1: Fortunate Son - Creedence Clearwater Revival

Αγαπητέ Ben,

    Βάζω στοίχημα πως αυτή τη στιγμή που τα διαβάζεις αυτά τα γράμματα, θα έχει καταλάβει πως η ζωή σου όλη έχει αλλάξει. Μεγαλώσαμε και ξαφνικά όλα αυτά τα μικρά και τα μεγάλα για τα οποία ζηλεύαμε τους γονείς μας έπεσαν πάνω μας. Μόνο τώρα μπορούμε να καταλάβουμε πως στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα. Πως υπάρχουν κανόνες οι οποίοι δημιουργούνται για να μη σπάνε από παιδιά σαν εμάς. Οι γονείς μας προετοίμασαν για αυτό. Ή τουλάχιστον προσπάθησαν.

    Δύο εβδομάδες πριν τα δέκατα πέμπτα γενέθλιά σου, περπατούσαμε μαζί στους διαδρόμους του σχολείου. Μου μιλούσες για την Amanda, την καινούρια μαθήτρια με την οποία έτυχε να είστε μαζί στο μάθημα της Φυσικής. Μιλούσες για εκείνη σαν να ήταν μια αιθέρια ύπαρξη, μια ύπαρξη την οποία ερωτεύτηκες πριν καν ρωτήσεις το όνομά της. 

    Εγώ στεκόμουν δίπλα σου και απλώς σε άκουγα. Μια φωνή μέσα μου είπε πως εγώ θα έπρεπε να ήμουν η κοπέλα για την οποία μιλούσες έτσι. Με τόσο θαυμασμό λες και ήταν το άλλο σου μισό.

   Θυμάμαι χαρακτηριστικά τι είπες εκείνη τη στιγμή. «Θα την παντρευτώ Juliet. Μια μέρα θα την παντρευτώ.». Εννέα λέξεις που με έκαναν να αναρωτιέμαι πώς μπορείς να λες τέτοιο πράγμα. Δέκα πέντε χρονών και να θες να δεθείς για πάντα με κάποια που δεν σου έχει μιλήσει ποτέ.

    Τρεις μέρες αργότερα ήρθες και είπες πως της ζήτησες να βγείτε. Είπε ναι σχεδόν αμέσως. Έλαμπες εκείνη τη μέρα Ben, σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο και σε κορόιδεψα για αυτό. Με φίλησες στο μάγουλο από τη χαρά σου. Ένα απλό χάδι το οποίο με έκανε να λάμπω και εγώ σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο.

    Και μετά δεν έλαμπες. Κράτησε λίγο η ευτυχία σου. Σου είχα πει να προσέχεις, γιατί μπορεί να βρεις τον μπελά σου αν πας παρακάτω με μια κοπέλα σαν την Amanda. Όμως δεν άκουσες, όπως πάντα.

    Η κοπέλα αυτοκτόνησε τέσσερις μήνες μετά το πρώτο σας ραντεβού. Μετά το πρώτο σας φιλί, τη πρώτη σας νύχτα μαζί. Τέσσερις μήνες αργότερα αυτή η πανέμορφη ύπαρξη την οποία ερωτεύτηκες, τη βρήκαν οι γονείς της κλειδωμένη στο μπάνιο, νεκρή μετά από μια μεγάλη δόση ναρκωτικών. Ένα χαρτί δίπλα στο άψυχο σώμα της έγραφε «Εκείνος φταίει για όλα, μπαμπά.».

    Γιατί Ben; Γιατί έφταιγες εσύ; Ίσως επειδή τη χώρισες τρεις μέρες πριν πάρει τη ζωή της από αυτόν τον κόσμο; Αυτό μου είχες πει. Πως εσύ τη χώρισες.

    Αλλά η αλήθεια ήταν κρυμμένη στα λόγια σου, και στο ημερολόγιο που κρατούσε κάτω από το στρώμα της. 

    Η αστυνομία το βρήκε και όταν εσύ ένιωθες ενοχές για ένα ψέμα, οι γονείς της ζήτησαν να γίνει εξέταση από τον ιατροδικαστή. Γιατί υπήρχαν στοιχεία που έλεγαν πως η κοπέλα που αγαπούσες τόσο πολύ, όχι μόνο σε παράτησε αλλά είχε έτοιμα τα πράγματά της και να παρατήσει τους πάντες, πολύ πριν αποφασίσει να φύγει μακριά σου. Αλλά κάτι τι κράτησε πίσω.

    Οι γονείς μας μαθαίνουν να παίρνουμε τις ευθύνες μας και να μη τις φορτώνουμε σε άλλους. Να μη λέμε πως αυτός φταίει για τα δικά μας λάθη. Να μη προσπαθούμε να τρέχουμε από τα προβλήματά μας. Να μη προσπαθούμε να τα παρατάμε.

    Τι είδους μητέρα μπορεί να αποφασίσει να αφαιρέσει τη ζωή της μόνο και μόνο να μη μάθουν οι υπόλοιποι το μικρό ένοχο μυστικό της; Ένα μωρό είναι ευλογία εξάλλου. Προφανώς ήταν ο θάνατος για εκείνη.

   Στο ημερολόγιό της έγραφε: «Ποιος νοιάζεται για ένα μωρό; Σίγουρα όχι εγώ. Και σίγουρα ούτε ο Ben. Δεν είναι καν δικό του εξάλλου.»

    Δεν έφταιγες εσύ Ben. Έφταιγαν οι γονείς της που δεν την προετοίμασαν.

    Είσαι αθώος. Ακόμη και αν το μαθαίνεις χρόνια αργότερα. Δεν σκότωσες κανέναν όπως νόμιζες. Η Amanda δεν αυτοκτόνησε επειδή εσύ την έκανες όπως είπε σε ένα κομμάτι χαρτί. Η Amanda αυτοκτόνησε για να κρύψει το γεγονός ότι με απλά λόγια, τα σκάτωσε. Και ενοχοποίησε εσένα, είπε σε όλους μέρες πριν τον θάνατό της πως εσύ τη χώρισες για λόγους που δεν ήξερε η ίδια, και πίστεψες και εσύ το δικό της ψέμα, όταν εκείνη έφυγε μακριά σου παίρνοντας κάτι πολύτιμο για εσένα.

    Ελπίζω να νιώσεις καλύτερα τώρα που ξέρεις την αλήθεια. Μπορεί να μην είμαι εκεί όταν θα τη μαθαίνεις, αλλά ήσουν προετοιμασμένος για αυτό. 

    Στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα Ben. Θα υπάρχουν ευτυχίες, λύπες και χαρές. Αλλά δεν χάνουμε τίποτα με το να προσπαθούμε. 

    Και αν το διαβάζεις αυτό, ξέρω πως δεν τα παράτησες. 

    Συγνώμη που εγώ τα παράτησα όμως.

-Juliet.