Sky

Εβγαλα το στιλό από την άκρη των χειλιών μου αποφεύγοντας να κοιτάξω τον Wes.

Τι σκατα μου συμβαίνει;

"Την έλυσες;",με ρώτησε μερικά δευτερόλεπτα αργότερα αφού ασχολήθηκε λίγο με το κινητό του.

Έγνεψα καταφατικά και του έδειξα το χαρτί στο οποίο έγραφα.Εκεινος το έλεγξε και ξεκίνησε να γράφει κάτι καινούργιο για να λύσω.
Σηκώθηκα από την καρέκλα μου και πήγα να πάρω την ζακέτα μου,καθώς ξεκίνησαν πάλι να με πιάνουν κρυάδες.

"Πιες λίγο από το σιρόπι.Θα νιώσεις καλύτερα.",είπε χωρίς να με κοιτάζει.
Έκανα όπως μου είπε και μετά από λίγο έκατσα ξανά στην καρέκλα δίπλα του.Κοιταξα το κλειδί του δωματίου μου που του είχε δώσει η Amanda και γρήγορα το άρπαξα.

"Φέρτο πίσω!",είπε και προσπάθησε να μου το πάρει.

"Όχι!Δεν θα μπαίνεις εδώ μέσα όποτε σου καπνίσει.Μπορει να κάνω κάτι.",παραπονέθηκα.

"Πρέπει να το επιστρέψω.",είπε και τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.

"Δηλαδή δεν στο έδωσε η Amanda;",ρώτησα και προσπάθησα να φωνάξω αλλά η φωνή μου με είχε προδώσει.

"Απλά χθες χρειαζόμουν κάπου να κρυφτώ.",εξήγησε.

"Αλήθεια τι έγινε με τον Leo;",ρώτησα.

"Σαν τι να γίνει Sky;",ανταπέδωσε και σήκωσε το ένα του φρύδι.

"Είπες πως πηγές με την κοπέλα του.Σωστα;",τον ρώτησα.

"Σωστά.",απάντησε και απέφυγε να με κοιτάζει.

"Γιατί;",τον ρώτησα και ακούμπησα το κεφάλι μου στην παλάμη μου.

"Τι εννοείς γιατί;Έχω κάποιες ανάγκες.",εξήγησε σαν να έλεγε κάτι το προφανές.

"Δηλαδή εδώ είσαι για να ικανοποιήσεις την ανάγκη σου;",τον ρώτησα και ξεκίνησα να νευριάζω.

Αλήθεια πως τον άφησα να με πλησιάσει;Είναι όπως όλοι οι άντρες.Καμια διαφορά.

"Όχι Sky.Δεν είμαι εδω για να γαμησω αν αυτό εννοείς.",είπε και στριφογυρισε τα μάτια του."Εκτός αν θες."

Τον κοπάνησα στο μπράτσο και εκείνος γέλασε.

"Ξέρεις θα γινόμασταν καλοί φίλοι αν δεν με μισουσες τόσο.",είπε και έτριψε το μπράτσο του.

"Θα γινόμασταν καλοί φίλοι αν δεν σκεφτοσουν με το όργανο σου,αλλά με το μυαλό σου.",απάντησα ειρωνικά.

"Ει!Δεν το κάνω!Οχι πάντα δηλαδή.",είπε δήθεν θιγμένος."Αλλά όταν βλέπω ένα δέκα στα δέκα το κάνω."

"Δέκα στα δέκα;",τον ρώτησα.

"Ξέρεις όλο το πακέτο πάνω,όλο το πακέτο κάτω.",είπε και σήκωσε το ένα του φρύδι παίρνοντας μια πονηρή φάτσα.

"Σαν την Riley ένα πράγμα δηλαδή.",σχολίασα και κοίταξε μια φωτογραφία της που είχε κρεμάσει στον τοίχο.

"Ναι δεν λέω ωραία η Riley.Αλλα δεν είναι αυτό που έχω στο μυαλό μου.",εξήγησε.

Έγνεψα καταφατικά και γύρισα το κεφάλι μου ξανά στην άσκηση που ελυνα.

"Σ'αρεσει ο Leo;",με ρώτησε από το πουθενά.

Γύρισα τον κοίταξα και ξέσπασα σε γέλια και εκείνος σήκωσε το ένα του φρύδι.

"Καλό το αστείο Wes.",είπα και συνέχισα να λύνω την άσκηση.

"Γιατί όχι;Εννοώ δεν είναι άσχημος.",εξήγησε.

"Είσαι γκέι;",τον ρώτησα και αμέσως σηκώθηκε από την καρέκλα του και με έριξε στους ώμους του.

"Άφησε με κάτω!",είπα και τον κοπάνησα στην πλάτη.

Με πέταξε πάνω στο κρεβάτι μου και ανέβηκε από πάνω μου.

"Θέλεις να σου δείξω αν είμαι γκέι;",με ρώτησε και με πλησίασε.
Έμεινα να τον κοιτάζω χωρίς να έχω λόγια να πω.Ενιωθα την καρδιά μου να κοντεύει να βγει από το στήθος μου.
Μέχρι που άνοιξε η πόρτα και η Riley πλέον βρισκόταν μπροστά μας.

"Χριστέ μου!Διακοπτω κάτι;Συγγνώμη θα φύγω αμέσως!",είπε και έκανε να φύγει αλλά εγώ πέταξα τον Wes από πάνω μου στο πάτωμα.

