Σε ένα άδειο θέατρο, οι σκιές των ηθοποιών κρύβονται στα παρασκήνια.

Σε ένα άδειο θέατρο, το τρίτο κουδούνι δεν χτυπά ποτέ.

Σε ένα άδειο θέατρο, ο υποβολέας είναι κρυμμένος κάτω από τα σανίδια και, σαν τρελός, ψιθυρίζει τις ατάκες, ακόμα κι αν δεν τον ακούει κανείς.

Σε ένα άδειο θέατρο, οι προβολείς δείχνουν μόνο σκισμένες και τσαλακωμένες αφίσες και γόπες που βγάζουν ακόμα καπνό.

Σε ένα άδειο θέατρο, όλοι οι ηθοποιοί είναι κομπάρσοι, που δεν θα ακούσουν ποτέ την σκηνή να τρίζει κάτω από τα πόδια τους.

Σε ένα άδειο θέατρο, όλοι φοράνε την σάρκα κάποιου άλλου, επειδή δεν βρήκαν την δική τους.

Σε ένα άδειο θέατρο, το χειροκρότημα είναι ένας βόμβος, μία προσευχή που δεν συνειδητοποιούν ότι βγαίνει από τα δικά τους χείλη.

Σε ένα άδειο θέατρο, ο σκηνοθέτης είναι κωφάλαλος και το κοινό ένα μεγάλο ψέμα.

Σε ένα άδειο θέατρο, ο πρωταγωνιστής είναι ο καθρέφτης κι αν ποτέ δεν τολμήσει να ανέβει στην σκηνή, καλύτερα να κρεμαστεί από το σκοινί που κλείνει την αυλαία.

Σε ένα άδειο θέατρο, ο θάνατος δεν είναι παρά η πρώτη πράξη.