Κεφάλαιο 4:"Υπέροχος Λαιμός"
Sky
Τα νέα έχουν κανει τον γυρο του πανεπιστημίου απο το πρωι.Δεν έχουν περασει ούτε δυο μήνες απο τοτε που ο Wes πατησε το πόδι του εδω και ειναι το τρίτο πάρτυ που κανει.
Στο πρώτο η Riley με πίεσε τοσο πολυ να παμε που όχι μονο πηγα αλλα το διάλυσα κιόλας στα πρώτα πέντε λεπτα που μπήκα μεσα στο δωμάτιο του.
Πως;
Ξεκινησα να φωνάζω πως ειδα τον πρύτανη να κυκλοφορεί με αποτέλεσμα όλοι να τρομάξουν και να μαζέψουν οτι ναρκωτικά και αλκοόλ είχαν και να φύγουν.
Τα λόγια του Wes ηταν:
"Θα το πληρώσεις πολυ άσχημα."
Και φυσικα το πλήρωσα την αμέσως επόμενη μερα που μόλις άνοιξα την πόρτα ένας κουβάς με κέτσαπ επεσε στο κεφαλι μου.
Και σαν αυτο δεν έφτανε ο Wes στεκοταν απέναντι μου με το κινητο στο χερι του να αποθανατιζει αυτη την υπέροχη στιγμη.
Φυσικα και η χαρα του δεν κράτησε πολυ καθώς ξεκίνησα να τρέχω πισω του φωνάζοντας οτι θελω μια αγκαλιά με αποτέλεσμα να γίνουμε και οι δυο γεμάτοι με κέτσαπ.
Το δευτερο πάρτυ απο οσο έμαθα ηταν μια αποτυχία.Δεν εκανα καν τον κόπο να παω αυτη την φορα καθώς ειχα πολυ διαβασμα.
Ηταν αποτυχία,καθώς κάποιος ειχε την έξυπνη ιδέα να βάλει σκυλοτροφή μεσα στις σαλάτες με αποτέλεσμα το δωματίο του Wes να γινει εστία εμετού.
Οποτε;Τριτη και φαρμακερή.
Ο Wes ειχε κανει μια εκδήλωση στο Facebook που ανέφερε πως όλοι ειναι καλεσμένοι.
Να δω πως θα χωρούσαν τουλαχιστον εκατό άτομα μεσα σε μια εστία που ηταν το πολυ 60 τετραγωνικά.
"Sky!",ακουσα μια φωνή και γύρισα πισω μου να δω τον Alfie να με ακολουθεί.
Σταμάτησα να περπατάω και τον περίμενα να ερθει δίπλα μου.
"Τι εγινε;",τον ρώτησα και κράτησα καλυτερα τα βιβλία μου.
"Εχεις ακούσει τι εχει σκοπό να κανει ο Wes απόψε;",με ρώτησε.
"Πάρτυ;",ειπα λες και ηταν αυτονόητο.
"Εκτός απο αυτο.",τόνισε.
Σήκωσα το ενα μου φρύδι και εκείνος πήρε μια βαθιά ανάσα.
"Θελει να το κανει σε δυο χώρους.Στο δικό μας δωμάτιο και στο διπλανό.Και μάντεψε ποιος μένει δίπλα..",ξεκίνησε να λεει.
"Ο Scott..",ψιθύρισα.
Ο Scott ηταν ο πρώτος έμπορος ναρκωτικών σε ολο το πανεπιστήμιο.Ειχαν ακουστεί φήμες πως ειχε φυτέψει κιόλας -απο την παραγωγή στην κατανάλωση-,αλλα μόλις εγινε έλεγχος απο την αστυνομία φυσικα και δεν βρήκαν τιποτα.
"Ακριβως.Οποτε αν σκοπεύεις σημερα να διαβασεις με την ησυχία σου απλα να ξερεις πως δεν θα συμβεί.",εξήγησε.
"Τοτε θα παω.",ειπα και ο Alfie με κοίταξε λες και έβλεπε εξωγήινο.
