyć w to jak najwięcej serca i tyle czasu ile tylko będę mogła. Mam nadzieję, że czytanie umili wam ten czas tak jak mi pisanie. 

Dziękuję, że jesteście.

Do zobaczenia,

Skokomanka.