Trouble 10
Chapter 10: Wad
Ezequiel Chase
NANDITO muli ako sa presinto.
Katulad kahapon, parehong pulis pa rin ang nag-interrogate sa akin.
Pero ang kabaihan nga lang ay nandito na ang mga taong nagpahirap sa akin. Present sina Kirl, Rapper, Dibbler, Spade, Rake at 'yong nilunod ni Ryder no'ng nakaraan pati na rin pala ang iba kong kaklase ay nandito rin.
"Good evening, I am SPO1 Richard Dale Uy," he replied.
Based on his looks, he's still in his 30s. He looks like a typical old man but still looking well. Very neat and iba talaga ang tindig niya as a policeman.
Ngayon ko lang siguro napansin ang kabuoan niya dahil masyadong okupado ang isip ko kagabi.
"We're all here to testify kung nasaan kayo kagabi. Alam natin na kamamatay lang ng kaibigan niyong si Wad. I want you to be honest kung nasaan kayo no'ng mga gabing 'yon," saad ng pulis at isa-isa kaming tiningnan sa aming mga mata. "We found out that Wad didn't commit suicide..."
Napatingin kami kay Sir Richard at gulat na gulat sa aming narinig. "He was strangled to death with a cable wire. Kauuwi lang ng mga magulang nila galing States and day-off ng mga maids and drivers nila no'ng araw na 'yon kaya wala sa kanila ang suspek. Baka may ilan sa inyo ang naimbintahan niya sa kanilang bahay?"
Nagkatinginan ang grupo nilang Kirl, Rapper at farming tools.
"May kanya-kanya po kaming lakad kagabi, sir. Kasama ko po 'yong pamilya ko, nag-resto po kami for celebration," depensa ni Rapper.
"Nasa bahay lang po ako, sir. Kasama ko rin sina yaya at ilang pinsan ko. Nag-inuman kami sa isang resort," sunod namang depensa ni Kirl.
"Nag-road trip kami kagabi ni Rake," depensa ni Dibbler at Rake.
"Nag-paturo akong mag-motor kay papa kagabi," ani Spade.
"I had a dinner with my lola na kararating lang galing States," depensa ni Fourteen.
"I learned baking po kahapon sa bahay," Fourth explained.
Sunod-sunod na nagdepensahan ang mga ex-classmates ko.
May ilan na nagsabi na nakipag-inuman sa kapitbahay at may ilan din na natulog na lang daw nang mga araw na 'yon. Matapos ang kanilang pagsabi sa kung ano ang ginawa nila no'ng mga gabing 'yon, naglapag din sila ng mga ebidensya para patotohanan ang kanilang mga sinabi.
Mostly ay mga images na kinunan nila sa gabi at ang ilan naman ay posted online.
Napagawi naman ang mga mata nila sa akin na pinupukol ako ng sama ng tingin. Kasunod neto ay bigla akong tinuro ni Kirl.
"Eh, bakit hindi kaya itong isa ang tanungin niyo! Siya lang naman ang may motibo sa aming lahat dito. Pinagbantaan niya po kaming lahat na papatayin niya kami sa oras na hindi umamin ang tao sa likod ng gustong pumatay sa kanya!" Sigaw ni Kirl dahilan para mapatingin ang pulis sa kanya.
Natigil naman sa ere ang kamay ni Kirl na parang may na-realize sa kanyang binulalas.
Muling nabalik ang tingin sa akin ng pulis.
"Totoo ba 'yon? M-May gustong pumatay sa'yo?" Ramdam ko ang pagkalito sa kanyang boses.
"Eh, sir, sa aming lahat siya lang naman ang may rason kung bakit niya papatayin si Wad!" Sabat naman ni Rapper. Sumang-ayon pa ang ilan sa kaniya.
"Paano niya mapapatay si Wad na bente k'watro oras nang patay samantalang nandito rin siya kahapon," pag-sagot ng pulis.
"Oh, nandito na pala kagabi, eh. Bakit hindi niyo hinuli?" Ani Kirl.