"Εχεις πυρετο;",με ρώτησε και έπιασε το μέτωπο μου."Οντως εισαι ζεστή."
"Σταματα Alfie σοβαρά μιλάω.Θα πάω.",επανέλαβα.
[...]
"Καίγεσαι στον πυρετο.",είπε η Riley και έβγαλε το θερμόμετρο απο το στόμα μου."39,5"
"Τόσο χαλια;",ρώτησα και επεσα πισω στο μαξιλάρι.
Εκεινη έβαλε τον σάκο της στους ώμους της.
"Τοσο χαλια.Πραγματικα μακάρι να μπορουσα να κάτσω..αλλα εχει γενέθλια η μαμά μου.",ειπε και μουτρωσε.
"Δεν πειραζει..θα μείνω εδω..μπορεί να παω και καμια βολτα.",ειπα.
"Τι βολτα;Το ξεχνάς.Μην με αναγκάσεις να σε κλειδωσω εδω μεσα.",ειπε.
"Καλά,καλά.Μπορείς να μου φέρεις το λαπτοπ μου;",την ρώτησα και της έδειξα πανω στο γραφείο μου.
Εκεινη έγνεψε και μου το άκουμπησε κοντα μου.
"Αν χρειαστείς κατι εχω πει στον Alfie να εχει τον νου του.",τόνισε.
"Δεν πρόκειται.Εχουν και το πάρτυ σημερα.",της εξήγησα.
"Μήπως ειναι κακή ιδέα που σε αφηνω;",με ρώτησε και άφησε κατω τον σάκο της.
"Riley.Δεν είμαι μωρο.Μπορω να τα βγαλω πέρα.",της εξήγησα.
"Καλα τοτε.Πάω,θα τα πούμε μεθαύριο.",ειπε και με χαιρέτησε.
"Να προσεχεις.",απαντησα και άνοιξα το λαπτοπ μου.
Κατέβασα μερικά επεισόδια απο το teen wolf και ξεκινησα να βλεπω.Λιγη ωρα αργότερα ένιωσα τα βλέφαρα μου να βαραίνουν και με πήρε ο υπνος.
"Sky..",ακουσα έναν ψίθυρο.
Με όση δύναμη ειχα άνοιξα τα μάτια μου.Καιγομουν απο τον πυρετο.Κοίταξα γύρω μου και ειδα τον Wes πεσμένο στο πάτωμα.
Ή είχα παραισθήσεις απο τον πυρετο ή ο αναρχικός ειχε μπει στο δωμάτιο μου.
"Σε παρακαλω πες μου οτι εισαι απλα ενα ονειρο ή κατι τετοιο.",παρακάλεσα.
"Sky αλήθεια θέλω την βοήθεια σου.",ειπε.
"Ωραια εισαι πραγματικός.Πως σκατα μπήκες εδω μεσα;!",ουρλιαξα.
"Μην φωνάζεις!Έχω τους τρόπους μου.",ειπε συνεχίζοντας να ψιθυρίζει.
"Wes πραγματικα ειμαι χάλια.Απλα φύγε.",τον παρακάλεσα και ξαναξαπλωσα.
Εκείνος σηκώθηκε απο το πάτωμα και ένιωσα το σώμα του να βουλιάζει στο κρεβάτι δίπλα.
Άνοιξα τα μάτια μου διάπλατα.
"Τι.Σκατά.Κάνεις.",ειπα τονίζοντας καθε λέξη.
"Sky πραγματικα βοήθησε με.Οποιος σου χτυπήσει την πόρτα απλά πες οτι δεν με ειδες πουθενα εντάξει;",ρώτησε έχοντας γυρισει το σώμα του προς το δικό μου.
"Έχεις διαπράξει κάποιο έγκλημα;Γιατί κρύβεσαι;",τον ρώτησα πανικόβλητη.
Αυτο το παιδι ηταν σκέτος μπελάς.Τιποτα δεν μου εκανε εντύπωση.