"Δεν διακόπτεις κάτι.",την καθησύχασα και κοίταξα άγρια τον Wes.

"Απλά ήταν από πάνω σου και εσυ από κάτω και-"

"Riley,ανάσα.",είπα και πήρε μια βαθιά ανάσα.

Ο Wes σηκώθηκε από το πάτωμα και κατευθύνθηκε προς το γραφείο μου να μαζέψει τα βιβλία του.

"Νομίζω πως τελειώσαμε για σήμερα.",είπε και τα έβαλε μέσα στην κόκκινη του τσάντα.

Έγνεψα καταφατικά και τον ακολούθησα προς την πόρτα.

"Ποτέ θες να ξαναέρθω;",με ρώτησε χαλαρά και ακούμπησε το σώμα του στην κάσα της πόρτας.

"Δεν ξέρω.Εχω κάπως γεμάτο προγραμμα.",προσπάθησα να βρω δικαιολογία.

"Ωραία αύριο στις 6.",είπε και γύρισε την πλάτη του.

"Μα δεν με ρώτησες αν μπορώ!",του φώναξα.

"Μα δεν ήταν ερώτηση Sky.Σε περιμένω σήμερα στον αγώνα του μπάσκετ.Μπηκα στην ομάδα.",είπε και ξεκίνησε να περπατάει μακριά μου.

Έκλεισα την πόρτα και άφησα μια ανάσα που κρατούσα τόση ώρα.

"Χριστέ μου δεν το πιστεύω!Με τον Wes;Αλήθεια Sky,είσαι τόσο τυχερη πραγματικά είναι τόσο όμορφος και τόσο τέλειος.",ξεκίνησε να ουρλιάζει η Riley.

Πήγα κοντά της και της έκλεισα το στόμα.

"Πρώτον ησυχα.Αυτος ο ανώμαλος μπορεί να είναι πίσω από την πόρτα και να μας ακούει.Δευτερον εγώ με τον Wes δεν έχουμε τίποτα.Ανηκει στο είδος των αγοριών που σιχαίνομαι και το ξέρεις.",της είπα και εκείνη άνοιξε τα μάτια της,ενώ έβγαλε το χέρι μου από το στόμα της.

"Sky.Κοιταξε με.",είπε σοβαρά.
"Ο Wes είναι ότι πιο καυτό κυκλοφορεί αυτή την στιγμή στο πανεπιστήμιο."

"Και εμένα δεν με νοιάζει Riley.Εχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω από το να παίζω με τον Wes και τις ορεξουλες του.Απλα με βοηθάει με τα μαθηματικά.",της εξηγησα αλλά δεν έμοιαζε να πείθεται.

"Σήμερα είναι ο αγώνας μπάσκετ του πανεπιστημίου μας με το Southampton.Θα πάμε;",με ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια της μπροστά από το στήθος της.

"Δεν ξέρω αν μπορώ.",της απάντησα και έκατσα πάνω στο κρεβάτι μου.

"Γιατί όχι;Θα είναι όλοι!",είπε και πήρε μια λυπημένη φάτσα.

"Με κάλεσε και ο Wes.Δεν θέλω να πιστεύει πως πάω για εκείνον.",της εξηγησα και έριξα το κεφάλι μου πίσω στα μαξιλάρια."Άσε που δεν νιώθω και πολύ καλά.Μην ξεχνάς είμαι άρρωστη.",τόνισα.

"Θα παρεις ένα χάπι.Ελα μην με αφήσεις μόνη μου.",με παρακάλεσε.

Γύρισα να την κοιτάξω και είχε πάρει ένα ύφος παραπόνου.Ξεφυσηξα και σήκωσα το σώμα μου από το κρεβάτι.

"Εντάξει.Ενταξει.",είπα και εκείνη χαμογέλασε αγκαλιάζοντας με.

[...]

"Οι Μαύροι Διάβολοι προηγούνται στο σκορ για 2 πόντους και ο αγώνας κοντεύει να τελειώσει!",παραπονέθηκε η Riley."Θα χάσουμε."

Κοίταξα από τις κερκίδες το γήπεδο και παρατήρησα τον Wes να προσπαθεί να πάρει την μπάλα.Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου και ένα πονηρό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο του,ενώ εγώ μαζεύτηκα στην θέση μου.

Με γρήγορες κινήσεις πήρε την μπάλα από τον αντίπαλο του και ξεκίνησε να τρέχει προς την μπασκέτα της αντίπαλης ομάδας.Σταθηκε λίγα μέτρα μακριά και πέταξε την μπάλα.Ολο το γήπεδο είχε μείνει απόλυτα προσηλωμένο βλέποντας τα δευτερόλεπτα να τελειώνουν.Η μπάλα του Wes μπήκε μέσα στο καλάθι και ο αγώνας έληξε με το τρίποντο του Wes να δίνει την νίκη σε εμάς.

Όλη η κερκίδα σηκώθηκε και χειροκροτούσε ενώ οι συμπαίκτες του τον σήκωσαν ψηλά.Το βλέμμα του έπεσε μια ακόμη φορά πάνω μου.

Και τότε μου έκλεισε το μάτι.

Γειααααα σαααας!

Τελείωσαν οι πανελλήνιες και ανεβάζω παντού.
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο και να μου δείξετε την αγάπη σας με ψήφους και σχόλια.

Θα τα πούμε σύντομα!