Sky

"Τι εννοείς δεν παίρνει μπρος;",ρώτησε ο Alfie την Riley από τα πίσω καθίσματα.

Η Riley προσπάθησε άπειρες φορές να ξεκινήσει το αυτοκίνητο της,αλλά απλά εκεινο δεν ήθελε.

"Ίσως είναι σημάδι πως δεν πρέπει να πάμε στο πάρτυ.",εξηγησα και σήκωσα τα χέρια μου.

Η Riley προσπάθησε ακόμη μια φορά να βάλει μπρος και το αυτοκίνητο της ξαναεσβησε.

"Γαμω!",ούρλιαξε και έπεσε με το κεφάλι της πάνω στην κόρνα.

Βγήκαμε και οι τρεις από το αυτοκίνητο και ανοίξαμε το καπό.Καπνος ξεκίνησε να βγαίνει από αυτό.

"Αυτό δεν φαίνεται καθόλου καλό..",σχολίασα και έβηξα.

"Άρα μας κόβω ταινία πάλι..",είπε απογοητευμένα η Riley.

"Έχω μια ιδεα!",πετάχτηκε ο Alfie και του χάρισα ένα δολοφονικό βλέμμα.

"Ξεχνά το ταξί.Θα μας στοιχήσει υπερβολικά.",σχολίασε η Riley και κάθισε πάνω στο καπό του αυτοκινήτου της.

Εκείνος έβγαλε το κινητό του από την τσέπη του και πληκτρολόγησε έναν αριθμό.Μας έκανε νόημα να κάνουμε ησυχία και έβαλε το τηλέφωνο στο αυτί του.

"Έλα Wes.Είσαι ακόμη στο δωμάτιο ή έχεις φύγει;",ρώτησε και άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου.

"Οχ-",πήγα να ουρλιαξω αλλά η Riley μου έκλεισε το στόμα.

"Ωραία.Μπορεις να μου κανείς μια χάρη;Χωράμε τρία άτομα στο αυτοκίνητο σου αν πας στον Leo;",τον ρώτησε και περίμενε μερικά δευτερόλεπτα την απάντηση,ενώ εγώ ένιωθα το αίμα μου να βράζει.

Ο Alfie με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.

"Ναι είναι και η Sky.",είπε απλά.

Ξεκίνησα να μετράω από μέσα μου μέχρι το δέκα.Ήταν ένα κόλπο που είχα μάθει από μικρή για να περιορίζω τα νεύρα μου.

"Ωραία τελεια σε περιμένουμε στο πάρκινγκ.",είπε ο Alfie και το έκλεισε.

Αμέσως πετάχτηκα από τα χέρια της Riley και έτρεξα προς το μέρος του Alfie.

"Είσαι με τα καλά σου;Τον Wes;!Καταρχην αυτός έχει μηχανή πως θα χωρέσουμε πάνω στην μηχανή!",ουρλιαξα και ο Alfie με έπιασε από τους ώμους μου.

"Sky ηρέμησε.Εχει και αυτοκίνητο.Είναι ο μόνος τρόπος να πάμε στο πάρτυ.Απλά κάνε υπομονή για τα δέκα λεπτά που θα είσαι στο αυτοκίνητο του.",προσπάθησε να με καθησυχάσει όμως δεν δούλευε και πολύ καθώς συνέχεια έρχονταν στο μυαλό μου τα τελευταία λόγια που μου είχε πει ο Wes.

Ένα μεγάλο μαύρο τζιπ φρέναρε απότομα μπροστά μας και κατέβασε το ένα του παράθυρο.Ο Wes καθόταν στην θέση του οδηγού με ένα στραβό χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Μπείτε μέσα.",είπε και ο Alfie έτρεξε να προλάβει την θέση του συνοδηγού.

Λες και θα ηθελα να κάτσω δίπλα του ας πούμε.

Με αργά βήματα ξεκίνησα να περπατάω προς τις πίσω θέσεις και άνοιξα την πόρτα.Μπηκα μέσα και σταυρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου,ενώ ξεκίνησα να κοιτάω έξω από το παράθυρο και να μην μιλάω σε κανέναν.

"Κάποιος έχει πιει το αμίλητο νερό..",σχολίασε ο Wes και κοίταξε από τον καθρέφτη του τα πίσω καθίσματα και συγκεκριμένα εμένα.

"Και κάποιος άλλος δεν ξέρει τι πάει να πει σεβασμός!",ανταπέδωσα και η Riley με κοίταξε σηκώνοντας το ένα της φρύδι.

"Έλα τώρα Sky..μην το τραβάς άλλο.",με παρακάλεσε όσο είχε σταματήσει σε ένα φανάρι.

"Alfie μπορείς να βάλεις μουσική;",τον ρώτησα και εκείνος άνοιξε αμέσως το ραδιόφωνο,ενώ εγώ αγνόησα πλήρως τον Wes που είχε γυρίσει το σώμα του στα πίσω καθίσματα.

