Αν είναι χριστουγεννιάτικα φωτάκια που αναβοσβήνουν
ή πυγολαμπίδες που πεθαίνουν,
δεν το ξέρω.

Αν είναι ο ρυθμός του αγαπημένου μου τραγουδιού
ή ο ήχος του σφυριού που καρφώνει το φέρετρό μου,
δεν το ξέρω.

Αν είναι ένα απλό, πολύχρωμο, μπερδεμένο κουβάρι κλωστής
ή οι σκέψεις μου,
δεν το ξέρω.

Αν είναι η μαμά μου που κλαίει μπροστά στην τηλεόραση
ή οι προσπάθειές μου να μην τα παρατήσω,
δεν το ξέρω.

Αν θα τελειώσει με εισπνοή
ή εκπνοή,
δεν το ξέρω.

Αν το χέρι μου γράφει οικειοθελώς
ή για να αποφύγει τα δάκρυα που βρέχουν την σελίδα,
δεν το ξέρω.

Αν θα τα καταφέρω
ή αν θα αποτύχω
ή αν είναι το ίδιο πράγμα,
δεν το ξέρω.

Δεν καταλαβαίνω τίποτα,
δεν πιστεύω τίποτα,
δεν ξέρω τίποτα.
Αυτό το ξέρω.