"Αν μου υποσχεθείς οτι θα κανεις αυτο που σου ειπα σου υπόσχομαι να σου πω τα παντα.",εξήγησε και εκεινη ακριβως την στιγμη χτύπησε η πόρτα.
"Υπόσχεσαι;",τον ρώτησα μια τελευταία φορα.
Εκείνος έγνεψε γρηγορα καταφατικά το κεφαλι του και εγω σηκώθηκα απο το κρεβάτι.
Ζαλιζομουν τοσο πολυ.Ανοιξα την πόρτα του δωματίου μου.
Απέναντι μου στεκοταν ο Leo.
Αυτός μου ελειπε τωρα.
"Τι θες;",τον ρώτησα και έγειρα το κεφαλι μου προς την πόρτα,ενω κατέβασα τα μανίκια της ζακέτας μου.
"Άρρωστο το γατάκι;",με ρώτησε.
Λιγο ακομη να συνέχιζε θα του εχωνα μπουνιά.
"Καληνυχτα.",ειπα και πηγα να κλείσω την πόρτα αλλα έβαλε το πόδι του εμποδίζοντας με.
"Όχι τοσο γρηγορα.Για πες μου.Έχεις δει πουθενα τον δικό σου;",με ρώτησε.
"Ο οποίος ειναι;",ρώτησα.
"Τον Wes."
Έπνιξα ενα γελιο και ο Leo με κοίταξε περίεργα.
"Πρώτον δεν ειναι δικός μου.Δευτερον τι σκατα να κανει ο Wes μαζι μου;",είπα οσο πιο πειστικά μπορουσα.
"Μμ.Το ελπιζω.Θα σε παρακολ-",πριν προλάβει να τελειωσει την πρόταση του ειχα κλεισει την πόρτα στα μούτρα και κλείδωσα.
Οταν επέστρεψα μεσα ο Wes ειχε πεθάνει στο γελιο.
"Είσαι τρομερή Sky του άξιζε.",ειπε και συνέχιζε να ειναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου.
"Ωραια νομιζω αρκετα δευτερόλεπτα ήμουν καλη μαζι σου.Σηκω τωρα απο το κρεβάτι μου,αλλιώς θα φτερνιστω πανω σου.",ειπα και αμέσως σηκώθηκε.
"Ξεκινά να εξηγείς.",ειπα.
"Πήγα με την γκομενα του.Δεν φταίω εγω αληθεια.Αυτη με περιτριγύριζε απο την πρωτη μερα που πάτησα εδω το πόδι μου.",εξήγησε.
Στριφογυρισα τα μάτια μου.
"Σοβαρα τωρα;Καλύπτω δηλαδή τις μαλακιες σου;Να αισθάνεσαι τυχερός που σε αντιπαθώ λιγότερο απο οτι τον Leo.",ειπα.
"Με αντιπαθείς;",με ρώτησε και ξάπλωσα πισω στο κρεβάτι ενω εκείνος κάθισε στο πάτωμα δίπλα απο το κρεβάτι.
"Με ολη μου την ψυχη.",είπα και χαμογέλασα ψεύτικα.
"Έλα τωρα Sky.Αν με αντιπαθούσες δεν θα με καλύπτες.",σχολιασε.
Δεν ήθελα να απαντήσω.
Ετσι ακολούθησα την εύκολη λύση.Έκανα οτι κοιμόμουν.Ο Wes σηκώθηκε απο το πάτωμα και εκανε στην άκρη τα μαλλια απο τον λαιμο μου.
Η κίνηση του αυτη εστειλε ενα κύμα ηλεκτρισμού σε ολο μου το σώμα.
Σύνελθε Sky.
Και τοτε με πλησίασε στο αυτί.Η καυτή του ανάσα χτυπούσε πανω στον λαιμο μου τον οποίο χάιδευε με το χερι του.
"Σου έχουν πει ποτέ ότι εχεις υπεροχο λαιμο;"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro