Sky

"Τι εννοείς;",με ρώτησε ο Wes και γύρισε το βλέμμα του προς το μέρος μου.

Αναμνήσεις ξεκίνησαν να με πολιορκούν για μια ακόμη φορά.Ο δωδεκάχρονος εαυτός μου ήταν τόσο αδύναμος και λυπημένος.

"Δεν έχει σημασία.Αυτο που μετράει είναι το τώρα και το μέλλον.",απάντησα και κοιταξα έξω από το παράθυρο.

"Ξέρεις κάτι που έχω καταλάβει για σένα;",είπε ο Wes και ξαναγύρισα την προσοχή μου σε εκείνον,καθώς έκανε μια παύση.

Σήκωσα το ένα μου φρύδι και του έκανα νόημα να συνεχίσει.

"Πως ότι και αν είναι αυτό που έχεις περάσει,όχι μόνο σε έκανε πιο σκληρή,αλλά φοβάσαι να έχεις άτομα κοντά σου.",είπε εκείνος και χαμήλωσα το βλέμμα μου.

"Απλώς δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους.",εξήγησα και έβαλα το ένα πόδι μου πάνω στο άλλο.

Ο σερβιτόρος ήρθε και μας έφερε αυτά που είχαμε παραγγείλει.Κοιταξα για μερικά δευτερόλεπτα το κέικ κολοκυθας και ήπια μια γουλιά από την σοκολατα μου.

"Έλα δοκίμασε.",με παρότρυνε ο Wes που είχε ήδη φάει μια μπουκιά από το δικό του.

Έπιασα το πιρούνι και εβαλα μια μπουκιά στο στόμα μου.Ήταν όντως υπερβολικά γευστικό.

"Λοιπόν;",με ρώτησε και σήκωσε το ένα του φρύδι.

"Είναι πολύ ωραίο.Το παραδέχομαι.",απάντησα και ήπια λίγο από την σοκολάτα μου.

"Πες μου κάτι Sky.Ποτε ήταν η τελευταία φορά που αφέθηκες ελεύθερη;",με ρώτησε και έστρεψα ξανά το βλέμμα μου σε εκείνον.

"Τι εννοείς;",τον ρώτησα και έγειρα το κεφάλι μου στο πλάι.

"Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που δεν είχες υποχρεώσεις και απλά έκανες κάτι επειδή το ήθελες.Ποτε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες ελεύθερη;",ρώτησε και ακούμπησε το κεφάλι του στην παλάμη του,ενώ με κοιτούσε περιμένοντας την απάντηση μου.

"Δεν-δεν θυμάμαι.",απάντησα και αυτή ήταν η αλήθεια.

Ένιωθα τόσο πνιγμένη από όλες τις υποχρεώσεις μου,που σχεδόν ξεχνούσα να ζήσω.Και δεν ήταν μόνο οι υποχρεώσεις,αλλά και αυτή η μάσκα που έβαζα καθημερινά στο πρόσωπο μου.Η μάσκα της αλύγιστης.

"Ισως ένιωσα λίγο στο πάρτυ.",συμπλήρωσα και εκείνος κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.

"Έτσι είσαι ελεύθερη δηλαδή;Λυπημένη;",ρώτησε ξανά και εγώ μαζεύτηκα στον εαυτό μου.

"Μπορούμε να κάνουμε τα μαθηματικά;Σε λίγες μέρες δίνουμε;",ρώτησα για να αλλάξω θέμα και η λάμψη από τα μάτια του Wes χάθηκε.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και κούνησε το κεφάλι του.

"Δεν μου αρέσει να ανοίγομαι.Ειδικα σε άτομα που δεν ξέρω τι θέλουν από εμένα.",πρόσθεσα όταν εκείνος είχε πιάσει την τσάντα του για να βγάλει τα βιβλία.

"Να βοηθήσουν θέλουν.",εξήγησε και ακούμπησε το μεγάλο βιβλίο των μαθηματικών στο τραπέζι.

"Γιατί να με βοηθήσεις Wes;Τι λόγο έχεις;",τον ρώτησα και εκείνος έστρεψε ξανά το βλέμμα του προς τα εμένα.

"Δεν ξέρω Sky.Ειλικρινα ακόμη το σκέφτομαι μερικές φορές για προσπαθώ να βοηθήσω ένα άτομο που δεν το θέλει.",είπε και άνοιξε το βιβλίο.
"Γράψε αυτή την άσκηση.",πρόσθεσε και μου έδειξε με το δάχτυλο του.

Έβαλα μια τούφα πίσω από το αυτί μου και έπιασα το μολύβι μου ξεκινώντας να αντιγράφω την άσκηση.

"Γιατί αποφάσισες να έρθεις εδώ μετά από τόσα χρόνια;",τον ρώτησα,καθώς έκανα κάτι πράξεις.

"Απλά ένιωσα άνετα να έρθω εδώ.Μονος μου δεν θα μπορούσα βέβαια.",εξήγησε και με παρατηρούσε,καθώς έγραφα.