"Tantsa namin ay nasa bandang alas otso ng gabi pinatay si Wad samantalang nandito na sila ng landlady nila mga lagpas alas otso. We can't deny the fact na matagal namin siyang nakasama rito sa presinto. Malabo siyang maging suspek sa pagpatay kahit na sinasabi niyo na isa siya sa nambanta sa inyo," Sir Richard explained, mas lalong sumama ang tinginan ng mga kaklase ko sa akin.
Dibbler raised his hnds, "Eh, sir, bandang alas otso namatay si Wad at p'wede ring nagawa niya ang krimen bago siya naimbitahan ninyo."
Kita ko ang mahinang pagpalo ni Rake rito waring akala nila ay p'wede na akong maging suspek sa krimen'g 'to.
"Mister, it's too impossible! Mr. Robles almost killed the Tatlong Bungo kahapon. Past seven ay sinalakay ang apartment ni Ms. Batungbakal kung saan siya nakatira. At past seven din ay sinabi ng mga katulong at drivers ni Mr. Flores na umalis na sila ng mansion. Same day and almost same time ay naganap ang pagpatay. How come na siya ang may gawa?" Sir Richard explained, which caused everyone to give me deadly glares.
Aminado akong hindi ako ang nagbanta sa kanila ngunit dahil katawan at mukha ko ang nakita nila, masasabi nilang si Chase ang may malaking galit kay Wad pero ang totoo ay si Ryder.
Kalaban na nila si Ryder ngunit si Chase ay hindi kailanman gagawin ang karumaldumal na pagpatay.
Ngayon na malaking posibilidad na ako ang suspek sa sitwasyong 'to, baka pati kulungan ay dapat ko nang paghandaan dahil sa ginawa ni Ryder.
I may hate Ryder but I must say, siya ang protector ko sa oras na may masamang nangyayari sa akin these past few days.
Pero ang tanong talaga rito ay sino ang pumatay kay Wad?
-———-««»»———-
Wad Neil
"GOODBYE, Manang!"
I waved my hands at Manang Arlene. Ngumisi-ngisi pa ako pagkatapos kong isara ang pintuan dahil wala nang sagabal sa mga gagawin ko ngayong gabi.
Putangina! I can smell freedom when I am alone. Bukas pa ang uwi nina mommy't daddy.
I can drink alcoholic liquor, eat what I want and enjoy myself with a woman in the club.
Regardless of what people say, I'd rather spend my money on liquor and clubs than hang out with friends. Mga putangina sila, ang pa-plastik. Sarap isilid sa sako!
Nang sandaling narinig ko na ang behikulong umandar ay doon ko lang ni-lock ang pinto ng tuluyan.
I quickly ran to my room and started taking my clothes off. I just threw it anywhere and jumped on my bed.
As soon as I grabbed my phone, I dialed a number.
Ilang ring lang ang narinig ko nang may sumagot.
"Hello, baby!" Nag-iinit ang aking katawan sa kaiisip sa babaeng puta'ng 'to. Ramdam kong tumatayo na si Junior kahit tawag pa lang ang nagagawa ko sa kanya.
"Oh! Hi, Mr. Flores! Anong meron at napatawag ka?"
"Ruby, punta ka sa bahay. I really want to fuck you right now!" May galit kong saad dahil gusto ko nang ipasok ang batuta ko sa bulaklak niya. Mas lalo akong tinablan ng libog nang narinig ko ang kanyang simpleng pag-ungol sabay tawa sa huli. "Gusto ko 'yan marinig, baby habang nasa kama kita..." Tila pabebe kong sambit na parang nagmamakaawa.
"Don't worry, I'll give you flowers.I'll be right there. Get ready because your night will be your wildest moment of your life...Rawr!"
Mas lalo akong ginanahan sa kanyang sinabi.
Binaba na niya ang tawag habang ako naman ay excited na tinungo ang aking drawer dahil gusto kong maging espesyal ang gabing 'to. I get a condom in my cabinet.
Kumuha na rin ako lube at ang pinaka-mahalagang bagay ngayong gabi...
Handcuffs and collars.
I want it to be the wildest sex I ever had. I won't waste a second trying to satisfy me and my snake.
I change my room's light to red one since sobrang angas niyang tingnan at nakakadala lalo ang kulay nito sa gagawin ko ngayong gabi.
Muli akong tumayo at dahan-dahang nagtungo sa kusina. Pero bago ko pa marating ang kusina ay huminto muna ako saglit sa sala para buksan ang speaker namin.
Naka-full volume ang music sabay play ng mga rock genre.
I did some headbang dahil nakakadala ang upbeat sound ng guitar at drums na background music.
Upon reaching the kitchen, I opened the fridge and retrieved some beers and hard liquors. Nilagay ko pa ito sa basket na nakita ko sa lababo. Ramdam ko pa ang lamig ng hangin ng fridge dahil hubo't hubad ako. Kinuha ko na rin ang isang chocolate cake para mas maging fun ang gagawin namin mamaya.
As I keep banging my head, bigla akong nakarinig ng bagay na nahulog sa may sala. Nilapag ko ang mga dala kong inumin at cake dahil baka pumasok na si Ruby na walang pasabi. Pero pagdating ko sa sala ay napansin kong nasa sahig ang isang mansanas.
What the fuck!
Wala namang basket ng mansanas o prutas dito sa sala? Where the fuck did this come from?
Napatingin ako sa aking paligid at doon ko lang na-realize na naka-lock pala ang pinto kaya malabong makakapasok si Ruby if ever...
Nagitla ako nang may kumatok sa salamin malapit sa may pinto.
Dali-dali akong tumakbo papuntang pintuan at binuksan ito.
Sumalubong sa akin ang malamig na hangin na siyang nagpatayo ng balahibo ko sa katawan. Yumakap sa akin si Ruby na may ngiti sa kanyang labi.
"Hindi naman halatang handa ka na sa best experience mo, 'no?" Pang-aasar nito sabay hawak ng aking batuta.
Mas lalo itong ginanahan kaya muling nag-init ang aking katawan.
Binuhat ko siya habang pinauulanan ng halik.
After closing the door, I brought her to my room. Nang kumalas siya ng halik sa akin ay muli ko na namang naalala ang mansanas na gumulong sa sahig kahit wala namang tao roon.
Pero agad ko rin 'yong iwinaksi nang muling angkinin ni Ruby ang aking labi, dahan-dahan ko siyang nilapag sa kama na hindi pinuputol ang aming malalim na halikan.
Nang akmang huhubaran ko na sana siya nang nakarinig ako bigla ng ingay mula sa banyo. Parang may kung among nabasag na bagay kaya hindi na ako nagdalawang isip na itigil muna namin ang aming ginagawa.
Walang alinlangang pumunta ako ng banyo.
"Wad, halika ka na. Huwag mo nang pansinin 'yan!" Maktol ni Ruby. Alam kong ako lang mag-isa sa bahay kanina at wala kaming alagang pusa. Ni wala rin kaming bagay na gumagalaw.
Nang sandaling nahawakan ko ang doorknob sabay pihit nito, bumungad sa akin ang basag na baso sa may tiles. Bigla akong ginapangan ng kilabot dahil wala namang tao no'ng papasok kami ng k'warto ko. Malabong sanhi ito ng hangin sapagkat nakasara naman ang bintana kanina pa.
Fuck! Is this a prank?!
Naikuyom ko na lamang ang aking kamao sa galit.
"Wad, are you okay?" Takang tanong ni Ruby.
"Did you just play a prank on me with my friends?" May galit sa boses kong tanong dito. Nagitla naman siya at bahagyang umatras.
"What? Anong prank? Paano ko naman gagawin 'yon, eh, buong araw nagta-trabaho ako. Ang labong mapupunta ako rito..." Sagot nito na may halong kaartehan.
"Just tell me the truth, Ruby!"
"You know what, kung ganyan lang naman kainit ang ulo mo mas mabuting aalis na lang ako. B'wiset na pambibintang 'yan. Laruin mo na lang junjun mo. 'Nyetang paratang!" She raised her middle finger and left my room.
Hindi man lang nakapasok sa kanyang bulaklak si batuta ko.
Putangina! Ano bang nangyayari sa akin!
Muli akong napatingin kay Ruby nang nasa pintuan na siya. Then the lights suddenly turned off and then turned back on again. Naulit pa ito hanggang sa napansin ko ang isang pigura sa may wall.
Isang lalake?
Dali-dali akong tumakbo sabay sarado ng pinto. Tumakbo akong muli at tiningnan sa bintana si Ruby na naglalakad na papuntang gate.
Fuck! Paano kung may magnanakaw rito? Paano ako hihingi ng saklolo?
Sisigaw na sana ako nang biglang nagpatay sindi muli ang ilaw sa loob ng aking k'warto.
Ramdam ko ang pangangatog ng aking mga tuhod at kamay. This is a horror movie where a ghost will retaliate against the person who treats him/her as an enemy.
Dali-dali kong hinablot ang aking telepono at nag-dial ng numero ng pulisya. Nakailang ring lang nang may sumagot agad.
"Hello, is this police station? Sir, help me, please! May magnanakaw sa bahay namin!" Nangangatog pa mga kamay ko habang hawak ang telepono.
"You've just dial the wrong number..."
Mas lalo pa akong kinabahan nang marinig ang boses sa kabilang linya. Malalim ang tono ng kanyang boses na waring kausap ko ay demonyo.
Agad kong tinapon ang telepono sa pader dahilan para magkalasog-lasog ito.
Tutungo na sana ako sa pinto nang bigla itong bumukas kahit walang tao. Para akong kinuryente sa sobrang kaba, ramdam kong parang nakikipag-karerahan ang puso ko sa sobrang lakas ng kabog ng aking dibdib.
The lights are off again in the hallway. Seeing that figure again shocked me.
Nilakasan ko na ang loob ko, "Who the fuck are you?! Nakakatawa ba 'tong ginagawa mo?! Putanginamo!" Sigaw ko na parang mapuputol na ang litid sa aking leeg.
Napapatingin na ako sa paligid, naghahanap ng p'wedeng gawing armas kung sakaling aatakihin niya ako. Agad kong kinuha ang baseball bat sa aking gilid at hinanda ang aking sarili sa posible niyang pag-atake.
"Wad, gusto mo bang matulog ng habangbuhay? May paraan ako para mangyari 'yon..."
Wala na akong matatakbuhan, mamatay lang din naman ako 'pag tumalon ako sa bintana.
Hinding-hindi ako papayag na papatayin ako ng demonyong 'to.
Hinding-hindi ko idadaan sa kanyang mga kamay ang buhay ko kaya hindi ako papayag.
"Putangina mo!" Sigaw ko. Buo na ang desisyon ko.
This unknown being is not human at all. Ayaw kong mamatay sa kamay ng demonyo.
Walang atubiling lumapit ako sa gawi ng bintana sabay talon.
Everything happened in slow motion, the glass window was broken, and the next thing I didn't expect.
Sa aking pagtalon, may lubid na humabol na agad pumulupot sa aking leeg dahilan para masakal ako.
It is always a matter of time before death will come knocking at the door.The fact that he would come early to fetch me was something I had never expected.
Mahihinuha ko na para akong baboy na isinabit sa bintana. I didn't even bother untangling the rope. I can see the city lights shone by the full moon.
Ramdam kong itinaas ang lubid dahilan para makita ko ang loob ng aking k'warto. And there I saw the figure that really shook me. Sabi ko na nga ba at kaya rin niyang gawin 'to.
My vision becomes blurry.
I'm running out of air.
And everything turned black!
Fuck!
-———-««»»———-
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro