Prologue

"HAHAHA AKIN KA LANG DRUG." sabay hampas niya sakin ng hawak niyang tubo na tumama sa katawan ko. Kanina niya pa ako pinapahirapan. Sa madaling salita kanina niya pa ako tinutorture.

"TAMA NA PLEASE! HWAG MONG SAKTAN SI DRUG. KUNG GUSTO MO AKO NALANG ANG PAHIRAPAN MO. HWAG LANG SIYA." Narinig ko pang pagmamakaawang sabi ng babaeng mahal ko.

"HAHAHA."

"HAHAHA."

"HAHAHA."

"SAY GOODBYE TO YOUR DRUG, HAHAHA." Pagkasabing pagkasabi niya nun. Bigla akong nakaramdam ng matinding pagkahilo dahil pinalo na naman niya sakin yung tubong hawak niya pero sa oras na to sa ulo ko na tumama.

"NO, DRUG!"

Unti-unting nanlalabo ang aking paningin, muli kong sinulyapan ang babaeng mahal ko. Nakasalukuyang nakatali sa isang upuan. Alam kong may mga sinasabi siya sakin dahil nakikita kong kumikilos ang bibig nito. Pero para yata akong nabingi dahil di ko naman marinig ang sinasabi nito.

"I Love you." After I said that, Everything went black.

                      -       -    -     -    -     -

Paano kung isang araw magising ka nalang na walang maalala?

At isang litrato lang ang hawak mo bilang daan upang ang nakaraan ay maalala.

Isang litrato na maituturing mong susi sa mga alaalang nagbigay sayo ng saya.

At susi sa buhay mo upang makamit ang ligaya.

Pero pano kung ang saya na gusto mong mahanap ay mapalitan ng mga katotohanang di mo matanggap?

Will you take the risk of knowing your past?

Even if it will break your heart?