"Wes να σε ρωτήσω κάτι;",είπα και άφησα κάτω το μολύβι μου.

"Αυτό δεν έκανες και πριν λίγο;",απάντησε εκείνος και γέλασε.

Στριφογυρισα τα μάτια μου και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.

"Από που ήξερες τον Leo;Και μην μου πεις πως δεν τον γνώριζες από παλιά.",είπα και εκείνος στραβοκαταπιε.

"Δεν σε αφορά αυτό.",απάντησε κοφτά και μου έδειξε το τετράδιο να συνεχίσω την άσκηση.

"Ωραία λοιπόν θα κάνω μια ερώτηση που με αφορά.Τι θέλετε από εμένα;Ο Leo εκείνη την μέρα που τσακωθήκατε στον Frank είπε ξεκάθαρα πως θέλεις το ίδιο με εκείνον από εμένα.",είπα και σταυρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.

"Sky,απλά τελείωσε την άσκηση.",απάντησε και ακούμπησε ξανά το μολύβι πάνω στο τετράδιο μου.

"Για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν εμπιστεύομαι κανέναν.",είπα καθώς έγραφα.

Εκείνος δεν μίλησε και έβγαλε το κινητό από την τσέπη του.Ξεκινησε να ασχολείται με αυτό,όσο εγώ τελείωνα την άσκηση.

"Είχες ποτέ αγόρι;",με ρώτησε από το πουθενά.

"Τι ερώτηση είναι αυτή πάλι Wes;",απάντησα και κατέβασα το μολύβι μου.

"Απλά ρωτάω.Δεν είναι κάτι κακό.",εξήγησε και σήκωσε τα χέρια του.

"Ναι είχα.",απάντησα και κοίταξα έξω.

Η τελευταία φορά που είχα αγόρι πρέπει να ήταν κάπου στο γυμνάσιο και για περίπου μια βδομάδα.

"Εσυ;"ρώτησα και γύρισα προς το μέρος του.

"Αν είχα αγόρι;",απάντησε και γέλασε.

Τον χτύπησα στον ώμο και γέλασα μαζί του.

"Ναι είχα κοπέλες στο παρελθόν.Αν και δεν είμαι σχεσακιας.",εξήγησε και σήκωσε τους ώμους του.

"Παρόλα αυτά δηλώνεις πως δεν είσαι σεξιστής,ενώ ξεκάθαρα χρησιμοποιείς τα κορίτσια για την δίκη σου προσωπική ευχαρίστηση;",είπα και τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα.

"Πολύ ψαγμένο αυτό που είπες.",είπε και κούνησε το κεφάλι του πάνω κάτω.
"Και δεν αναγκάζω καμία κοπέλα να κάνει κάτι μαζί μου.Απλα είναι η δύναμη της θέλησης."

"Ναι Wes,μπορείς να το πάρεις κι άλλο πάνω σου ποσό όμορφος είσαι!",είπα και αμέσως έκλεισα το στόμα μου.

Γιατί το είπα τώρα αυτό;

Εκείνος με κοίταξε με ένα μισό χαμόγελο και μισοεκλεισε τα μάτια του.

"Πιστεύεις ότι είμαι όμορφος,Sky;",ρώτησε και με πλησίασε.

"Για τον εαυτό σου μιλούσα τι πιστεύεις.Αν αυτό βγάζει νόημα.",ειπα γρήγορα και κοίταξα από την άλλη μεριά.

"Και εγώ ρωτάω εσένα.",απάντησε κοφτά με μια ήρεμη φωνή.

Κοίταξα το ρολόι μου.Είχε πάει ήδη μια και είχα μάθημα σε μιάμιση ώρα.

"Πρέπει να γυρίσουμε Wes.Έχω μάθημα.",τόνισα και ξεκίνησα να μαζεύω τα πράγματα μου.

"Σταματά να μου το κανείς αυτό πια Sky.Με έχει κουράσει!",είπε και χτύπησε το χέρι του πάνω στο τραπέζι,ενώ εγώ άφησα μια τρομαγμένη ανάσα.

"Τι κάνω;",ρώτησα και στραβοκαταπια.

"Σε κυνηγάω πάνω από τρεις μήνες.Ακομη να το καταλάβεις;",ρώτησε και έτριψε τα μάτια του.

"Τι να καταλάβω πια;Σου έχω εξηγήσει την άποψη μου για τα αγόρια του είδους σου.",τόνισα και η φωνή μου ανέβηκε έναν τόνο.

Πλέον είχαμε ήδη λάβει μερικά βλέμματα από τους γύρω μας.

"Τι να καταλάβεις;Πως μου αρέσεις!Οριστε το είπα!",φώναξε και εγώ έμεινα να τον κοιτάζω.

Απαίσιο κεφάλαιο.Και συγγνώμη που άργησα για μια ακόμη φορά.

Ελπίζω να σας άρεσε tho.