Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

17


Es viernes, pasada de las 9 de la noche, a bordo de mi vieja locomotora llena de nieve, el tren Edur.

No puedo creer lo que mis ojos ven, después de dos semanas...apareces. ¿Pero, porqué luces tan demacrada y golpeada?, ¡qué te ha pasado!, aprieto mis puños tan fuerte que mis nudillos se vuelven blancos.

Me voy acercando lentamente a donde está ella, sé que estamos próximos a mi parada.

Voy apreciando cada vez más, las marcas moradas por tu cuello, moretones que discretamente intentaste tapar con maquillaje y una bufanda.

Las marcas salen cada vez que el aire entra sobre tu abrigo. Estoy furioso, alguien se atrevió a pasarse de listo contigo. Un pitido anuncia que es la ultima llamada para bajar en mi estación.

Te veo a los ojos, esos ojos  de un verde tan bello, escondidos sobre pronunciadas ojeras.
Camino a la salida y actuó rápidamente, las puertas se cierran.

Hago lo que debí de hacer mucho tiempo.... protegerla y saber más de ella.

La locomotora blanca esta en camino a su próxima parada.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro