Αρχικά συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά έκανα τα νύχια μου και δυσκολεύομαι να γράψω στο πληκτρολόγιο.

Γελάστε ελεύθερα.

ΕΠΕΙΤΑ ΜΗΝ ΞΕΧΆΣΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΆΣΕΤΕ ΚΑΤΩ!

ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ!

Faidra pov:

"Δεν είναι πολύ κοντό αυτό που φοράς;" Με ρωτάει ο Άρης μπαίνοντας ξαφνικά στο δωμάτιο μου.

"Όχι. Είναι στο μήκος που πρέπει για να αναδεικνύει τα πόδια μου και να είμαι προκλητική, όχι πρόστυχη." Του απαντάω και απλώνω κόκκινο κραγιόν στα χείλη μου.

Μου αρέσει να ντύνομαι προκλητικά και να φοράω κοντά και σέξυ ρούχα.

Δεν το θεωρώ κακό ή πρόστυχο.

Όταν ήμουν μικρότερη είχα διάφορα σκαμπανεβάσματα με το βάρος του σώματος μου, με αποτέλεσμα να αποκτήσω κόμπλεξ, το οποίο άργησα να ξεπεράσω.

Τώρα όμως, έμαθα επιτέλους να με αποδέχομαι και να φοράω ρούχα τα οποία αρέσουν σε εμένα.

Φυσικά, όμως δεν επικρίνω τα άτομα, αγόρια και κορίτσια, που προτιμούν το πιο απλό ντύσιμο.

Ο καθένας όπως νιώθει άνετα.

"Τελικά εσύ θα τον φλερτάρεις ε;" Με ρωτάει και τον κοιτάζω μην καταλαβαίνοντας τον ελαφρώς νευριασμένο τόνο της φωνής του.

"Και οι δύο μας θα κάνουμε κίνηση. Το θέμα είναι εκείνος ποια θα επιλέξει. Αλλά εσένα τι σε νοιάζει αν επιλέξει εμένα;" Τον ρωτάω και τον πλησιάζω.

"Δεν με νοιάζει. Απλά θέλω να σιγουρευτώ ότι δεν θα τα κάνεις σκατά στην αποστολή, όπως στην προηγούμενη." Μου απαντάει και νευριάζω.

"Αρουλη! Πρόσεχε λίγο τα λόγια σου! Βάζω την ζωή μου και την ζωή της μικρής μου αδελφής σε κίνδυνο για να βοηθήσω εσάς. Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας υπακούω ή να ανέχομαι την άθλια συμπεριφορά σας. Δεν σας χρειάζομαι εγώ, αλλά εσείς. Ανά πάσα στιγμή μπορώ να σας καρφώσω και να τελειώσουν όλα! Οπότε μην τολμήσεις να μου το ξανά παίξεις το μεγάλο και αυστηρό αφεντικό! Κατάλαβες;" Του απαντάω και πάω να φύγω, όμως με πιάνει από το χέρι και με φέρνει κοντά του.

"Και γιατί δεν μας καρφώνεις; Γιατί ήρθες σε εμάς από την αρχή;" Μου λέει με σφιγμένα δόντια, ενώ είμαστε πολύ κοντά.

Μπορώ να θαυμάσω κάθε σπιθαμή του προσώπου του από εδώ.

Τα ανάκατα σγουρά μαλλιά του, τα μαύρα μάτια του, τα σαρκώδη χείλη του...

"Γιατί αυτό ήταν το σωστό, γιατί θα βοηθήσω τον κόσμο, μα κυρίως, γιατί οι γονείς μου είχαν ως αρχή να κάνουν το σωστό, όσο δύσκολο κι αν είναι και αυτό δίδαξαν και σε εμένα." Του απαντώ και νιώθω την καυτή ανάσα του να πέφτει πάνω στα χείλη μου.

"Πρόσεχε να μην σε καταλάβουν." Μου λέει και εκνευρισμένη και ελαφρώς απογοητευμένη απομακρύνομαι από εκείνον.

"Μην ανησυχείς...δεν θα βάλω σε κίνδυνο την αποστολή." Του λέω και πάω να φύγω ξανά, όμως βάζει το χέρι του στο μάγουλο μου και μου το  χαϊδεύει απαλά.

"Χέστηκα για την αποστολή. Αλλά αν πάει κάτι στραβά και σε καταλάβουν θα σου κάνουν κακό και...και..." Λέει αλλά δεν τελειώνει την φράση του και νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.

"Και;"

"Και-"

"Άρη! Φαίδρα! Άντε φεύγουμε!" Φωνάζει ο Ορφέας από κάτω και αμέσως απομακρυνόμαστε.

"Π-πάω κάτω." Λέει εκείνος τραυλίζοντας και κατεβαίνει βιαστικά.

Ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο μου ενθυμούμενη τα λόγια του.

Δεν θέλει να πάθω κακό!

Αυτό σημαίνει ότι με νοιάζεται!

Και αυτό μου δημιουργεί απίστευτη χαρά.

"Φαίδρα! Άντε! Πρέπει να φύγουμε! Ακούω την Θάλεια να φωνάζει και κατεβαίνω κάτω τρέχοντας.

Aris pov:

Είμαστε εδώ και μισή ώρα στο μαγαζί και παρακολουθούμε, με τον Ορφέα, τον Ζήση να φλερτάρει την Φαίδρα κι εκείνη να τον φλερτάρει επίσης.

Ναι, τελικά θέλει την Φαίδρα κι όχι την Θάλεια.

Κι εγώ εδώ και πόση ώρα έχω πεθάνει από την ζήλεια μου και προσπαθώ να μην γίνει αντιληπτό από κανέναν.

"Γιατί κοιτάς τον Ζήση λες και σου έβρισε την αδελφή;" Με ρωτάει ο Ορφέας και τον κοιτάζω με σηκωμένο φρύδι.

"Κοίτα ποιος μιλάει! Εσύ γιατί τον κοιτάς έτσι;" Του απαντάω ειρωνικά για να στρέψω την συζήτηση προς εκείνον.

"Επειδή η κοπέλα μου τον βρίσκει τον πιο ωραίο άνδρα στην Ελλάδα! Σε λίγο θα του βγάλει και τραγούδι!" Μου λέει εκνευρισμένος και μετά με κοιτάζει με μισό μάτι. "Μην προσπαθείς να αλλάξεις την συζήτηση όμως! Για εσένα μιλούσαμε! Τι έχεις;" Με ρωτάει και ξεφυσαω.

"Ίσως...λέω ίσως! Να ζηλεύω λίγο που η Φαίδρα φλερτάρει με τον Ζήση." Παραδέχομαι και ο Ορφέας γουρλώνει τα μάτια του.

"ΣΟΥ ΑΡΈΣΕΙ Η ΦΑΙ-;" Πάει να πει φωνάζοντας και του κλείνω γρήγορα το στόμα.

"Σκάσε ρε ηλίθιε!" Του λέω και βγάζω τα χέρια μου από το στόμα του. "Και όχι δεν μου αρέσει."

"Ναι καλά! Για αυτό έχεις γίνει πράσινος από την ζήλεια σου!" Μου απαντάει και το αγριοκοιτάζω.

"Θα σταματήσεις; Δεν μου αρέσει! Απλά νοιάζομαι για αυτήν...και την βρίσκω πολύ όμορφη και χαριτωμένη...και μου αρέσει το χαμόγελο της...και τα μάτια...και δεν μου αρέσει η ιδέα να φλερτάρει με τον Ζήση και- Χριστέ μου! Μου αρέσει η Φαίδρα!" Συνειδητοποιώ και χτυπάω το κεφάλι μου στο τραπέζι.

Αυτό πόνεσε.

"Παιδιά!" Ακούγεται η φωνή της Θάλειας και της κοιτάζουμε.

"Τι έγινε;"

"Η Φαίδρα είναι στο γραφείο."

______________________________________

Γεια σας παιδιά!

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά.

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε.

Η Φαίδρα και ο Άρης έχουν αρχίσει να έρχονται όλο και πιο κοντά.

Και ο Άρης παραδέχτηκε ότι του αρέσει η Φαίδρα.

Η Φαίδρα, όμως τι πιστεύετε ότι νιώθει;

Έπειτα, η Θάλεια τους ενημέρωσε ότι η Φαίδρα μπήκε στο γραφείο του Ζήση.

Θα καταφέρει να πάρει τις πληροφορίες που χρειάζεται;

Ή θα την καταλάβει ο Ζήσης;

Ερώτηση...

Συμπαθείτε τον Ζήση;

Έπειτα θα ήθελα να πω κάτι...

Πολλές φορές είδα σχόλια που η Φαίδρα αρέσει και επειδή η πρωταγωνίστριά έχει καμπύλες και αυτό αρέσει.

Λοιπόν...

Σε κάθε ιστορία αυτής εδώ της εφαρμογής η κακιά έχει το μεγάλο στήθος και η καλή γλυκιά λεπτή κοπέλα δεν έχει.

Ξέρετε πως κάνουν τα κορίτσια με μεγάλο στήθος να αισθάνονται;

Σε αυτήν την ιστορία η Φαίδρα έχει καμπύλες και δεν είναι η κλασική λεπτή κοπέλα με τον ωραίο κώλο που έχουμε συνηθίσει σε κάθε γαμημένη ιστορία.

Και τα κορίτσια με καμπύλες αρέσουν παιδιά! Άσχετο που όλοι και όλες το κατακρίνουν αυτό.

Και εγώ έχω μεγάλο στήθος.

Και έχω φάει πολύ λεκτικό μπούλινγκ, από κοπέλες κυρίως, για το στήθος μου.

Το γεγονός ότι κάποιες δεν έχουν και ότι τα αγόρια εντυπωσιάζονται με το μεγάλο στήθος δεν σημαίνει ούτε ότι φταίνε τα κορίτσια που έχουν, ούτε ότι πρέπει να κατηγορούνται για κάτι.

Οι περισσότερες πρωταγωνίστριές μου θα διαθέτουν καμπύλες κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους, αυτοί οι κάποιοι δεν είναι υποχρεωμένοι να διαβάζουν την ιστορία μου.

Αυτά.

Τα λέμε σύντομα.