Το τραγούδι Let's Get Lost του G-Eazy ξεκίνησε να παίζει και εγώ να το σιγομουρμουριζω.

"Another good girl I'll probably destroy..",είπε ο Wes τραγουδώντας τους στίχους.

Στριφογυρισα τα μάτια μου και σταμάτησα να τραγουδάω,ενώ άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου να πάρω λίγο αέρα.Λιγη ώρα αργότερα φτάσαμε στο σπίτι του Leo.

Λίγο πριν μπούμε στην πολυκατοικία τρία άτομα βγήκαν έξω.Για την ακρίβεια δυο αγόρια κρατούσαν στα χέρια τους ένα κορίτσι που είχε λυποθημησει και ο ένας καλούσε ασθενοφόρο.

"Από νωρίς ξεκινήσαμε..",σχολίασα και μπήκαμε μέσα.

Ανεβήκαμε τα σκαλιά και φτάσαμε στον όροφο που έμενε ο Leo.Το σπίτι του είχε πολύ καλή ηχομόνωση,καθώς μόλις ανοίξαμε την πόρτα η μουσική μας ξεκουφανε.

Ο Wes εξαφανίστηκε από το πλάι μας μόλις μπήκαμε μέσα και κατευθύνθηκε προς το μπαλκόνι με κάτι αλλά παιδιά που κάπνιζαν.

"Λοιπόν,η ώρα είναι έντεκα και μισή επομένως το στοίχημα κρατάει μέχρι τις δυο και μισή.",είπε ο Alfie και κοίταξε το ρολόι του.

Έγνεψα καταφατικά και κοίταξα γύρω μου.Ο Leo είχε πραγματικά πολύ ωραίο σπίτι,όμως με αυτόν τον κόσμο που είχε μαζευτεί εδώ θα του έπαιρνε μέρες να το καθαρίσει.

"Sky!",άκουσα μια φωνή να έρχεται από ένα μπαλόνι.

Κατά φωνή και ο διάολος...

O Leo ξεκίνησε να με πλησιάζει με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του.Φορουσε μια άσπρη αμανικη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι.

"Ήρθες..",μουρμούρισε σαν να μην το πίστευε.

Εγώ απλά έγνεψα καταφατικά και ευχόμουν να φύγει για να αποφύγω αυτή την κατάσταση.

"Παίζουμε beer pong.Έλα.",μου πρότεινε.

"Μπα,δεν μ'αρεσουν αυτά.",εξήγησα και πήγα να κάνω ένα βήμα πίσω αλλά ένιωσα ένα ζευγάρι χέρια να με πιάνουν από τους ώμους.

"Θα έρθει.",άκουσα την φωνή του Alfie και ξεκίνησα να βρίζω από μέσα μου.

Ακολούθησα τον Leo στο μπαλκόνι που ένα μεγάλο τραπεζι με κόκκινα ποτηράκια στημένα σε δυο τρίγωνα.

"Τους ξέρεις τους κανόνες;",με ρώτησε και στάθηκε στην άλλη άκρη του τραπεζιού.

"Αν πετύχεις τα ποτήρια μου πίνω,αν πετύχω τα δικά σου πίνεις.",είπα απλά και άπλωσα τα χέρια μου στο τραπεζι.

Σιγά σιγά ξεκινήσε να μαζεύεται κόσμος γύρω μας.

"Ναι μόνο που δεν έχουν μόνο μπυρα μέσα στο δικό μου παιχνίδι.",είπε και σήκωσε το ένα του φρύδι.

"Μα μπυρα δεν θα έπρεπε να έχουν;",ρώτησα το προφανές.

"Όχι.Εμεις το κάνουμε λίγο πιο βαρύ.Εχουν και βότκα.Αν δεν το αντέχεις,μπορείς απλά να το πεις.",μου είπε και κοίταξα γύρω μου να δω τον Alfie να μου κάνει νόημα να μείνω.

Γιατί δέχτηκα αυτή την πρόκληση;

"Ξεκινάμε.",είπα και έπιασα το μπαλάκι στα χέρια μου.

Ο Leo στάθηκε ακίνητος στην άλλη πλευρά του τραπεζιού και περίμενε.Πεταξα το μπαλάκι και το παρατήρησα που ήταν έτοιμο να μπει στο κόκκινο ποτήρι.Μεχρι που ο Leo το απέκρουσε και βγήκε εκτός.

"Ει!Τι κανείς;",τον ρώτησα και σήκωσα τα χέρια μου.

"Μπορώ να το αποκρουσω όπως και εσυ.",εξήγησε και πέταξε το μπαλάκι του.

Προσπάθησα να κάνω το ίδιο,όμως το μπαλάκι του κατέληξε μέσα στο ποτήρι μου.

"Πίνεις.",ειπε και ένα μισό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.

Γεια σας!
Μάλλον θα ανεβάσω δυο φορές σήμερα για αυτό το έκοψα εδώ.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο!
Τα λέμε σύντομα!