Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

❀Cap 13❀

Anteriormente.......

Shikadai: Ahhh todo es tu culpa Metal...
-dijo apuntandolo molesto-

Metal se quedó sorprendido, bajo la mirada y se fue de hay corriendo...

Kinata|Kaida:Metal.....

Todos miraron a Shikadai....

Kaida agarro del brazo a Shikadai y lo llevó a un pequeño Bosque....
.
.
.
.
.

[...]

Kaida empujó a Shikadai contra un árbol haciendo que este soltara un quejido de dolor.....

Shikadai: Kaida pero que?
-dijo con los ojos cerrados acáriéndose la parte de atrás de la cabeza-

Cuando la miro abrió un poco los ojos sorprendidos.....ya que.....

Kaida estaba apuntó del llanto.....

Kaida: te preguntaras porque estoy apuntó del llanto....
-dijo con una mirada melancolica-
Me rompe el alma cuando una persona esta sufriendo....y Metal esta sufriendo!.....
-dijo apuntó el camino donde habían venido-pidele una disculpa.....

Shikadai: es un fastidio....
-dijo mirando al suelo-
No debí hablarle así....
-Kaida lo ayudó a pararse-
Pero me consumió la ira.... Perdón...

Kaida: Yo te perdono... Pero sería en realidad una disculpa a Metal y no ami......
-dijo colocando su mano en su mejilla-
Venga mañana le pediras disculpas....

[...]                En la casa Nara

Temari: Sos muy blando Shikamaru.....

Temari esta enojada con su esposo

Temari: Por eso Shikadai hace puras tonterías!....

Shikamaru: Temari, espera no te  enojes...

Shikadai: Papa creo que no es buena idea decirle es-...

Temari: ustedes dos no cenan!

[...]                Narra Shikadai
                     Afuera de la casa

Vaya, que fastidio...tengo hambre....

???: Vaya.... Temari-San tiene su carácter....

Re conosco esa voz....

Shikadai: Que haces aquí Kaida?
-dije con una seja levantada-

Kaida: decidí tomar un poco de aire fresco.....
-dijo sentándose al lado mio-

De pronto sonó mi estómago.... Haciendo que mirara para otro lado avergonzado....

Que fastidio justo tenía que sonar ahora....

Kaida: Toma......

La miro y veo que me esta pasando una caja de dangos....

Yo la mire y tome la Caja....

Shikadai: de donde la sacaste?....
-pregunte mirándola a los ojos-

Kaida: Mamá me los dio si me daba hambre.... Pero por lo que veo alguien lo necesita más que yo...
-dijo mirándome con una media sonrisa-

Deja caja de dangos aun lado....

Shikadai: Gracias Tsundere.....

Me costo un par de segundos entender lo que había dicho....Kaida me matara.....

Levante la vista y ví a Kaida con el byakugan activado....

Kaida: Que No soy Tsundere!

Ella me empezó a pegar.... Valla no me esta pegando fuertemente.....

                5 minutos después

Ya me estoy cansando que me este pegando.....

Shikadai: Kaida! Ya basta!
-dije tomándola de las muñecas-

Ella me miro a los ojos y yo a ella.....

Kaida:S-Shikadai a-alejate si no quieres morir!...
-dijo intentando alejarme-

Shikadai: I que pasa si no lo hago....
-dije acercandome más a ella-

Ella se estaba poniendo Roja como un tomate....

Mientras me iba acercando podía admirar esos ojos violeta...

Sentí la punta de mi nariz con la suya.....

Temari: SHIKADAI NARA VE A TU HABITACIÓN A ACOSTARTE AHORA MISMO!

Los dos nos separamos altiro, mirando a diferentes lados....

Que fastidio, que incómodo....lo bueno que bien que la fastidiosa de mi madre estaba en la planta de arriba....

Kaida: será mejor que me valla....
-dijo parandose-

Shikadai: si será mejor que te vallas....
-dije imitando su acción-

Kaida: Adiós....
-dijo Llendose-

Solo suspire....

Me fui a mi cuarto a dormir....

❀❀A la mañana siguiente❀❀
❀Narra Boruto❀

Shikadai: Hey Metal!
-dijo haciendo que el nombrado se diera vuelta a verlo-

Me alegra que Shikadai se allá dado cuenta de su error...

Ahg no otra vez veo esa aura negra....
Esta rodeando a metal....

Metal le iba a dar una patada en la cabeza a Shikadai....

Pero Shikadai lo esquivo....

Inojin: Que le pasa?!

Shikadai: Nose!

Veo que Metal tiene un aura negra en su alrededor...

Inojin: que pasa Boruto?
-me pregunto-

Cuando volví a la realidad veo a metal que ya no tiene nada en su alrededor...

Boruto: ustedes no lo ven?

Shikadai: ver que?

Al parecer ellos no lo pueden ver...

Metal se puso en pocision de pelea...

Boruto: Shikadai tienes un plan?!...

Shikadai:Si....¡Corran!
-dijo agarrandonos del brazo-

Podíamos oir como metal nos gritaba mientras nos perseguía....

❀❀❀

Inojin: va a romper el jutsu!

Shikadai: ya no aguanto más....
-dijo desaciendo la sombra-

Puedo ver el aura que rodea a metal..

Metal corría hacia nosotros para golpearnos...

Pero de pronto cae al suelo cuando alzamos la vista podemos ver a la persona a la que noqueó a Metal...

Kinata: Tanto problema para esto....
-dijo con una mirada seria-

Boruto: K-Kinata que bueno que apareciste ahora Dattebasa...

Metal se estava despertando cuando alzó la vista nos miro a cada uno de nosotros...

Shikadai: Em.. Metal te pido disculpas por lo de ayer.....
-dijo mientras le estiraba la mano-
Amigos?....

Este solo sonrió y aceptó su mano....

Kinata: Metal quieres después almorzar con nosotros?
-dijo tocándole el hombro-

Metal: H-Hai Kinata-San....
-dijo mirándola -

De pronto metal corre un poco hasta quedar un poco lejos de nosotros....

Metal: Oigan! Se van a quedar ahi parados o van a venir a clase?
-dijo entusiasmado-

Solo nos miramos....

Shikadai e Inojin ivan adelante yo por mi parte iva atrás al lado de Kinata....

Boruto: Kinata pasa algo?
-dije tocándole el hombro haciendo que ella volteara a verme con esos ojos cafes-

Kinata: Eh? No.. No pasa nada...
-dijo con la mirada hacia el cielo-

De pronto casi se cae pero antes de que cayera al suelo la sujete del brazo...

Boruto: estas bien Kinata?...
-le pregunte-

Kinata: Emm si... Gracias....

Que le pasa hoy?está muy distraída...

Kinata: el Boruto una carrera?

Boruto: Claro Dattebasa!

Los dos corrimos hacia la Academia...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
☆*:. o(≧▽≦)o .:*☆
Holiiii
Si lo se e desaparecido
Pero ya estoy aquí...
Así que podré sacar más capítulos..
Más seguido..

Espero que ustedes no me tiren la chancla

Adiós!
.
.
.
.
.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro